قرآن درباره تازه مسلمانان سست ایمان چه مثالی آورده است؟

خداوند در آیه 92 سوره نحل در بیست و نهمین مثل می‌فرماید (وَ لا تَکُونُوا کَالَّتی نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ اَنْکاثاََ تَتَّخِذُون اَیْمانُکُمْ دَخَلاََ بَیْنَکُمْ اَنْ تَکُونَ اَمَّةٌ هِیَ اَرْبی مِنْ اَمَّةٍ اِنَّما یَبْلوُکُمْ اللّهُ بِه وَ لَیُبَیِّنَنَّ لَکُمْ یوْمَ ما کُنْتُمْ فیهِ تَخْلِفُونَ) [همانند آن زن [سبک مغز] نباشید که پشم‌های تابیده خود را پس از استحکام، وا می‌تابید! در حالی که سوگند [و پیمان] خود را وسیله خیانت و فساد قرار می‌دهید، بخاطر اینکه گروهی، جمعیتشان از گروه دیگر بیشتر است [و کثرت دشمن را بهانه‌ای برای شکستن بیعت با پیامبر می‌شمرید] خدا فقط شما را با این وسیله آزمایش می‌کند و به یقین روز قیامت، آنچه را در آن اختلاف داشتید، برای شما روشن می‌سازد!]
در آ‌غاز اسلام که مسلمانان در اقلیت و دشمنان و مشرکان در اکثریت بودند، برخی از جوانان شیفته پیامبر شده، به آن حضرت ایمان می‌آوردند؛ ولی آنها تحت فشار خانواده، دوستان،‌ آشنایان و جامعه مشرک قرار می‌گرفتند؛ در این مرحله برخی همانند ابوذرها، بلال‌ها و عمارها مستحکم و پایدار بودند و حتی در راه عقیده خود جان می‌باختند. ولی برخی از تازه مسلمانان سست بودند و طاقت تحقیرها، سرزنش‌ها و اعتراضات اطرافیان را که اکثریت جامعه را تشکیل می‌دادند نداشتند و پس از پشت سرگذاشتن مراحل سخت اسلام و ایمان مرتد گشته، دوباره به صف مشرکان می‌پیوستند. آیه فوق درباره این دسته از تازه مسلمانان سست ایمان نازل شده است.
( وَ لا تَکُونُوا کَالَّتی نَقَضَتْ غَزْلَها مِنْ بَعْدِ قُوَّةٍ اَنْکاثاََ) ای تازه مسلمانان، ای کسانی که با زحمت و تحمل مشکلات، مراحل اسلام و ایمان را پشت سر گذاشتید و مفتخر به قبولی پاک‌ترین و بهترین دین آسمانی شدید، مانند آن زن نادان سبک مغزی که ریسمانی می‌تابید و بعد از تمام شدن کار آن را وا می‌تابید، نباشید و پس از گرویدن به اسلام و ایمان، زحمت‌های خود را هدر ندهید و به کفر و شرک باز نگردید.
در اینکه نام این زن سفیه و ابله چه بوده است، اختلاف است. برخی او را (رایطه) نامیده‌اند. بعضی معتقدند که نامش (ربطه) بوده است و عده‌ای نیز بر این عقیده‌اند که او را (رابطه) می‌خواندند، ولی به هر حال، این زن در زمان جاهلیت زندگی می‌کرد و بسیار ابله و نادان بود. به همین جهت، عرب او را (‌حمقاء) نیز نامیده است.
کار احمقانه این زن متمکن ابله، این بود که هر روز صبح مقداری پشم آماده می‌کرد، سپس کنیزهایش را می‌خواند تا این پشم‌ها را بتابند و با آن طنابی بسازند.
آنها با زحمت فراوان این کار را انجام می‌دادند. به هنگام ظهر ناهار می‌خوردند، پس از صرف ناهار دوباره آن زن، کنیزان خود را فرا می‌خواند تا این ریسمان تابیده شده را واتابند و دوباره تبدیل به پشم کنند، آنها نیز چنین می‌کردند. روز بعد دوباره صبح هنگام، پشم‌ها را طناب و عصر گاهان طناب تابیده را تبدیل به پشم می‌کردند و این داستان احمقانه هر روز تکرار می‌شد.
قرآن مجید در این آیه شریفه به تازه مسلمانان سست ایمان هشدار می‌دهد که مانند آن زن احمق عمل نکنند و از دین و ایمان خود باز نگردند.
(تَتَّخِذُونَ اَیْمانُکُمْ دَخَلاََ بَیْنَکُمْ) ای تازه مسلمانان! ای سست! ایمانان! سوگند و پیمان خود را به وسیله خیانت و فساد قرار ندهید و در بیعت با خدای خویش تقلب نکنید.
(اَنْ تَکُونَ اُمَّةٌ هِیَ اَرْبی مِنْ اُمَّةٍ) شما تنها به این دلیل که مشرکان در اکثریت هستند و مسلمانان در اقلیت، برای پیمان شکنی با پیامبر خدا این را بهانه قرار ندهید که این عذر و بهانه شما پذیرفته نیست، بلکه باید به پیمانتان وفادار باشید.
(اِنَّما یَبْلُوکُمُ اللّهُ بِه) کثرت دشمن و قلت مسلمانان، عذر بازگشت به کفر نیست، بلکه این خود نوعی امتحان الهی برای مسلمانان و مؤمنان است. سعی کنید در این امتحان پیروز و سربلند باشید.
(وَ لَیُبَیِّنُنَ لَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ ما کَنْتُمْ فیهِ تَخْتَلِفُونَ) بی‌شک در روز قیامت خداوند تمام اختلافات را برطرف می‌سازد و حقایق ظاهر می‌شود، و حتی کافران و مشرکان افسوس می‌خورند که چرا ایمان نیاوردند.
این مثل،‌مثل بسیار زیبا، رسا، جالب و جاذبی است و هشدارباشی است برای مسلمانانی که طناب ایمان خود را محکم تابیده‌اند و با زحمت فراوان آن را به اتمام رسانیده‌اند تا مبادا پس از این همه زحمت با روی آوردن به شرک آن را هدر دهند.
eporsesh.com