برخی موضوعات مهمّی که در سورة مورد بحث به آن اشاره شده، به شرح زیر است: 1. بیان حقایق و معارف الهی و اندیشة در آن. (یوسف،1و2); 2. بیان قصد، به بهترین صورت.(یوسف،3); 3. عبرتها و پندها از داستان حضرت یوسفغ و عاقبت بد حسادت (یوسف، 5 و 7 و 111); 4. گزینش افراد از جانب خداوند، بر مبنای اخلاص (یوسف،6); 5. صبر و شکیبایی در فتنهها و مشکلات (یوسف،18); 6. یاری خواستن از خداوند در لحظات بحرانی (یوسف،18); 7. یاری خداوند، دریافت علم و حکمت، رسیدن به مقامات، تقرّب در جوار رحمت الهی و... در سایة ایمان و تقوا (یوسف،19); 8. پناه بردن به خدا در شرایط حسّاس و فراهم شدن بستر گناه (یوسف،23); 9. ترجیح دادن زندان بر گناه و نامشروع (یوسف،33); 10. دعوت به توحید و اجتناب از شرک (یوسف،3860); 11. سپردن پستهای کلیدی و مهم به حافظان و امینان (یوسف،55); 12. پاداش جهان آخرت برای اهل ایمان و باتقوا(یوسف،57); 13. مأیوس نشدن از درگاه الهی، در هیچ شرایطی (یوسف،78); 14. طلب آمرزش هنگام خطا و گناه (یوسف،97); 15. تأکید بر الگو قرار دادن حضرت یوسفغ، آن قهرمان پاکی و پارسایی; 16. سفارشی به دوری گزیدن از جاهایی که نامحرم در آن جا وجود دارد; به ویژه هنگام تنهایی و در محیطهای سربسته. دو تأکید بالا، از مجموع داستان فهمیده میشود. و...( ر.ک: تفسیر راهنما، اکبر هاشمی رفسنجانی، ج 8، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.) eporsesh.com
در سوره حضرت یوسف(علیه السلام) بر چه چیزهایی تأکید شده و در چه آیاتی به آنها اشاره گردیده است؟
برخی موضوعات مهمّی که در سورة مورد بحث به آن اشاره شده، به شرح زیر است:
1. بیان حقایق و معارف الهی و اندیشة در آن. (یوسف،1و2); 2. بیان قصد، به بهترین صورت.(یوسف،3); 3. عبرتها و پندها از داستان حضرت یوسفغ و عاقبت بد حسادت (یوسف، 5 و 7 و 111); 4. گزینش افراد از جانب خداوند، بر مبنای اخلاص (یوسف،6); 5. صبر و شکیبایی در فتنهها و مشکلات (یوسف،18); 6. یاری خواستن از خداوند در لحظات بحرانی (یوسف،18); 7. یاری خداوند، دریافت علم و حکمت، رسیدن به مقامات، تقرّب در جوار رحمت الهی و... در سایة ایمان و تقوا (یوسف،19); 8. پناه بردن به خدا در شرایط حسّاس و فراهم شدن بستر گناه (یوسف،23); 9. ترجیح دادن زندان بر گناه و نامشروع (یوسف،33); 10. دعوت به توحید و اجتناب از شرک (یوسف،3860); 11. سپردن پستهای کلیدی و مهم به حافظان و امینان (یوسف،55); 12. پاداش جهان آخرت برای اهل ایمان و باتقوا(یوسف،57); 13. مأیوس نشدن از درگاه الهی، در هیچ شرایطی (یوسف،78); 14. طلب آمرزش هنگام خطا و گناه (یوسف،97); 15. تأکید بر الگو قرار دادن حضرت یوسفغ، آن قهرمان پاکی و پارسایی; 16. سفارشی به دوری گزیدن از جاهایی که نامحرم در آن جا وجود دارد; به ویژه هنگام تنهایی و در محیطهای سربسته.
دو تأکید بالا، از مجموع داستان فهمیده میشود.
