زندگی
حیات مقابل ممات است. از آن به مناسبت در بسیاری از ابواب فقه نظیر طهارت، حج، وصیت، نکاح، استیلاد، اطعمه و اشربه، ارث و دیات سخن رفته است.
فلسفه ی زندگی محدود در این دنیا چیست؟ چرا خدا عمر طولانی تری به انسان نمی دهد؟
همان طور که در تعبیرات دینی آمده است، این زندگی صرفا مقدمه و پلی برای حیاتی دیگر و آن حیات، اصل است. این زندگی اگر فقط به ظواهرش بسنده شود، لهو، لعب، زینت، تفاخر و تکاثر است، اما باطن آن زندگی جاودانه است؛ سعادتمندانه یا شقاوتمندانه: (اعلموا أنما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة و تفاخر بینکم و تکاثر فی الأموال و الأولاد کمثل غیث أعجب الکفار نباته ثم یهیج فتراه مصفرا ثم یکون حطاما و فی الآخرة عذاب شدید و مغفرة من الله رضوان و ما الحیوة الدنیا إلا متاع الغرور)آنچه این دنیایی است، از بین می‌رود و فقط آن چیزی باقی می‌ماند که رنگ و بوی الهی پیدا کرده باشد: (ما عندکم ینفد و ما عندالله ‌باق - و کل شی‌ء هالک إلا وجهه.) اگر به این نگرش در زندگی برسیم و درک کنیم که زندگی واقعی، همان زندگی اخروی است، نه زندگی دنیوی؛ خواهیم پذیرفت که این زندگی باید محدود باشد، نه بی‌ نهایت؛ زیرا که صرفا مقدمه است و غایت و هدف نیست. اگر اصل محدودیت را بپذیریم، دیگر مناقشه در مقدار آن روا نیست؛ زیرا هر مقداری که باشد، باز جای این سؤال باقی می‌ ماند که: (چرا این قدر؟!).قرآن کریم نقل می ‌کند که عده‌ ای چنان دنیازده شده‌ اند که آرزو می‌ کنند هزار سال زندگی کنند و اگر حتی این قدر زندگی کنند، اما باز راضی نمی ‌شوند و بیش‌تر می‌ خواهند. در هر صورت، این زندگی موجب نجات آن‌ها از آتش نخواهد شد؛یعنی اگر انسان دنیا را غایت خود قرار دهد، به هیچ حدی راضی نمی‌ شود، اما اگر اصل محدودیت را پذیرفتیم، دیگر مقدار آن مهم نیست و مصلحتش را به خداوند واگذار می ‌کنیم. حقیقت این است که (آخرت باوران) تمام شدن زودتر این زندگی و رسیدن سریع‌تر به آن زندگی را طلب می‌ کنند:(ولو لا أجل الله التی کتب الله علیهم لم تستقر أرواحهم فی أجسادهم طرفة عین خوفا من العقاب و شوقا إلی الثواب.) زیرا که آنان کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده ‌اند و دیگر دلبستگی کمیت آن نیستند و چون با ایمان و عمل صالح، آخرت خود را آباد ساخته‌ اند، شوقشان به مرگ و ورود به زندگی حقیقی، بیش از شوق طفل به پستان مادر است: (و الله لابن ابی‌طالب آنس بالموت من الطفل بثدی أمه.) منبع:زندگی پس از مرگ‌ جلدچهارم حسین سوزنچی ص50
همان طور که در تعبیرات دینی آمده است، این زندگی صرفا مقدمه و پلی برای حیاتی دیگر و آن حیات، اصل است. این زندگی اگر فقط به ظواهرش بسنده شود، لهو، لعب، زینت، تفاخر و تکاثر است، اما باطن آن زندگی جاودانه است؛ سعادتمندانه یا شقاوتمندانه: (اعلموا أنما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة و تفاخر بینکم و تکاثر فی الأموال و الأولاد کمثل غیث أعجب الکفار نباته ثم یهیج فتراه مصفرا ثم یکون حطاما و فی الآخرة عذاب شدید و مغفرة من الله رضوان و ما الحیوة الدنیا إلا متاع الغرور)آنچه این دنیایی است، از بین می‌رود و فقط آن چیزی باقی می‌ماند که رنگ و بوی