تلاوت قران
تلاوت، یک اصطلاح قرآنی است که به خواندن قرآن و اندیشیدن در معانی آن تِلاوت گفته میشود.
چرا در بعضی موارد، تلاوت قرآن امامان معصوم(علیهم السلام) با تلاوت قرآن امروزی ما متفاوت است، آیا در قرآن تحریفی واقع شده است؟
قرآن کریم که سخن خداوند و آخرین کتاب آسمانی است، از صدر اسلام تا کنون مورد اهتمام جدی مسلمانان بوده است. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به قرائت، حفظ و جمع‌آوری آن، سفارش‌های اکید داشته، مسلمانان آن را محور و اساس دین خود تلقی کرده و قرائت آن‌را از وظایف روزمرّة دینی خود می‌دانستند. متن قرآن در طول تاریخ اسلام، سینه به سینه و دست به دست، از نسلی به نسل بعد منتقل می‌شده و به این دلیل، همواره قاریان و حافظان فراوانی از صدر اسلام تا کنون، در بین مسلمانان وجود داشته، از ارج و منزلت والایی برخوردار بوده‌اند. از امور یاد شده و بررسی مصاحف بر جای مانده از گذشته‌های دور، به این نتیجه می‌رسیم که قرآن با همان الفاظ و قرائت رسول خدا6 در طول تاریخ رواج داشته است و عواملی از قبیل ابتدایی بودن خط در زمان کتابت قرآن و خالی بودن از نقطه و اعراب و اختلاف لهجه‌های قبایل عرب و احیاناً اجتهادات شخصی و مسائل دیگر، خللی در قرائت رایج ایجاد نکرده وتنهابرخی قرائت‌های شخصی و نادر اشتباهاتی به وجود آورده که مورد اعتنای جامعه اسلامی نبوده است. عثمان هم برای عدم رواج این قرائت‌های شاذ و دارای اشتباه و حفظ قرائت رایج، پس از مشورت با امیرالمؤمنین‌به جمع‌آوری مصاحف و تکثیر نسخه واحد مورد پذیرش مسلمانان، اقدام کرد و همین پذیرش عمومی، خود دلیلی بر هماهنگی نسخة تکثیر شده با قرائت رایج مردم بود. مطابقت قرآن موجود که سینه به سینه از سوی انبوهی از جمعیت مسلمانان نقل شده و فوق تواتر است، نیز از آن جهت است که قرائت عاصم با قرائت مشهور ثبت شده در قرآن‌ِ موجود، موافق بوده است; نه این که قرآن موجود طبق قرائت عاصم نوشته شده باشد. در نتیجه در موارد اختلاف قرائت، قرائت صحیح تنها همین قرائت کنونی است که با اعراب و حروف فعلی قرآن کریم موافق است.( ر.ک: مصونیت قرآن از تحریف، محمد هادی معرفت، ترجمة محمد شهرابی، ص 215217/ التمهید فی علوم القرآن، محمد هادی معرفت، ج 2، ص 79 / سلامة القرآن من التحریف، فتح اللّه محمدی، ج 1، ص 72 / الاء الرحمن فی تفسیر القرآن، محمد جواد بلاغی، ج، ص 29 / اطیب البیان، سید عبدالحسین طیب، ج 1، ص 31 32 / روش‌شناسی تفسیر قرآن، علی اکبر بابایی و...، ص 7475. ) ائمه(علیهم السلام) نیز نه تنها غیر از آن چه در قرآن فعلی وجود دارد را تلاوت نمی‌کردند، بلکه ما را هم از این‌که غیر آن‌چه در قرآن نوشته شده است و اکنون به همان صورت موجود است نهی می‌فرمودند.(المسائل السرویّه، شیخ مفید، ص 82، نشر کنگره شیخ مفید.) به همین جهت، قرآنی که امروز در دست ماست، مورد تأیید ائمه(علیهم السلام)بوده است و علما و بزرگان شیعه، نسل به نسل، سینه به سینه و دست به دست، آن را به ما رسانده‌اند; به همین دلیل روایاتی که در آنها قرائتی، غیر از قرائت موجود در قرآن‌های فعلی، وارد شده است، یا مورد تأیید نیست یعنی روایت جعلی و ساختگی است و یا ممکن است امام تفسیر آیه را فرموده باشد و علمای اسلام که متخصص در فن‌ّ روایت‌شناسی هستند آنها را بررسی کرده‌اند.(صیانة القرآن من التحریف، محمد هادی معرفت، ص 220، نشر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.) eporsesh.com