و...( ر.ک: تفسیر راهنما، اکبر هاشمی رفسنجانی، ج 8، مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.)
eporsesh.com
- [سایر] در سوره حضرت یوسف، چه چیزهایی تأکید، و در چه آیاتی به آنها اشاره شده است؟
- [سایر] چرا درباره حضرت یوسف(علیه السلام)، مطالب فراوانی در قرآن کریم آمده است؟
- [سایر] آیا نمونهای از معجزههای امامان(علیهم السلام)در قرآن آمده است؟ لطفاً به چند مورد از آنها اشاره بفرمایید؟
- [سایر] داستان حضرت عُزَیر و الاغ او و به خواب رفتن آنها و بیداریشان بعداز صد سال در کدام سوره و آیه آمده است؟
- [سایر] طبق آیه 124 سوره بقره حضرت ابراهیم(ع) به چه چیزهایی امتحان شده بود؟
- [سایر] در کدامین سوره به مسائل ازدواج و احکام زنا و عذاب آن اشاره شده است؟
- [سایر] در سوره بقره آیه 124 خداوند میفرمایند: (وَ إِذِ ابْتَلی إِبْراهیمَ رَبُّهُ بِکَلِماتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قالَ إِنِّی جاعِلُکَ لِلنَّاسِ إِماماً....)، خدا ابراهیم را به امور و کلماتی امتحان کرد.... این کلمات و اموری چه چیزهایی بود؟
- [سایر] داستان دو فرزند حضرت آدم(ع) در چه سوره و چه آیهای آمده است؟
- [سایر] (سوره 29 آیه 27) اشاره میکند که تمام پیامبران از ابراهیم بودهاند. اما (سوره 16 آیه 36) میگوید الله از میان همه ملتها مردمانی را به پیامبری برانگیخته است. بالأخره پیامبران از همه نژادها بودند یا از نژاد ابراهیم؟
- [سایر] سورة مبارکة قدر در شأن حضرت علیاست. و خداوند با نزول این سوره پیامبراکرمرا از شهادت امام علیبا خبر کرده است. لطفاً در این باره تفسیری بنویسید؟
- [آیت الله مظاهری] هرگاه کسی به خدا یا پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم یا یکی از ائمّه معصومین علیهم السلام یا فاطمه زهرا علیها السلام ناسزا گوید یا با یکی از اینها دشمنی داشته باشد و یا یکی از ائمه علیهم السلام یا غیر آنها را خدا بداند کافر است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه روزه دار دروغی به خدا و پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله) و جانشینان معصوم او(علیهم السلام) نسبت دهد خواه با گفتن باشد، یا نوشتن، یا اشاره و مانند آن، بنابراحتیاط واجب روزه اش باطل می شود، هر چند بلافاصله توبه کند. دروغ بستن به سایر انبیا و فاطمه زهرا(علیها السلام) نیز همین حکم را دارد.
- [آیت الله سبحانی] اگر روزه دار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبر و جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد. اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند; بنابر احتیاط واجب روزه او باطل است. و احتیاط واجب آن است که اگر دروغ بر حضرت زهرا(علیها السلام) و سایر پیغمبران و جانشینان آنان بازگشت به دروغ بر خدا و رسول و ائمه(علیهم السلام)باشد، در این حکم با آنها فرقی ندارند.
- [آیت الله مظاهری] برای سجده بهتر از هر چیز تربت حضرت سیّد الشّهداعلیه السلام میباشد که موجب قبولی نماز است و روایت شده که حجابها را پاره میکند و در محضر ربوبی میرسد یعنی چیزهایی که مانع از قبولی نماز است به واسطه سجده کردن بر تربت حضرت ابی عبداللَّه الحسینعلیه السلام رفع میشود، بعد از آن، خاک و بعد از خاک، سنگ و بعد از سنگ، گیاه است.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است انسان بعد از نماز مقداری مشغول تعقیب یعنی خواندن ذکر و دعا و قرآن شود. و بهتر است پیش از آنکه از جای خود حرکت کند رو به قبله تعقیب را بخواند و لازم نیست تعقیب به عربی باشد ولی بهتر است چیزهایی را که در کتابهای دعا دستور دادهاند بخواند، و از تعقیبهایی که سفارش بسیار شده است، تسبیح حضرت زهرا علیها السلام است که باید به این ترتیب گفته شود: 34 مرتبه اللَّه اکبر، بعد 33 مرتبه الحمدللَّه، و بعد از آن 33 مرتبه سبحان اللَّه، و امام صادق علیه السلام فرموده است: تسبیح مادرم حضرت زهرا علیها السلام نزد من بهتر از هزار رکعت نماز است.
