در آموزه‌های دینی ما همان‌گونه که احترام به والدین در زمان حیاتشان بسیار سفارش شده،[1] این احترام و ادای وظیفه حتی بعد از مرگشان نیز مورد سفارش است. یکی از احترامات و ادای وظیفه نسبت به پدر و مادر، حضور بر سر قبر آنها و خواندن قرآن، فاتحه و طلب غفران و آمرزش برای آنان است.
امام علی(ع) در این زمینه می‌فرماید: «زُورُوا مَوْتَاکُمْ فَإِنَّهُمْ یَفْرَحُونَ بِزِیَارَتِکُمْ وَ لْیَطْلُبْ أَحَدُکُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِیهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا یَدْعُو لَهُمَا»؛[2] مردگان خود را زیارت کنید، براستی آنها از زیارت شما خرسند می‌شوند. هر یک از شما حاجت خود را سر قبر پدر و مادرش طلب کند، پس از دعا برای آنها.
همچنین ابوبکر از رسول خدا(ص) نقل می‌کند: «مَنْ زَارَ قَبْرَ وَالِدَیْهِ أَوْ أَحَدِهِمَا فِی کُلِّ جُمُعَةٍ فَقَرَأَ عِنْدَهُمَا یس غَفَرَ اللهُ لَهُ بِعَدَدِ کُلِّ حَرْفٍ مِنْهَا»؛[3] هر کسی که قبر پدر و مادرش، یا یکی از آنها در هر جمعه زیارت کند، و بر مزار آنها سوره یاسین را بخواند، خداوند به تعداد حروف این سوره او را مورد غفران خویش قرار می‌دهد.
گفتنی است، اگر شخصی به هر دلیلی برای خواندن فاتحه و طلب آمرزش بر مزار والدینش حاضر نشود، مورد غضب و خشم آنها قرار نخواهد گرفت و عاق نخواهد شد بویژه اگر با دیگر کارهای خیر، به یاد آنها بوده و از این طریق باعث شادی روحشان شود. [1] . ر. ک: پاسخ‌های 3432، 23065، 38956. [2] . کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج 3، ص 230، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق. [3] . مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج 89، ص 293، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، 1403ق.؛ حسنی شجری جرجانی، یحیی بن حسین، ترتیب الامالی الخمیسیة، ج 2، ص 169، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1422ق؛ ابن أبی السرور مقدسی حنبلی، محمد بن إبراهیم، الکلام علی وصول القراءة للمیت، ص 222، الدار الأثریة، چاپ اول، 1430ق.
