شاهد علمی و عملی رسالت حضرت رسول(ص) با توجه به آیه های 43رعد و 207بقره
با عرض سلامآیه دوم به موضوع مطروحه جنابعالی ربطی ندارد چرا که درباره ولایت امیرالمونین علی (ع) است ولی آیه دوم مرتبط با آنستعلامه طباطبایی میفرمایند:ترجمه جمله" کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ" این است که آنچه در قرآن در باره تصدیق رسالت آمده شهادت الهی بر رسالت است.تفصیل آن اینکه:خداوند به پیغمبر خود تلقین می‌کند که با جمله" قُلْ کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ" علیه ایشان اقامه حجت کند، و این جمله حجتی است قاطع، نه صرف کلامی خطابی، و نه حواله به چیزی که راهی به تحصیل علم به آن نباشد." قُلْ کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ"- این جمله استشهاد به خدای سبحان است که خود ولی امر رسالت است، و شهادت در اینجا شهادت تادیه است، نه شهادت تحمل تنها، (خلاصه، خداوند می‌گوید نه صرف اینکه می‌داند) زیرا امثال جمله" إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ، عَلی‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ" مکرر در قرآن کریم آمده و آیت و معجزه بودن قرآن هم ضروریست که از ناحیه خداوند آمده، و شامل شدن آن بر تصدیق رسالت، آنهم به دلالت مطابقی که مورد اعتماد همه است نیز ضروریست، و شهادت تادیه هم همین است، که شاهد به علم ضروری شهادت دهد.بعضی (1) از مفسرین شهادت خداوندی را چنین تفسیر کرده‌اند که: خداوند آن قدر ادله و براهین بر رسالت خاتم النبیین اقامه و اظهار نموده که دیگر احتیاجی به شهادت هیچ شاهدی نیست. و اگر اقامه حجت را که فعل است شهادت نامیده، با اینکه شهادت از مقوله قول و گفتار است، تسمیه مجازی است، چون اقامه حجت کار شهادت را می‌کند، و بلکه از آن قوی تر و مؤثرتر است.و این تفسیر در حقیقت همان تفسیریست که ما برای آیه کردیم، چیزی که هست مفسر نامبرده هدف را از غیر راهش تعقیب کرده است، زیرا ادله و حجتهای داله بر حقیقت رسالت خاتم الانبیاء (ص) یا قرآن است که خود معجزه‌ای جاودانی است، و یا غیر قرآن از سایر خوارق عادت و معجزات است، و آیات این سوره به طوری که ملاحظه می‌کنید پاسخ پیشنهاد کفار را با قسم دوم نداده، و با آنکه از آن راه جواب نداده معنی ندارد با همان راه استشهاد کند. پس قطعا استشهاد به قرآن است و استناد به قرآن هم از این جهت است که قرآن آیت و معجزه بر صدق رسالت است، یعنی کلام الهی است که برسالت آن جناب شهادت می‌دهد، و با این که به قرآن استشهاد شده، و قرآن هم معجزه و هم از مقوله کلام است دیگر چه معنا دارد که‌ما شهادت را از مقوله فعل گرفته و آن را شهادت مجازی بدانیم.علاوه بر اینکه ممکن است قبول نکنیم که دلالت فعل خدای تعالی بر صدق رسالت اقوای از قول و کلام او باشد.در این باره رجوع کنید به منبع زیر:منبع:ترجمه المیزان، ج‌11، ص: 527موفق باشید
عنوان سوال:

شاهد علمی و عملی رسالت حضرت رسول(ص) با توجه به آیه های 43رعد و 207بقره


پاسخ:

با عرض سلامآیه دوم به موضوع مطروحه جنابعالی ربطی ندارد چرا که درباره ولایت امیرالمونین علی (ع) است ولی آیه دوم مرتبط با آنستعلامه طباطبایی میفرمایند:ترجمه جمله" کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ" این است که آنچه در قرآن در باره تصدیق رسالت آمده شهادت الهی بر رسالت است.تفصیل آن اینکه:خداوند به پیغمبر خود تلقین می‌کند که با جمله" قُلْ کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ" علیه ایشان اقامه حجت کند، و این جمله حجتی است قاطع، نه صرف کلامی خطابی، و نه حواله به چیزی که راهی به تحصیل علم به آن نباشد." قُلْ کَفی‌ بِاللَّهِ شَهِیداً بَیْنِی وَ بَیْنَکُمْ"- این جمله استشهاد به خدای سبحان است که خود ولی امر رسالت است، و شهادت در اینجا شهادت تادیه است، نه شهادت تحمل تنها، (خلاصه، خداوند می‌گوید نه صرف اینکه می‌داند) زیرا امثال جمله" إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ، عَلی‌ صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ" مکرر در قرآن کریم آمده و آیت و معجزه بودن قرآن هم ضروریست که از ناحیه خداوند آمده، و شامل شدن آن بر تصدیق رسالت، آنهم به دلالت مطابقی که مورد اعتماد همه است نیز ضروریست، و شهادت تادیه هم همین است، که شاهد به علم ضروری شهادت دهد.بعضی (1) از مفسرین شهادت خداوندی را چنین تفسیر کرده‌اند که: خداوند آن قدر ادله و براهین بر رسالت خاتم النبیین اقامه و اظهار نموده که دیگر احتیاجی به شهادت هیچ شاهدی نیست. و اگر اقامه حجت را که فعل است شهادت نامیده، با اینکه شهادت از مقوله قول و گفتار است، تسمیه مجازی است، چون اقامه حجت کار شهادت را می‌کند، و بلکه از آن قوی تر و مؤثرتر است.و این تفسیر در حقیقت همان تفسیریست که ما برای آیه کردیم، چیزی که هست مفسر نامبرده هدف را از غیر راهش تعقیب کرده است، زیرا ادله و حجتهای داله بر حقیقت رسالت خاتم الانبیاء (ص) یا قرآن است که خود معجزه‌ای جاودانی است، و یا غیر قرآن از سایر خوارق عادت و معجزات است، و آیات این سوره به طوری که ملاحظه می‌کنید پاسخ پیشنهاد کفار را با قسم دوم نداده، و با آنکه از آن راه جواب نداده معنی ندارد با همان راه استشهاد کند. پس قطعا استشهاد به قرآن است و استناد به قرآن هم از این جهت است که قرآن آیت و معجزه بر صدق رسالت است، یعنی کلام الهی است که برسالت آن جناب شهادت می‌دهد، و با این که به قرآن استشهاد شده، و قرآن هم معجزه و هم از مقوله کلام است دیگر چه معنا دارد که‌ما شهادت را از مقوله فعل گرفته و آن را شهادت مجازی بدانیم.علاوه بر اینکه ممکن است قبول نکنیم که دلالت فعل خدای تعالی بر صدق رسالت اقوای از قول و کلام او باشد.در این باره رجوع کنید به منبع زیر:منبع:ترجمه المیزان، ج‌11، ص: 527موفق باشید





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین