درباره "ذاالکفل" اقوال متفاوتی وجود دارد که این جا مجال بیان آنها نیست; ولی مشهور آن است که "ذاالکفل" یکی از پیامبران الهی است; چنان که قرآن کریم نام او را در دردیف نام پیامبرانی همچون "اسماعیل" و "ادریس" (انبیأ، 85) ذکر کرده، و او را همچون پیامبران دیگر از "نیکان" (ص، 48) و "صابران" (انبیأ، 85) شمرده است.( المیزان، علامه طباطبایی، ج 17، ص 216، منشورات جماعة المدرسین / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیزازی، ج 19، ص 311 313، دارالکتب الاسلامیة / جهت آگاهی بیشتر به اعلام القرآن، خزائلی، ص 332 335، انتشارات امیر کبیر و کتابهای قصص قرآن مانند: قصههای قرآن، محمد محمدی اشتهاردی، انتشارات نبوی; مراجعه فرمایید.) ولی در قرآن، در مورد دعوت و رسالت و قومی که وی به سویشان فرستاده شده، نه به طور خلاصه و نه مشروح، مطلبی، را بیان نفرموده است; مورخان براین عقیدهاند که وی پسر ایوب است و نامش در اصل "شبر" بوده و خداوند پس از ایوب او را مبعوث فرموده در روایتی از امام جواد7 به این نکته اشاره شده است.(ر.ک: مجمع البیان، طبرسی; ج 7، ص 107، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات / المیزان، علامه طباطبایی، همان.) در هر دو صورت وی از پیامبران بنی اسرائیل میباشد. داستانهای متفاوتی برای این پیامبر ذکر کردهاند. از جمله در یکی از داستان ها آمده است، پیامبری که در سرزمین روم پادشاهی میکرد، قوم خویش را برای جنگ فراخوند. قوم او به بهانه این که سرزمین دشمن آلوده به وبا است. از جنگ خود داری کردند. و از شهر بیرون رفتند و به شهر ویرانهای رسیدند. آنان پنداشتند که آن شهر برای ایشان مأمن خواهد شد و در آن شهر ساکن گردیدند; ولی همه به طاعون دچار آمدند و هلاک شدند. ذاالکفل (حزقیل) یا پیامبر دیگری از پیامبران بنی اسرائیل بدیشان گذشت و از خداوند خواست که آنان را از نو زندگانی بخشد.(ر.ک: اعلام قرآن، دکتر خزایلی، ص 332، امیر کبیر.) مورخان، در مورد سرانجام این پیامبر عظیم الشأن چیزی ننوشتهاند در برخی کتاب ها آمده است: که ایشان در شام حکومت میکردند و مقبره او در (کفل حارس) اطراف نابلس قرار دارد.(قصص قرآن، یا تاریخ انبیأ، سیدهاشم رسولی محلاتی، ص 613، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.) البته لغت نامه دهخدا پس از ذکر اقوال آمده است: "امروز ذوالکفل نام محلی است میان حلّه و بغداد نزدیک "برص" و بدانجا قبهای است که گویند قبر ذوالکفل است"(ر.ک: لغت نامه دهخدا، مدخل "ذوالکفل".) eporsesh.com
با توجه به آیه 85 سورة انبیأ داستان "ذوالکفل" چگونه بوده، بر چه قومی حکم میراند؟ سرانجامش چه شد؟ آیا روایتی در این باره وجود دارد؟
درباره "ذاالکفل" اقوال متفاوتی وجود دارد که این جا مجال بیان آنها نیست; ولی مشهور آن است که "ذاالکفل" یکی از پیامبران الهی است; چنان که قرآن کریم نام او را در دردیف نام پیامبرانی همچون "اسماعیل" و "ادریس" (انبیأ، 85) ذکر کرده، و او را همچون پیامبران دیگر از "نیکان" (ص، 48) و "صابران" (انبیأ، 85) شمرده است.( المیزان، علامه طباطبایی، ج 17، ص 216، منشورات جماعة المدرسین / تفسیر نمونه، آیت اللّه مکارم شیزازی، ج 19، ص 311 313، دارالکتب الاسلامیة / جهت آگاهی بیشتر به اعلام القرآن، خزائلی، ص 332 335، انتشارات امیر کبیر و کتابهای قصص قرآن مانند: قصههای قرآن، محمد محمدی اشتهاردی، انتشارات نبوی; مراجعه فرمایید.)