الهی پیدا کرده باشد: (ما عندکم ینفد و ما عندالله ‌باق - و کل شی‌ء هالک إلا وجهه.) اگر به این نگرش در زندگی برسیم و درک کنیم که زندگی واقعی، همان زندگی اخروی است، نه زندگی دنیوی؛ خواهیم پذیرفت که این زندگی باید محدود باشد، نه بی‌ نهایت؛ زیرا که صرفا مقدمه است و غایت و هدف نیست. اگر اصل محدودیت را بپذیریم، دیگر مناقشه در مقدار آن روا نیست؛ زیرا هر مقداری که باشد، باز جای این سؤال باقی می‌ ماند که: (چرا این قدر؟!).قرآن کریم نقل می ‌کند که عده‌ ای چنان دنیازده شده‌ اند که آرزو می‌ کنند هزار سال زندگی کنند و اگر حتی این قدر زندگی کنند، اما باز راضی نمی ‌شوند و بیش‌تر می‌ خواهند. در هر صورت، این زندگی موجب نجات آن‌ها از آتش نخواهد شد؛یعنی اگر انسان دنیا را غایت خود قرار دهد، به هیچ حدی راضی نمی‌ شود، اما اگر اصل محدودیت را پذیرفتیم، دیگر مقدار آن مهم نیست و مصلحتش را به خداوند واگذار می ‌کنیم. حقیقت این است که (آخرت باوران) تمام شدن زودتر این زندگی و رسیدن سریع‌تر به آن زندگی را طلب می‌ کنند:(ولو لا أجل الله التی کتب الله علیهم لم تستقر أرواحهم فی أجسادهم طرفة عین خوفا من العقاب و شوقا إلی الثواب.) زیرا که آنان کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده ‌اند و دیگر دلبستگی کمیت آن نیستند و چون با ایمان و عمل صالح، آخرت خود را آباد ساخته‌ اند، شوقشان به مرگ و ورود به زندگی حقیقی، بیش از شوق طفل به پستان مادر است: (و الله لابن ابی‌طالب آنس بالموت من الطفل بثدی أمه.) منبع:زندگی پس از مرگ‌ جلدچهارم حسین سوزنچی ص50
پاسخ:
همان طور که در تعبیرات دینی آمده است، این زندگی صرفا مقدمه و پلی برای حیاتی دیگر و آن حیات، اصل است. این زندگی اگر فقط به ظواهرش بسنده شود، لهو، لعب، زینت، تفاخر و تکاثر است، اما باطن آن زندگی جاودانه است؛ سعادتمندانه یا شقاوتمندانه: (اعلموا أنما الحیوة الدنیا لعب و لهو و زینة و تفاخر بینکم و تکاثر فی الأموال و الأولاد کمثل غیث أعجب الکفار نباته ثم یهیج فتراه مصفرا ثم یکون حطاما و فی الآخرة عذاب شدید و مغفرة من الله رضوان و ما الحیوة الدنیا إلا متاع الغرور)آنچه این دنیایی است، از بین می‌رود و فقط آن چیزی باقی می‌ماند که رنگ و بوی الهی پیدا کرده باشد: (ما عندکم ینفد و ما عندالله باق - و کل شی‌ء هالک إلا وجهه.) اگر به این نگرش در زندگی برسیم و درک کنیم که زندگی واقعی، همان زندگی اخروی است، نه زندگی دنیوی؛ خواهیم پذیرفت که این زندگی باید محدود باشد، نه بی نهایت؛ زیرا که صرفا مقدمه است و غایت و هدف نیست. اگر اصل محدودیت را بپذیریم، دیگر مناقشه در مقدار آن روا نیست؛ زیرا هر مقداری که باشد، باز جای این سؤال باقی می ماند که: (چرا این قدر؟!).