سرّ تفکیک مباحث روایی از بحثهای تفسیری تفسیر تسنیم و تفسیر المیزان آن است که گرچه بررسی روایات مربوط به هر آیه ضروری است و بدون مراجعه به روایات نمی‌توان تنها به مفاد قرآن در بخشهای علمی، عالم شد و در بخشهای عملی عمل کرد، چون تقیید مطلقات، تخصیص عمومات و تفصیل کلیات آیات قرآن بر عهده معصومین (علیهم‌السلام) است، ولی بررسی روایت باید بعد از تحلیل آیات قرآن باشد، نه در عرض آن؛ به طوری که به کمک روایت اصل معنای آیه را بفهمیم؛ زیرا روایت "موزون" و قرآن کریم "میزان" سنجش آن است و در تفاسیری که مراحل مزبور طی نشده و مرزبندی مباحث قرآنی و روایی صورت نپذیرفته، میزان و موزون به هم آمیخته شده است و حجیّت روایات در عرض حجیّت قرآن تلقی شده است؛ در حالی که حجیّت روایات تفسیری در طول قرآن است، نه در عرض آن.
مأخذ: ( تفسیر تسنیم، ج 1، ص 164)
