شرح پرسش: در آیه 35 سوره یونس آمده است: (قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکمْ مَنْ یَهْدی إِلَی‌ الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ). در تفسیر آمده که (یهدی للحقّ) به معنای همان (یهدی الی الحقّ) است. امّا اگر هیچ فرقی نمی‌کند، پس تفاوت تعبیر برای چیست؟ یعنی فرق بین (للحقّ) و (الی الحقّ) چیست؟ خصوصاً با توجّه به این‌که در ادامه آیه نیز باز تعبیر الی الحقّ شده است: (أَفَمَنْ یَهْدی إِلَی‌ الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ...). پاسخ : در تفاوت تعبیر بین (للحقّ) و (الی الحقّ) در آیه: "مَنْ یَهْدی إِلَی‌ الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ"، برخی از مفسران معتقدند که ماده "دی" گاهی با حرف "إلی" و گاهی با حرف "لام" متعدی می شود و از جهت معنا تفاوتی ندارد.[1] اما برخی دیگر گفته اند: نکته ای در اختلاف تعبیر وجود دارد و آن این که "إلی" برای هدف و انگیزه کار استعمال می شود، اما "لام" برای نهایت کار مورد استفاده قرار می گیرد. از آن جا که خداوند است که هر کسی را بخواهد به حق راهنمایی می کند، و این راهنمایی بر دو گونه است، با دو تعبیر آورده شد. اول. هدایت به سوی حق به وسیله اسباب و بینات. دوم. رساندن توسط خود راهنما بدون وسایل، چنانچه به این هدایت آیه: "إِنَّکَ لا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ یهْدِی مَنْ یشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ"،[2] دلالت دارد. بنابر این "یهْدِی لِلْحَقِّ" که با لام متعدی شده از مختصات خداوند است که نهایت هدایت بازگشتش به او است، بر خلاف "یهْدِی إِلَی الْحَقِّ" که عمومیت دارد؛ بدین معنا که معصومان و اولیای الاهی نیز می توانند مردم را به سوی حق رهنمون سازند.[3] پی نوشت: [1]طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 10، ص 56، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1417 ق. [2] قصص، 56. [3] ر. ک: صادقی تهرانی، محمد، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج 14، ص 78-79، انتشارات فرهنگ اسلامی، قم، 1365 ش. منبع:islamquest.net
شرح پرسش:
در آیه 35 سوره یونس آمده است: (قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکمْ مَنْ یَهْدی إِلَی الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ). در تفسیر آمده که (یهدی للحقّ) به معنای همان (یهدی الی الحقّ) است. امّا اگر هیچ فرقی نمیکند، پس تفاوت تعبیر برای چیست؟ یعنی فرق بین (للحقّ) و (الی الحقّ) چیست؟ خصوصاً با توجّه به اینکه در ادامه آیه نیز باز تعبیر الی الحقّ شده است: (أَفَمَنْ یَهْدی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ...).
پاسخ :
در تفاوت تعبیر بین (للحقّ) و (الی الحقّ) در آیه: "مَنْ یَهْدی إِلَی الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ"، برخی از مفسران معتقدند که ماده "دی" گاهی با حرف "إلی" و گاهی با حرف "لام" متعدی می شود و از جهت معنا تفاوتی ندارد.[1] اما برخی دیگر گفته اند: نکته ای در اختلاف تعبیر وجود دارد و آن این که "إلی" برای هدف و انگیزه کار استعمال می شود، اما "لام" برای نهایت کار مورد استفاده قرار می گیرد. از آن جا که خداوند است که هر کسی را بخواهد به حق راهنمایی می کند، و این راهنمایی بر دو گونه است، با دو تعبیر آورده شد.
اول. هدایت به سوی حق به وسیله اسباب و بینات. دوم. رساندن توسط خود راهنما بدون وسایل، چنانچه به این هدایت آیه: "إِنَّکَ لا تَهْدِی مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ یهْدِی مَنْ یشاءُ وَ هُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ"،[2] دلالت دارد. بنابر این "یهْدِی لِلْحَقِّ" که با لام متعدی شده از مختصات خداوند است که نهایت هدایت بازگشتش به او است، بر خلاف "یهْدِی إِلَی الْحَقِّ" که عمومیت دارد؛ بدین معنا که معصومان و اولیای الاهی نیز می توانند مردم را به سوی حق رهنمون سازند.[3]
پی نوشت:
[1]طباطبایی، سید محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج 10، ص 56، دفتر انتشارات اسلامی، قم، 1417 ق.
[2] قصص، 56.
[3] ر. ک: صادقی تهرانی، محمد، الفرقان فی تفسیر القرآن بالقرآن، ج 14، ص 78-79، انتشارات فرهنگ اسلامی، قم، 1365 ش.
