خلافتی که در آیه اشاره شده در سئوال از آن سخن به میان آمده است، مقام جانشینی از خداوند است، نه یک نوع موجود زمینی که قبل از انسان بر زمین زندگی می‌کرده و بعدا منقرض شده است و خداوند خواسته نوع انسان را جانشین آن کند. به دیگر سخن، آیه فوق از نخستین مرحله حکایت دارد مبنی بر تعلق خواست خدا به منظور آفرینش موجودی به عنوان نماینده خود بر روی زمین. به گونه‌ای که صفاتش پرتوی از صفات پروردگار و شخصیتش برتر از فرشتگان. 2) نتیجه منطقی مطلب مذکور در بند قبل آن است که، مقام خلیفة‌اللهی مخصوص حضرت آدم(ع) نبوده بلکه مربوط به نوع انسان است. به گونه‌ای که اگر فرزندان آدم(ع) در راه هدایت گام بردارند می‌توانند آن علم به ودیعت گذارده شده در نوع انسان (که در آیه شریفه به تعلیم اسماء تعبیر شده است) ر از قوّه به فعلیت برسانند مراد از این علم به ودیعت گذارده شده در انسان، استعداد فوق‌العاده برای درک حقایق هستی است. حقایقی که در پشت پرده غیبت مستورند. 3) خلیفه به معنایی که مطرح شد؛ یعنی رهسپاری انسان در بستر هدایت، به گونه‌ای که صفاتش پرتویی از صفات الهی گردد و حتی از اقلیم شخصیتی فرشتگان پا فراتر نهد، یک حرکت طاقت‌فرسا و پیچیده‌ای است که این گونه نیست لزوما در همه زمان‌ها، عده‌ای برآن قله صعود کنند. بلکه اگر همه رو به فساد بروند، زمین از وجود چنین خلیفه‌ای خالی خواهد بود. 4) آنچه در متون دینی آمده است، خالی نبودن زمین از حجت الهی در همه زمان‌هاست. در کتاب شریف اصول کافی، ج 1، ص 178، باب اَنّ الارض لاتخلو من حجّه، روایات متعددی از معصومین ذکر شده است که به دو مورد از آن اشاره می‌گردد. حدیث دوّم: (عن ابی عبداللّه(ع) قال: سمعته یقول: انّ الارض لاتخلو الاّ و فیها امام کَیْما اِن زاد المؤمنون شئیا ردّ هم و ان نَقصوا شیئا اَئمّةُ لَهُم: زمین هیچگاه از امام خالی نخواهد بود تا اگر در عقاید و اعمال مؤمنین خطائی رُخ داد، آن خطا را برطرف کنند و نیز اگر به دلیل دست نیافتن، چیزی از عقاید و اعمال و کم‌گذاشتند، آن‌ها را تکمیل کنند). حدیث پنجم: (عن احدهما(ع): ان الله لم یَدَعِ الارض بغیر عالم و لولاونک لم یُعرفِ الحقّ من الباطل: اگر زمین از عالم رساننده پیام الهی خالی باشد، هدف از آفرینش انسان ناشناخته می‌ماند و در نتیجه عبادت هم که موقوف بر معرفت الهی است، تعطیل می‌شود. 5) حجت الهی هم می‌تواند پیامبر(ص) باشد، هم امام(ع) و هم محتوای پیام الهی. البته این محتوای پیام الهی، به گواهی عقل، باید توسط یک مجموعه کارشناس تحلیل و تبیین شود. همان طور که در حدیث دوم اشاره شده در بند قبل، مطرح شده بود که اگر زمین از وجود عالم خالی باشد، حق از باطل شناخته نخواهد شد. 6) با توجه به توضیحات ارائه شده می‌توان گفت که حجّت الهی قبل از پیامبر، همان محتوای وحی الهی و پیغمبر قبلی بوده است که با آمدن پیامبر اکرم(ص) وحی متأخر و جدید حجت خواهد بود. eporsesh.com
با توجه به آیه 30 بقره منظور مقام امامت است یا نبوت ؟ و در مورد زمان قبل از رسول خدا چگونه می شود؟
خلافتی که در آیه اشاره شده در سئوال از آن سخن به میان آمده است، مقام جانشینی از خداوند است، نه یک نوع موجود زمینی که قبل از انسان بر زمین زندگی میکرده و بعدا منقرض شده است و خداوند خواسته نوع انسان را جانشین آن کند. به دیگر سخن، آیه فوق از نخستین مرحله حکایت دارد مبنی بر تعلق خواست خدا به منظور آفرینش موجودی به عنوان نماینده خود بر روی زمین. به گونهای که صفاتش پرتوی از صفات پروردگار و شخصیتش برتر از فرشتگان.
2) نتیجه منطقی مطلب مذکور در بند قبل آن است که، مقام خلیفةاللهی مخصوص حضرت آدم(ع) نبوده بلکه مربوط به نوع انسان است. به گونهای که اگر فرزندان آدم(ع) در راه هدایت گام بردارند میتوانند آن علم به ودیعت گذارده شده در نوع انسان (که در آیه شریفه به تعلیم اسماء تعبیر شده است) ر از قوّه به فعلیت برسانند مراد از این علم به ودیعت گذارده شده در انسان، استعداد فوقالعاده برای درک حقایق هستی است. حقایقی که در پشت پرده غیبت مستورند.
