تفاوت سحر و معجزه چیست؟

پاسخ این سؤال، با توجه به یک نکته، روشن می شود و آن این که: کار ساحر متکی به نیروی محدود انسانی است، و معجزه از قدرت بی پایان و لا یزال الهی سرچشمه می گیرد.لذا هر ساحری کارهای محدودی می تواند انجام دهد، و اگر ماورای آن را بخواهند، عاجز می ماند، او تنها کارهائی را می تواند انجام دهد که قبلاً روی آن تمرین داشته و بر آن مسلط است و از پیچ و خم آن آگاه، ولی در غیر آن به کلی عاجز و ناتوان خواهد بود.در حالی که پیامبران چون از قدرت لا یزال خدا کمک می گرفتند، قادر به انجام هر گونه خارق عادتی بودند، در زمین و آسمان و از هر نوع و هر قبیل.ساحر، هرگز نمی تواند خارق عادت را طبق پیشنهاد مردم انجام دهد، مگر این که: تصادفاً با کار او تطبیق کند (هر چند گاهی دوستان ناشناخته خود را تعلیم می دهند که از وسط جمعیت برخیزند و پیشنهادهائی که قبلاً تعیین شده به صورت ابتدائی مطرح کنند) ولی، پیامبران بارها و بارها معجزات مهمی را که مردم حق طلب، به عنوان سند نبوت می خواستند انجام می دادند، همان گونه که در همین سرگذشت موسی(علیه السلام) نیز مشاهده خواهیم کرد.از این گذشته، سحر چون یک کار انحرافی است و یک نوع خدعه و نیرنگ، طبعاً روحیاتی هماهنگ آن می خواهد، و ساحران بدون استثناء، افرادی متقلب و خدعه گرند،که از مطالعه و بررسی روحیات و اعمالشان خیلی زود می توان آنها را شناخت،در حالی که اخلاص،پاکی و درستی انبیاء، سندی است که با اعجاز آنها آمیخته و اثر آن را مضاعف می کند.و شاید روی این جهات است که در قرآن می خوانیم: وَ لایُفْلِحُ السّاحِرُ حَیْثُ أَتی:(ساحر هر کجا باشد و در هر شرائط و هر زمان رستگار نمی شود)(1)، و به قول معروف به زودی پته اش روی آب خواهد افتاد، چرا که نیرویش محدود است و افکار و صفاتش انحرافی.این موضوع، مخصوص ساحرانی نیست که به مبارزه با انبیاء برخاستند بلکه درباره ساحران به طور کلّی صادق است که آنها زود شناخته می شوند و به پیروزی نمی رسند.(2)

پی نوشتها:
1. سوره طه، آیه 69.
2. تفسیر نمونه، جلد 13، صفحه 268.
منبع:سایت انوار طاها