قرآن کریم که سخن خداوند و آخرین کتاب آسمانی است، از صدر اسلام تا کنون مورد اهتمام جدی مسلمانان بوده است. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به قرائت، حفظ و جمع‌آوری آن، سفارش‌های اکید داشته، مسلمانان آن را محور و اساس دین خود تلقی کرده و قرائت آن‌را از وظایف روزمرّة دینی خود می‌دانستند. متن قرآن در طول تاریخ اسلام، سینه به سینه و دست به دست، از نسلی به نسل بعد منتقل می‌شده و به این دلیل، همواره قاریان و حافظان فراوانی از صدر اسلام تا کنون، در بین مسلمانان وجود داشته، از ارج و منزلت والایی برخوردار بوده‌اند. از امور یاد شده و بررسی مصاحف بر جای مانده از گذشته‌های دور، به این نتیجه می‌رسیم که قرآن با همان الفاظ و قرائت رسول خدا6 در طول تاریخ رواج داشته است و عواملی از قبیل ابتدایی بودن خط در زمان کتابت قرآن و خالی بودن از نقطه و اعراب و اختلاف لهجه‌های قبایل عرب و احیاناً اجتهادات شخصی و مسائل دیگر، خللی در قرائت رایج ایجاد نکرده وتنهابرخی قرائت‌های شخصی و نادر اشتباهاتی به وجود آورده که مورد اعتنای جامعه اسلامی نبوده است. عثمان هم برای عدم رواج این قرائت‌های شاذ و دارای اشتباه و حفظ قرائت رایج، پس از مشورت با امیرالمؤمنین‌به جمع‌آوری مصاحف و تکثیر نسخه واحد مورد پذیرش مسلمانان، اقدام کرد و همین پذیرش عمومی، خود دلیلی بر هماهنگی نسخة تکثیر شده با قرائت رایج مردم بود. مطابقت قرآن موجود که سینه به سینه از سوی انبوهی از جمعیت مسلمانان نقل شده و فوق تواتر است، نیز از آن جهت است که قرائت عاصم با قرائت مشهور ثبت شده در قرآن‌ِ موجود، موافق بوده است; نه این که قرآن موجود طبق قرائت عاصم نوشته شده باشد. در نتیجه در موارد اختلاف قرائت، قرائت صحیح تنها همین قرائت کنونی است که با اعراب و حروف فعلی قرآن کریم موافق است.( ر.ک: مصونیت قرآن از تحریف، محمد هادی معرفت، ترجمة محمد شهرابی، ص 215217/ التمهید فی علوم القرآن، محمد هادی معرفت، ج 2، ص 79 / سلامة القرآن من التحریف، فتح اللّه محمدی، ج 1، ص 72 / الاء الرحمن فی تفسیر القرآن، محمد جواد بلاغی، ج، ص 29 / اطیب البیان، سید عبدالحسین طیب، ج 1، ص 31 32 / روش‌شناسی تفسیر قرآن، علی اکبر بابایی و...، ص 7475. ) ائمه(علیهم السلام) نیز نه تنها غیر از آن چه در قرآن فعلی وجود دارد را تلاوت نمی‌کردند، بلکه ما را هم از این‌که غیر آن‌چه در قرآن نوشته شده است و اکنون به همان صورت موجود است نهی می‌فرمودند.(المسائل السرویّه، شیخ مفید، ص 82، نشر کنگره شیخ مفید.) به همین جهت، قرآنی که امروز در دست ماست، مورد تأیید ائمه(علیهم السلام)بوده است و علما و بزرگان شیعه، نسل به نسل، سینه به سینه و دست به دست، آن را به ما رسانده‌اند; به همین دلیل روایاتی که در آنها قرائتی، غیر از قرائت موجود در قرآن‌های فعلی، وارد شده است، یا مورد تأیید نیست یعنی روایت جعلی و ساختگی است و یا ممکن است امام تفسیر آیه را فرموده باشد و علمای اسلام که متخصص در فن‌ّ روایت‌شناسی هستند آنها را بررسی کرده‌اند.(صیانة القرآن من التحریف، محمد هادی معرفت، ص 220، نشر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.) eporsesh.com
عنوان سوال:
