فرشتگان الهی چگونه دریافتند که خلیفه خدا در روی زمین فسادانگیز و خونریز است؟

گاه گفته می شود:خداوند قبلاً آینده انسان را به طور اجمال برای آنها بیان فرموده بود.در حالی که بعضی احتمال داده اند:ملائکه خودشان این مطلب را از کلمه (فِی الأَرْض) (در روی زمین) دریافته بودند; زیرا می دانستند انسان از خاک آفریده می شود،و ماده، به خاطر محدودیتی که دارد طبعاً مرکز نزاع و تزاحم است،چه این که جهان محدود مادی،نمی تواند طبع زیاده طلب انسان ها را اشباع کند،حتی اگر همه دنیا را به یک فرد بدهند باز ممکن است سیر نشود،این وضع،مخصوصاً در صورتی که توام با احساس مسئولیت کافی نباشد سبب فساد و خونریزی می شود.بعضی دیگر از مفسران معتقدند: پیشگوئی فرشتگان به خاطر آن بوده که آدم، نخستین مخلوق روی زمین نبود، بلکه پیش از او نیز مخلوقات دگری بودند که به نزاع و خونریزی پرداختند، پرونده سوء پیشینه آنها سبب بدگمانی فرشتگان نسبت به نسل آدم شد! این تفسیرهای سه گانه، چندان منافاتی با هم ندارند یعنی ممکن است همه این امور سبب توجه فرشتگان به این مطلب شده باشد، و اتفاقاً این یک واقعیت بود که آنها بیان داشتند، و لذا خداوند هم در پاسخ هرگز آن را انکار نفرمود، بلکه اشاره کرد در کنار این واقعیت، واقعیت های مهم تری درباره انسان و مقام او وجود دارد که فرشتگان از آن آگاه نیستند.آنها فکر می کردند اگر هدف، عبودیت و بندگی است که ما مصداق کامل آن هستیم، همواره غرق در عبادتیم و از همه کس سزاوارتر به خلافت! بی خبر از این که عبادت آنها با توجه به این که شهوت و غضب و خواست های گوناگون در وجودشان راه ندارد با عبادت و بندگی این انسان که امیال و شهوات او را احاطه کرده و شیطان از هر سو او را وسوسه می کند، تفاوت فراوانی دارد، اطاعت و فرمانبرداری این موجود طوفان زده کجا؟ و عبادت آن ساحل نشینان آرام و سبک بار کجا؟! آنها چه می دانستند از نسل این آدم، پیامبرانی همچون محمّد، ابراهیم،نوح، موسی و عیسی(علیهما السلام) و امامانی همچون ائمه اهل بیت(علیهم السلام) و بندگان صالح و شهیدان جانباز و مردان و زنانی که همه هستی خود را عاشقانه در راه خدا می دهند قدم به عرصه وجود خواهند گذاشت، افرادی که گاه فقط یک ساعت تفکر آنها برابر با سال ها عبادت فرشتگان است!
منبع:تفسیر نمونه، جلد 1، صفحه 214.