- [آیت الله سیستانی] نماز غفیله یکی از نمازهای مستحبّی است که بین نماز مغرب و عشا خوانده میشود . و در رکعت اول آن ، بعد از حمد باید بجای سوره این آیه را بخوانند : (وَذَا النُّونِ اِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ اَنْ لا اِلهَ إلاّ اَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمینَ فَاسْتَجَبْنا لَهُ وَنَجَّیْناهُ مِنَ الغَمِ ّ وَکَذلِکَ نُنْجِی المُؤْمِنِین) . و در رکعت دوم بعد از حمد بجای سوره این آیه را بخوانند : (وَعِنْدَهُ مَفاتِحُ الغَیْبِ لا یَعْلَمُها إلاّ هُوَ وَیَعْلَمُ ما فِی البَرِ ّ وَالبَحْرِ وَما تَسْقُطُ مِنْ وَرَقَةٍ إلاّ یَعْلَمُها وَلا حَبَّةٍ فِی ظُلُماتِ الاَرْضِ وَلا رَطبٍ وَلا یابسٍ إلاّ فِی کِتابٍ مُبینٍ) . و در قنوت بگویند : (اللّهُمَّ اِنّی اَسأَلُکَ بِمَفاتِح الغَیْبِ الَّتِی لا یَعْلَمُها إلاّ اَنْتَ اَنْ تُصَلّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ تَفْعَل بِی کَذا وکَذا) . وبجای کلمه کذا وکذا حاجتهای خود را بگویند و بعد بگویند : (اللّهُمَّ اَنْتَ وَلِیُّ نِعْمَتِی وَالقادِرُ عَلی طَلِبَتِی تَعْلَمُ حاجَتِی فَاَسْالُکَ بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِ وَعَلیْهِمُ السَّلامُ لَمّا قَضَیْتَها لِی) .
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر روزهدار به گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند اینها به خدا و پیغمبران و ائمه علیهم السلام عمداً نسبت دروغ بدهد، اگر چه فوراً بگوید دروغ گفتم یا توبه کند روزه او باطل است؛ و بنابر احتیاط واجب نسبت دروغ به حضرت زهراء علیهاالسلام و به جانشینان پیغمبران گذشته هم همین حکم را دارد.
- [آیت الله نوری همدانی] پنج چیز بر جنب حرام است : اول : رساندن جائی از بدن به خط قرآن یا به اسم خدا و اسم پیامبران و امامان ( علیهم السلام ) بطوری که در وضو گفته شد . دوم : رفتن در مسجد الحرام و مسجد پیغمبر ( صلی الله علیه و آله و سلم ) اگر چه از یک در داخل ، و از در دیگری خارج شود . سوم : توقف در مساجد دیگر ، ولی اگر از یک در داخل و از در دیگری خارج شود ، یا برای برداشتن چیزی برود مانعی ندارد و احتیاط واجب آن است که در حرم امامان هم توقف نکند . چهارم : گذاشتن چیزی در مسجد . پنجم : خواندن سوره ای که سجده واجب دارد و آن چهار سوره است : اول ، سورة سی و دوم قرآن ( الم تنزیل ) دوم ، سورة چهل و یکم ( حم سجده ) سوم ، سورة پنجاه و سوم ( و النجم ) چهارم ، سورة نود و ششم ( اقرء ) و اگر یک حرف ر ا به قصد یکی از این چهار سوره هم بخواند حرام است . چیزهائی که بر جنب مکروه است
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] آداب آشامیدن چند چیز است: اول آب را به طور مکیدن بیاشامد. دوم در روز ایستاده آب بخورد. سوم پیش از آشامیدن آب بسم اللّه و بعد از آن الحمد للّه بگوید. چهارم به سه نفس آب بیاشامد. پنجم از روی میل آب بیاشامد. ششم بعد از آشامیدن آب حضرت ابی عبداللّه (ع) و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید. چیزهائی که در آشامیدن مذموم است
- [آیت الله سیستانی] چند چیز از آداب آشامیدن شمرده شده است : اول : آب را به طور مکیدن بیاشامد . دوم : در روز ایستاده آب را بیاشامد . سوم : پیش از آشامیدن آب (بسم اللّه) ، و بعد از آن (الحمد للّه) بگوید . چهارم : به سه نفس آب را بیاشامد . پنجم : از روی میل آب را بیاشامد . ششم : بعد از آشامیدن آب ، حضرت أبی عبداللّه علیهالسلام و اهل بیت ایشان را یاد کند و قاتلان آن حضرت را لعنت نماید . چیزهائی که در آشامیدن مذموم است