3) خلیفه به معنایی که مطرح شد؛ یعنی رهسپاری انسان در بستر هدایت، به گونهای که صفاتش پرتویی از صفات الهی گردد و حتی از اقلیم شخصیتی فرشتگان پا فراتر نهد، یک حرکت طاقتفرسا و پیچیدهای است که این گونه نیست لزوما در همه زمانها، عدهای برآن قله صعود کنند. بلکه اگر همه رو به فساد بروند، زمین از وجود چنین خلیفهای خالی خواهد بود.
4) آنچه در متون دینی آمده است، خالی نبودن زمین از حجت الهی در همه زمانهاست. در کتاب شریف اصول کافی، ج 1، ص 178، باب اَنّ الارض لاتخلو من حجّه، روایات متعددی از معصومین ذکر شده است که به دو مورد از آن اشاره میگردد.
حدیث دوّم: (عن ابی عبداللّه(ع) قال: سمعته یقول: انّ الارض لاتخلو الاّ و فیها امام کَیْما اِن زاد المؤمنون شئیا ردّ هم و ان نَقصوا شیئا اَئمّةُ لَهُم: زمین هیچگاه از امام خالی نخواهد بود تا اگر در عقاید و
اعمال مؤمنین خطائی رُخ داد، آن خطا را برطرف کنند و نیز اگر به دلیل دست نیافتن، چیزی از عقاید و اعمال و کمگذاشتند، آنها را تکمیل کنند).
حدیث پنجم: (عن احدهما(ع): ان الله لم یَدَعِ الارض بغیر عالم و لولاونک لم یُعرفِ الحقّ من الباطل: اگر زمین از عالم رساننده پیام الهی خالی باشد، هدف از آفرینش انسان ناشناخته میماند و در نتیجه عبادت
هم که موقوف بر معرفت الهی است، تعطیل میشود.
5) حجت الهی هم میتواند پیامبر(ص) باشد، هم امام(ع) و هم محتوای پیام الهی. البته این محتوای پیام الهی، به گواهی عقل، باید توسط یک مجموعه کارشناس تحلیل و تبیین شود. همان طور که در حدیث دوم اشاره شده در بند قبل، مطرح شده بود که اگر زمین از وجود عالم خالی باشد، حق از باطل شناخته نخواهد شد.
6) با توجه به توضیحات ارائه شده میتوان گفت که حجّت الهی قبل از پیامبر، همان محتوای وحی الهی و پیغمبر قبلی بوده است که با آمدن پیامبر اکرم(ص) وحی متأخر و جدید حجت خواهد بود.
eporsesh.com
- [سایر] چگونه میتوان ثابت کرد پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) همزمان دارای مقام نبوت و امامت بودند؟
- [سایر] شاهد علمی و عملی رسالت حضرت رسول(ص) با توجه به آیه های 43رعد و 207بقره
- [سایر] آیا پیامبر اسلام(صلی الله علیه وآله وسلم) دارای مقام امامت بود؟
- [سایر] آیا منظور از قید «أُمَّةً مُّسْلِمَةً» در آیه 128 سورۀ بقره، پیامبر اکرم(ص) و امّت ایشان است؟ و معنای «أَرِنَا مَنَاسِکَنَا» در این آیه چیست؟
- [سایر] شأن نزول آیه: "مَّا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِّن رِّجَالِکُمْ وَلَکِن رَّسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیِّینَ"، (احزاب40)، چه بوده است؟
- [سایر] رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در عظمت مقام شعر چه فرمودند؟
- [سایر] سخن رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در عظمت مقام مادر چیست؟
- [سایر] رسول خدا – صلی الله علیه و آله و سلم – در عظمت مقام شوهر چه فرمودند؟
- [سایر] چرا باید بر محمد و آل محمد صلوات بفرستیم مگر مقام آنها در بهشت والا نیست پس چه نیازی به درود فرستادن ماست؟
- [سایر] معنای این صلوات شریفه چیست؟ اللهم صل علی محمد و آل محمد فی الاولین و صل علی محمد و آل محمد فی الآخرین و صل علی محمد و آل محمد فی الملأ الاعلی و صل علی محمد و آل محمد فی المرسلین؟
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید: یا محسن قد اتاک المسیء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن وا نا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی؛ بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گناهکار بگذرد؛ تو نیکوکاری و من گناهکار؛ به حق محمد و آل محمد (ص) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است بعد از تکبیرةالاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ الْمُسیءُ وَقَدْ أمَرْتَ الْمُحْسِنَ أنْ یَتَجَاوَزَ عَنِ الْمُسیءِ، أنْتَ الْمُحْسِنُ وَأنَا الْمُسیءُ، بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی: (ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حقّ محمّد و آل محمّد صلیاللهعلیهوآلهوسلم رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده درگذر.)