ولی در قرآن، در مورد دعوت و رسالت و قومی که وی به سویشان فرستاده شده، نه به طور خلاصه و نه مشروح، مطلبی، را بیان نفرموده است; مورخان براین عقیدهاند که وی پسر ایوب است و نامش در اصل "شبر" بوده و خداوند پس از ایوب او را مبعوث فرموده در روایتی از امام جواد7 به این نکته اشاره شده است.(ر.ک: مجمع البیان، طبرسی; ج 7، ص 107، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات / المیزان، علامه طباطبایی، همان.) در هر دو صورت وی از پیامبران بنی اسرائیل میباشد. داستانهای متفاوتی برای این پیامبر ذکر کردهاند. از جمله در یکی از داستان ها آمده است، پیامبری که در سرزمین روم پادشاهی میکرد، قوم خویش را برای جنگ فراخوند. قوم او به بهانه این که سرزمین دشمن آلوده به وبا است. از جنگ خود داری کردند. و از شهر بیرون رفتند و به شهر ویرانهای رسیدند. آنان پنداشتند که آن شهر برای ایشان مأمن خواهد شد و در آن شهر ساکن گردیدند; ولی همه به طاعون دچار آمدند و هلاک شدند. ذاالکفل (حزقیل) یا پیامبر دیگری از پیامبران بنی اسرائیل بدیشان گذشت و از خداوند خواست که آنان را از نو زندگانی بخشد.(ر.ک: اعلام قرآن، دکتر خزایلی، ص 332، امیر کبیر.) مورخان، در مورد سرانجام این پیامبر عظیم الشأن چیزی ننوشتهاند در برخی کتاب ها آمده است: که ایشان در شام حکومت میکردند و مقبره او در (کفل حارس) اطراف نابلس قرار دارد.(قصص قرآن، یا تاریخ انبیأ، سیدهاشم رسولی محلاتی، ص 613، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.) البته لغت نامه دهخدا پس از ذکر اقوال آمده است: "امروز ذوالکفل نام محلی است میان حلّه و بغداد نزدیک "برص" و بدانجا قبهای است که گویند قبر ذوالکفل است"(ر.ک: لغت نامه دهخدا، مدخل "ذوالکفل".)
eporsesh.com
- [سایر] آیه("اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ")، از زبان چه کسی بیان شده، و خطاب به کیست؟
- [سایر] آیه \"اخْلُفْنِی فِی قَوْمِی وَأَصْلِحْ وَلَا تَتَّبِعْ سَبِیلَ الْمُفْسِدِینَ\"، از زبان چه کسی بیان شده، و خطاب به کیست؟
- [سایر] آیا بین آیه 95 سوره انبیاء، و آیات 55 و 56 سوره بقره، تضادی وجود ندارد؟
- [سایر] چرا سوره بقره را "سیدسوره های قرآن" و آیةالکرسی را "سید آیه های قرآن" نامیده اند؟
- [سایر] منظور از "ثانی عطفه"، در آیة نُه سورة حج چیست ; لطفاً توضیح دهید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] به چه آیاتی از سوره بقره "آیه الکرسی" گفته می شود؟
- [سایر] با توجه به اینکه سوره نمل دو "بسمالله..." دارد، آیا امکان داشت این سوره را با یک "بسمالله..." خواند؟
- [سایر] سلام داستان انشقاق قمر در کدام سوره و کدام آیه ی قرآن آمده است ؟
- [سایر] آیه 105 سوره انبیاء، چگونه بر ظهور امام زمان علیه السلام دلالت دارد؟
- [سایر] سلام خواستم در مورد آیه 104 سوره انبیاء اطلاعات بیشتری بدهید ؟ ممنون
- [آیت الله شبیری زنجانی] آیههای: 15 سوره سجده و 37 سوره فصّلت و 62 سوره نجم و 19 سوره علق، آیات سجده واجب است که اگر انسان بخواند یا گوش دهد بعد از تمام شدن آن آیه باید فوراً سجده کند، هر چند هنگام خواندن یا گوش دادن به قرآن بودن آن توجّه نداشته باشد و اگر فراموش کرد هر وقت یادش آمد باید سجده کند و کسی که گوش نمیدهد ولی آیه را میشنود بنا بر احتیاط مستحب سجده کند.
- [آیت الله خوئی] مستحب است در رکعت اول پیش از خواندن حمد بگوید:" اعوذ بالله من الشیطان الرجیم" و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر" بسم الله" را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند، یعنی آن آیه را به آیه بعد نچسباند، و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجه داشته باشد. اگر نماز را به جماعت میخواند بعد از تمام شدن حمد امام، و اگر فرادا میخواند، بعد از تمام شدن حمد امام، و اگر فرادی میخواند بعد از آنکه حمد خودش تمام شد بگوید:" الحمد لله رب العالمین". بعد از خواندن سوره" قل هو الله احد" یک یا دو یا سه مرتبه" کذلک الله ربی" یا سه مرتبه" کذلک الله ربنا" بگوید، و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است در رکعت اول، پیش از خواندن حمد بگوید: "أعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیم" و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر "بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم"را بلند بگوید و نیز مستحب است در تمام نمازها حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند، یعنی: آن را به آیه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره بمعنای آیه توجه داشته باشد و اگر نماز را به جماعت می خواند بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی می خواند، بعد از آن که حمد خودش تمام شد، بگوید: "اَلْحَمْدُ للهِ رَبِّ الْعالَمِینَ"، و بعد از خواندن سوره توحید، یک، یا دو، یا سه مرتبه "کَذَلِکَ اللهُ رَبِّی" یا سه مرتبه "کَذَلِکَ اللهُ رَبُّنَا" بگوید، و بعد از خواندن سوره، کمی صبر کند، بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید، یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است در رکعت اول پیش از خواندن حمد بگوید اَعوُذُبِاللهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیم، و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر اگر امام جماعت است (بسم الله) را بلند بگوید و در حال فرادی آهسته بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند یعنی آن را به آیه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجه داشته باشد. اگر نماز را به جماعت می خواند بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی می خواند بعد از آنکه حمد خودش تمام شد بگوید: اَلْحَمْدُللهِ ربِّ الْعالَمینَ، و بعد از خواندن سوره (قل هوالله احد) یک یا دو یا سه مرتبه (کَذلِکَ اللهُ رَبّی) یا (کَذلِکَ اللهُ رَبُّنا) بگوید و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است در رکعت اوّل، پیش از خواندن حمد بگوید: (أَعُوذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ). و در رکعت اوّل و دوّم نماز ظهر و عصر )بِسْمِ اللَّهِ( را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند یعنی آن را به آیه بعد نچسباند، و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجّه داشته باشد و اگر نماز را به جماعت میخواند، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی میخواند، بعد از آنکه حمد خودش تمام شد بگوید: (اَلْحَمْدُ للَّهِِ رَبِّ الْعالَمینَ). و بعد از خواندن سوره توحید، یک یا دو یا سه مرتبه بگوید: (کَذلِکَ اللَّهُ رَبّی). و یا بگوید: (کَذلِکَ اللَّهُ رَبُّنا). و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است در رکعت اول؛ پیش از خواندن حمد بگوید: اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر بسم اللّه را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند؛ یعنی آن را به آیه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجه داشته باشد و اگر نماز را به جماعت می خواند بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی می خواند بعد از آنکه حمدخودش تمام شد؛ بگوید: الحمد للّه رب العالمین و بعد از خواندن سوره قل هو اللّه احد؛ یک یا دو یا سه مرتبه کذلک اللّه ربی یا سه مرتبه کذلک اللّه ربنا بگوید و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند؛ بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید؛ یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است در رکعت اوّل پیش از خواندن حمد بگوید: (اَعُوذُ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ) و در رکعت اوّل و دوم نماز ظهر و عصر (بِسْمِ اللّه الرَّحمنِ الرَّحیم) را بلند بگوید و مستحب است حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند؛ یعنی آن را به آیه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره، به معنای آیه توجه داشته باشد. اگر نماز را به جماعت میخواند، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی میخواند، بعد از آن که حمد خود او تمام شد بگوید: (اَلحَمْدُ للّهِ رَبِّ العالَمین) و بعد از خواندن سوره (قُلْ هُوَ اللّهُ أَحَدٌ)، یک یا دو یا سه مرتبه (کَذلِکَ اللّهُ رَبِّی) یا سه مرتبه (کَذلِکَ اللّهُ رَبُّنا) بگوید و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند، بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است در رکعت اول، پیش از خواندن حمد بگوید: (أَعُوذُ باللَّه من الشَّیطانِ الرّجیم) و بر مردها مستحب است در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر (بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیم) را بلند بگویند و مستحب است نمازگزار حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقف کند؛ یعنی آن را به آیه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجّه داشته باشد و اگر نماز را به جماعت میخواند، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی میخواند، بعد از آن که حمد خودش تمام شد، بگوید: (الحَمْدُ للَّهِ ربِّ العالَمین) و بعد از خواندن سوره (قُلْ هو اللَّهُ أَحَد) یک یا دو یا سه مرتبه (کذلِکَ اللَّهُ ربّی)، یا سه مرتبه (کذلک اللَّهُ رَبُّنا) بگوید و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند، بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است در رکعت اول پیش از خواندن حمد بگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر بسم الله را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در اخر هر ایه وقف کند یعنی ان را به ایه بعد نچسباند و در حال خواندن حمد و سوره به معنای ایه توجه داشته باشد و اگر نماز را به جماعت می خواند بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی می خواند بعد از ان که حمد خودش تمام شد بگوید الحمد لله رب العالمین و بعد از خواندن سوره قل هو الله احد یک یا دو یا سه مرتبه کذلک الله ربی یا سه مرتبه کذلک الله ربنا بگوید و بعد از خواندن سوره کمی صبر کند بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است در رکعت اول ، پیش از خواندن حمد بگوید اعوذ بالله من الشیطان الرجیم و در رکعت اول و دوم نماز ظهر و عصر ( بسم الله ) را بلند بگوید و حمد و سوره را شمرده بخواند و در آخر هر آیه وقفکند ، یعنی آن را به آیة بعد بچسباند ، و در حال خواندن حمد و سوره به معنای آیه توجه داشته باشد . اگر نماز را به جماعت می خواند ، بعد از تمام شدن حمد امام و اگر فرادی می خواند ، بعد از آنکه حمد خودش تمام شد ، بگوید الحمدلله رب العالمین . بعد از خواندن سورة قل هو الله احد یک یا دو سه مرتبه کذلک الله ربی یا سه مرتبه کذلک الله ربنا بگوید ، بعد از خواندن سوره کمی صبر کند بعد تکبیر پیش از رکوع را بگوید یا قنوت را بخواند .