چرا در بعضی موارد، تلاوت قرآن امامان معصوم(علیهم السلام) با تلاوت قرآن امروزی ما متفاوت است، آیا در قرآن تحریفی واقع شده است؟
پاسخ:
قرآن کریم که سخن خداوند و آخرین کتاب آسمانی است، از صدر اسلام تا کنون مورد اهتمام جدی مسلمانان بوده است. پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نسبت به قرائت، حفظ و جمع‌آوری آن، سفارش‌های اکید داشته، مسلمانان آن را محور و اساس دین خود تلقی کرده و قرائت آن‌را از وظایف روزمرّة دینی خود می‌دانستند. متن قرآن در طول تاریخ اسلام، سینه به سینه و دست به دست، از نسلی به نسل بعد منتقل می‌شده و به این دلیل، همواره قاریان و حافظان فراوانی از صدر اسلام تا کنون، در بین مسلمانان وجود داشته، از ارج و منزلت والایی برخوردار بوده‌اند. از امور یاد شده و بررسی مصاحف بر جای مانده از گذشته‌های دور، به این نتیجه می‌رسیم که قرآن با همان الفاظ و قرائت رسول خدا6 در طول تاریخ رواج داشته است و عواملی از قبیل ابتدایی بودن خط در زمان کتابت قرآن و خالی بودن از نقطه و اعراب و اختلاف لهجه‌های قبایل عرب و احیاناً اجتهادات شخصی و مسائل دیگر، خللی در قرائت رایج ایجاد نکرده وتنهابرخی قرائت‌های شخصی و نادر اشتباهاتی به وجود آورده که مورد اعتنای جامعه اسلامی نبوده است. عثمان هم برای عدم رواج این قرائت‌های شاذ و دارای اشتباه و حفظ قرائت رایج، پس از مشورت با امیرالمؤمنین‌به جمع‌آوری مصاحف و تکثیر نسخه واحد مورد پذیرش مسلمانان، اقدام کرد و همین پذیرش عمومی، خود دلیلی بر هماهنگی نسخة تکثیر شده با قرائت رایج مردم بود. مطابقت قرآن موجود که سینه به سینه از سوی انبوهی از جمعیت مسلمانان نقل شده و فوق تواتر است، نیز از آن جهت است که قرائت عاصم با قرائت مشهور ثبت شده در قرآن‌ِ موجود، موافق بوده است; نه این که قرآن موجود طبق قرائت عاصم نوشته شده باشد.
در نتیجه در موارد اختلاف قرائت، قرائت صحیح تنها همین قرائت کنونی است که با اعراب و حروف فعلی قرآن کریم موافق است.( ر.ک: مصونیت قرآن از تحریف، محمد هادی معرفت، ترجمة محمد شهرابی، ص 215217/ التمهید فی علوم القرآن، محمد هادی معرفت، ج 2، ص 79 / سلامة القرآن من التحریف، فتح اللّه محمدی، ج 1، ص 72 / الاء الرحمن فی تفسیر القرآن، محمد جواد بلاغی، ج، ص 29 / اطیب البیان، سید عبدالحسین طیب، ج 1، ص 31 32 / روش‌شناسی تفسیر قرآن، علی اکبر بابایی و...، ص 7475. )
ائمه(علیهم السلام) نیز نه تنها غیر از آن چه در قرآن فعلی وجود دارد را تلاوت نمی‌کردند، بلکه ما را هم از این‌که غیر آن‌چه در قرآن نوشته شده است و اکنون به همان صورت موجود است نهی می‌فرمودند.(المسائل السرویّه، شیخ مفید، ص 82، نشر کنگره شیخ مفید.) به همین جهت، قرآنی که امروز در دست ماست، مورد تأیید ائمه(علیهم السلام)بوده است و علما و بزرگان شیعه، نسل به نسل، سینه به سینه و دست به دست، آن را به ما رسانده‌اند; به همین دلیل روایاتی که در آنها قرائتی، غیر از قرائت موجود در قرآن‌های فعلی، وارد شده است، یا مورد تأیید نیست یعنی روایت جعلی و ساختگی است و یا ممکن است امام تفسیر آیه را فرموده باشد و علمای اسلام که متخصص در فن‌ّ روایت‌شناسی هستند آنها را بررسی کرده‌اند.(صیانة القرآن من التحریف، محمد هادی معرفت، ص 220، نشر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.)