منبع:islamquest.net
- [سایر] در آیه 35 سوره یونس آمده است: (قُلْ هَلْ مِنْ شُرَکائِکمْ مَنْ یَهْدی إِلَی الْحَقِّ قُلِ اللّهُ یَهْدی لِلْحَقِّ). در تفسیر آمده که (یهدی للحقّ) به معنای همان (یهدی الی الحقّ) است. امّا اگر هیچ فرقی نمیکند، پس تفاوت تعبیر برای چیست؟ یعنی فرق بین (للحقّ) و (الی الحقّ) چیست؟ خصوصاً با توجّه به اینکه در ادامه آیه نیز باز تعبیر الی الحقّ شده است: (أَفَمَنْ یَهْدی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ...).
- [سایر] معنی «انا الحق» منصور حلاج چیست؟
- [سایر] «وَ مَعْرِفَةٍ یَفْرُقُ بِهَا بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل» یعنی چه؟
- [سایر] آیا آیه «قُلْ إِنَّ اللَّهَ یُضِلُّ مَنْ یَشاءُ وَ یَهْدِی إِلَیْهِ مَنْ أَنابَ» (رعد/27) با عدل الهی منافات ندارد؟
- [سایر] معنای «فرّوا من الله إلی الله» فرار از خدا به سوی خدا چیست؟
- [سایر] آیا جمله «و عرجت بروحه إلی سمائک» در دعای ندبه مخالف با معراج جسمانی است؟
- [سایر] تفاوت میان کلمات «خوف»، «خشیت»، «وجل»، «فزع»، «روع»، «شفق»، «حذر» و «رهب» چیست؟
- [سایر] از نظر استعمال قرآنی، چه فرقی بین «إنّ» و «أنّ»،«مودّت» و «محبّت»، «مُلک» و «ملکوت» وجود دارد؟
- [سایر] آگاهی امام حسین علیهالسّلام از شهادتش در کربلا ، چگونه با آیه «وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ» سازگار نیست؟
- [سایر] فرق کلمه های «الریف»، «القریة» و «الضیعة» چیست؟
- [آیت الله سبحانی] اگر خود زن و مرد بخواهند صیغه عقد موقت را بخوانند، بعد از آن که مدت و مهر را معین کردند، چنانچه زن بگوید: (زَوَّجْتُکَ نَفْسِی الی الاجل المعلوم عَلَی المَهْرِ المَعْلُومِ)، بعد بدون فاصله مرد بگوید: (قَبِلْتُ التزویجَ الی الاجلِ المعلومِ علی المهرِ المعلومِ)، صحیح است. و اگر دیگری را وکیل کنند و اول وکیل زن به وکیل مرد بگوید: (مَتَّعْتُ مُوَکِّلَتِی مُوَکّلَکَ الی الاجل المعلوم عَلَی المَهْرِ المَعْلُومِ)، پس بدون فاصله وکیل مرد بگوید: (قَبِلْتُ ذلک لِمُوَکِّلِی) صحیح می باشد. شرائط عقد:
- [آیت الله بروجردی] نماز میت را باید ایستاده و با قصد قربت بخواند و در موقع نیت، میت را معین کند، مثلاً نیت کند:نماز میخوانم بر این میت قربة الی الله.
- [آیت الله شبیری زنجانی] انسان نماز میت را باید ایستاده و با قصد قربت بخواند و در موقع نیت میت را معیّن کند، مثلاً نیت کند: نماز میخوانم بر این میت قربةً الی اللَّه.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان باید نماز را به نیت قربت یعنی برای انجام فرمان خداوند عالم بجا آورد، و لازم نیست نیّت را از قلب خود بگذراند یا مثلاً به زبان بگوید که چهار رکعت نماز ظهر می خوانم قربة الی الله.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز میت را باید ایستاده و با قصد قربت بخواند و در موقع نیت، میت را معین کند، مثلاً نیت کند نماز می خوانم بر این میت قربةً الی الله.
- [آیت الله مظاهری] نماز میّت را باید ایستاده و با قصد قربت بخواند، و در موقع نیّت میّت را معیّن کند، مثلاً نیّت کند نماز میخوانم بر این میّت قربة الی اللَّه.
- [آیت الله سبحانی] انسان باید نماز را به نیت قربت، یعنی برای انجام فرمان خداوندعالم به جا آورد و لازم نیست نیت را از قلب خود بگذراند یا مثلا به زبان بگوید که چهار رکعت نماز ظهر می خوانم قربةً الی اللّه.
- [آیت الله سبحانی] نمار میّت را باید ایستاده و با قصد قربت بخواند. و در موقع نیّت، میّت را معیّن کند، مثلا نیّت کند: نماز می خوانم بر این میّت، قربةً الی الله.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] انسان باید نماز را به نیت قربت؛ یعنی برای انجام دادن فرمان خداوند عالم به جا آورد و لازم نیست نیت را از قلب خود بگذراند یا مثلا به زبان بگوید: چهار رکعت نماز ظهر می خوانم قربه الی اللّه.
- [آیت الله سیستانی] انسان باید نماز را به نیّت قربت یعنی برای تذلّل و کرنش در پیشگاه خداوند عالم بجا آورد ، و لازم نیست نیّت را از قلب خود بگذراند ، یا مثلاً به زبان بگوید : چهار رکعت نماز ظهر میخوانم قربةً إلی اللّه .