قرآن کریم نقل می کند که عده ای چنان دنیازده شده اند که آرزو می کنند هزار سال زندگی کنند و اگر حتی این قدر زندگی کنند، اما باز راضی نمی شوند و بیش‌تر می خواهند. در هر صورت، این زندگی موجب نجات آنها از آتش نخواهد شد؛یعنی اگر انسان دنیا را غایت خود قرار دهد، به هیچ حدی راضی نمی شود، اما اگر اصل محدودیت را پذیرفتیم، دیگر مقدار آن مهم نیست و مصلحتش را به خداوند واگذار می کنیم. حقیقت این است که (آخرت باوران) تمام شدن زودتر این زندگی و رسیدن سریع‌تر به آن زندگی را طلب می کنند:(ولو لا أجل الله التی کتب الله علیهم لم تستقر أرواحهم فی أجسادهم طرفة عین خوفا من العقاب و شوقا إلی الثواب.) زیرا که آنان کیفیت زندگی خود را بهبود بخشیده اند و دیگر دلبستگی کمیت آن نیستند و چون با ایمان و عمل صالح، آخرت خود را آباد ساخته اند، شوقشان به مرگ و ورود به زندگی حقیقی، بیش از شوق طفل به پستان مادر است: (و الله لابن ابی‌طالب آنس بالموت من الطفل بثدی أمه.)
منبع:زندگی پس از مرگ جلدچهارم حسین سوزنچی ص50
- [سایر] فلسفهی زندگی محدود در این دنیا چیست؟ چرا خدا عمر طولانیتری به انسان نمیدهد؟
- [سایر] خلیفه دوم عمر بن الخطاب در چه تاریخی از دنیا رفت. لطفاً با اسناد و مدارک باشد؟
- [سایر] خلاصه ای از زندگی عمر را بنویسید؟
- [سایر] آیا در قرآن کریم به تاریخ آفرینش جهان هستی و عمر دنیا و تعداد دقیق پیامبران دین خدا که می گویند 124000 بوده، اشاره شده است؟
- [سایر] حضرت مهدی (عج) شهید نمیشوند و به عمر طبیعی از دنیا میروند!
- [سایر] آیا احادیثی که عمر دنیا را هفت هزار سال می‌دانند درست هستند؟ مقصود از آنان چیست؟
- [سایر] موسیقی در طول عمر انسان چه اثری دارد؟
- [سایر] عمر بن خطاب را معرفی کنید.
- [سایر] عمر بن خطاب چگونه به خلافت رسید؟
- [سایر] استانداران و فرمانداران عمر(خلیفه دوم) در ایران چه کسانی بودند؟ ایرانی بودند یا عرب؟
- [آیت الله نوری همدانی] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق می افتد ، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است .
- [آیت الله سبحانی] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق می افتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق می افتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتّفاق می افتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
- [آیت الله بهجت] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق میافتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند اداست.
- [آیت الله مظاهری] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتّفاق میافتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند اداست.
- [امام خمینی] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتفاق می افتد، انسان باید فورا نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
- [آیت الله بروجردی] موقعی که زلزله و رعد و برق و مانند اینها اتّفاق میافتد، انسان باید فوراً نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و تا آخر عمر بر او واجب است و هر وقت بخواند ادا است.
- [آیت الله بروجردی] اگر کسی دختر نابالغی را برای خود عقد کند و پیش از آن که نُه سال دختر تمام شود، با او نزدیکی و دخول کند، احتیاط واجب آن است که تا آخر عمر از دخول به او خود داری نماید.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هنگامی که زلزله یا صاعقه و مانند آن اتفاق می افتد باید بلافاصله نماز آیات را بخواند و اگر نخواند معصیت کرده و احتیاط مستحب آن است که تا آخر عمر هر وقت توانست بخواند.