eporsesh.com
- [سایر] اگر امامت اهل بیت علیهم السلام از ارکان دین است چرا نام امام علی علیه السلام و دیگر امامان به صراحت در قرآن ذکر نشده تا موجب اختلاف و انحراف اذهان نشود؟
- [سایر] مواردی از امتحان پیامبران و امامان معصوم(علیهم السلام) که در قرآن کریم آمده را اشاره نمایید.
- [سایر] کتاب‌هایی در رابطه با رجعت امامان(علیهم السلام) معرفی کنید.
- [سایر] حکم رفتن زن حائض به حرم امامان(علیهم السلام) چیست؟
- [سایر] روز قیامت چطور شهدا و امامان(علیهم السلام) را بشناسیم؟
- [سایر] دلایل عقلی عصمت پیامبران و امامان ( علیهم السلام ) را بگویید؟
- [سایر] آیا اهل سنت امامان ما (علیهم السلام) را قبول دارند؟
- [سایر] آیا در کتب اهل سنت تحریفی در مورد فضائل اهل بیت ع وجود دارد؟
- [سایر] آیا عزاداری برای امام حسین(علیه السلام)، در زمان امامان(علیهم السلام) سابقهدارد؟
- [سایر] آیا امام حسین علیه السلام از بقیه امامان علیهم السلام مهمتر است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب است، بلکه در حدیث آمده نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر با دویست هزار نماز است.
- [آیت الله نوری همدانی] نماز در حرم امامان (علیهم السلام ) مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام ) برابر دویست هزار نماز است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب بلکه بهتر از مسجد است. و نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
- [امام خمینی] نماز در حرم امامان علیهم السلام مستحب، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام برابر دویست هزار نماز است.
- [آیت الله بهجت] اگر کسی ( اعم از مسلمان و غیرمسلمان ) به یکی از دوازده امام علیهم السلام دشنام دهد، یا با آنان دشمنی نماید، نجس است.
- [آیت الله وحید خراسانی] نماز خواندن در حرم امامان علیهم السلام مستحب است بلکه از بعضی روایات استفاده می شود که نماز در حرم مطهر حضرت امیر المومنین علیه السلام و سیدالشهداء علیه السلام افضل از مسجد است
- [آیت الله مکارم شیرازی] کسانی که در حق علی(علیه السلام) و سایر امامان(علیهم السلام) غلو کنند; یعنی، آن بزرگواران را خدا بدانند یا صفات مخصوص خدایی برای آنها قائل باشند، کافرند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] انسان می تواند برای بعضی از کارهای مستحبی مثل زیارت قبر پیغمبر و امامان(علیهم السلام)، از طرف زندگان اجیر شود، و نیز می تواند کار مستحبی را انجام دهد و ثواب آنر برای مردگان یا زندگان هدیه نماید.
- [آیت الله وحید خراسانی] نجس کردن حرم امامان علیهم السلام حرام است و اگر نجس شود چنانچه نجس ماندن ان بی احترامی باشد تطهیر ان واجب است بلکه احتیاط مستحب ان است که اگر بی احترامی هم نباشد ان را تطهیر کنند
- [آیت الله وحید خراسانی] سجده کردن برای غیر خداوند متعال حرام می باشد و بعضی از مردم که مقابل قبر امامان علیهم السلام پیشانی را بر زمین می گذارند اگر برای شکر خداوند متعال باشد اشکال ندارد وگرنه حرام است