او لاً این دنیا محدود می باشد یعنی روزی به پایان می ر سد و دوم اینکه اگر در ساختار و جودی انسان و مراحل رشد و بالندگی جسمی او دقت شود ملاحظه می شود که دوران زندگی جسمی تشکیل شده از مراحل کودکی –نوجوانی- جوانی-میان سالی-کهولت و پیری و پس از آن مرگ. در تمام مراحل فوق بدن انسان ضمن رشد نمودن یکسری از سلولهای فرسوده را از دست می دهد و یکسری دیگر از سلولهای جدید جای آنها را می گیرد و اوج این رشد تا پایان مرحله جوانی شدت دارد و از آن به بعد این حرکت کمتر می شود و حتی در بعضی از نواحی بدن، این جایگزینی متوقف می شود و تنها سلولها از بین می روند با از بین رفتن سلولها سیستم دچار نارسائی شده و فعا لیتهای سا ئر قسمتها به دلیل عدم هماهنگی لازم که در اثر فرسایش سلولها ایجاد گردیده است با بحران شدید روبه رو شده و نهایت باعث از بین رفتن و توقف سیستم داخلی بدن گردیده وسر انجام مرگ حتمی به سراغ ا نسا ن می آید.پس معلوم شد که چرخه حیات براین پایه استوار است که هر چیزی تاریخ مصرف و کارائی دارد من جمله حیات انسان که البته با مرگ زندگی پایان نمی پذیرد بلکه مر گ وسیله انتقال ا ز این دنیای خاکی به عالم دیگر است که علی ا لقا عده بدن در عالم بدنی متناسب با آن عالم است. برای مطالعه بیشتر به کتاب های ذیل مرجعه نمائید: آفریدگار نوشته آیت الله مکارم شیرازی هستی بخش نوشته آیت الله مکارم شیرازی مجموعه پرسش ها و پاسخ ها نهاد نمایندگی رهبری www.morsalat.com
او لاً این دنیا محدود می باشد یعنی روزی به پایان می ر سد و دوم اینکه اگر در ساختار و جودی انسان و مراحل رشد و بالندگی جسمی او دقت شود ملاحظه می شود که دوران زندگی جسمی تشکیل شده از مراحل کودکی –نوجوانی- جوانی-میان سالی-کهولت و پیری و پس از آن مرگ.
در تمام مراحل فوق بدن انسان ضمن رشد نمودن یکسری از سلولهای فرسوده را از دست می دهد و یکسری دیگر از سلولهای جدید جای آنها را می گیرد و اوج این رشد تا پایان مرحله جوانی شدت دارد و از آن به بعد این حرکت کمتر می شود و حتی در بعضی از نواحی بدن، این جایگزینی متوقف می شود و تنها سلولها از بین می روند با از بین رفتن سلولها سیستم دچار نارسائی شده و فعا لیتهای سا ئر قسمتها به دلیل عدم هماهنگی لازم که در اثر فرسایش سلولها ایجاد گردیده است با بحران شدید روبه رو شده و نهایت باعث از بین رفتن و توقف سیستم داخلی بدن گردیده وسر انجام مرگ حتمی به سراغ ا نسا ن می آید.پس معلوم شد که چرخه حیات براین پایه استوار است که هر چیزی تاریخ مصرف و کارائی دارد من جمله حیات انسان که البته با مرگ زندگی پایان نمی پذیرد بلکه مر گ وسیله انتقال ا ز این دنیای خاکی به عالم دیگر است که علی ا لقا عده بدن در عالم بدنی متناسب با آن عالم است.
برای مطالعه بیشتر به کتاب های ذیل مرجعه نمائید:
آفریدگار نوشته آیت الله مکارم شیرازی
هستی بخش نوشته آیت الله مکارم شیرازی
مجموعه پرسش ها و پاسخ ها نهاد نمایندگی رهبری
www.morsalat.com
- [سایر] با مردن چه حقیقتی بر انسان آشکار می گردد؟
- [سایر] چه چیزهایی بعد از مردن، به دنبال انسان می آید؟
- [سایر] آیا در همان لحظة مردن فرشتگان پرسشگر به سراغ انسان میآیند و یا هنگامی که انسان را در قبر گذاشتند؟
- [سایر] آیا همانطور که بدن انسان به شرایط دنیا عادت میکند، بعد از مردن، روح انسان نیز به برزخ خو میگیرد یا اینکه شرایط برزخ لحظه به لحظه تازگی دارد؟
- [سایر] سختی های مردن چیست؟
- [سایر] مردن، کفاره ی چیست؟
- [سایر] مردن دانشمند چگونه مصیبتی است؟
- [سایر] مردن برای مؤمن مانند چیست؟
- [سایر] آمادگی برای مردن چگونه باید باشد؟
- [سایر] نحوهی مردن افراد چه رابطهای با اعمال آنها دارد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر انسان وصیّت کند که چیزی به کسی بدهند در صورتی آنکس آن چیز را مالک میشود که بعد از مردن وصیّت کننده یا در زمان زنده بودن او وصیّت را قبول کند.
- [آیت الله بهجت] اگر مالی را برای انسان وصیت کنند، در صورتی که از مردن وصیتکننده و قبول وصیت یک سال بگذرد و آن مال از چیزهایی باشد که زکات آن واجب است، شخص قبولکننده باید زکات آن را بدهد.
- [آیت الله مظاهری] اگر انسان بعد از مردن کسی بفهمد که او را وصی خود کرده در صورتی که مشقّت نداشته باشد باید وصیّت او را انجام دهد و میتواند دیگری را از طرف خود وکیل نماید.
- [آیت الله بروجردی] اگر انسان وصیت کند که چیزی به کسی بدهند، در صورتی زائد آن کس آن چیز را مالک میشود که بعد از مردن وصیت کننده آن را قبول کند و اگر در زمان زنده بودن او قبول نماید مالک نمیشود.
- [آیت الله بهجت] اگر انسان بفهمد کسی او را وصی قرار داده، چنانچه به اطلاع وصیتکننده برساند که برای انجام وصیت او حاضر نیست، لازم نیست بعد از مردن او به وصیت عمل کند. ولی اگر پیش از مردن او نفهمد که او را وصی قرار داده، یا بفهمد و به او اطلاع ندهد که برای عمل کردن به وصیت حاضر نیست، یا اطلاع بدهد ولی به او نرسد، در صورتی که مشقت نداشته باشد، باید وصیت او را انجام دهد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر مصرفی را که میت معین کرده، از ثلث مال او بیشتر باشد، و پیش از مردن او ورثه اجازه بدهند که وصیت او عملی شود، بعد از مردن او نمی توانند از اجازه خود برگردند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر مصرفی را که میت معین کرده، از ثلث مال او بیشتر باشد، و پیش از مردن او ورثه اجازه بدهند که وصیت او عملی شود، بعد از مردن او نمی توانند از اجازه خود برگردند.
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر مالی را که میت وصیت کرده از ثلث مال او بیشتر باشد و پیش از مردن او ورثه اجازه نمایند بعد از مردن او نمی توانند از اجازه خود برگردند
- [آیت الله خوئی] اگر مصرفی را که میت معین کرده، از ثلث مال او بیشتر باشد و پیش از مردن او ورثه اجازه نمایند، بعد از مردن او نمیتوانند از اجاز خود برگردند.
- [آیت الله اردبیلی] اگر مصرفی را که میّت معیّن کرده، از ثلث مال او بیشتر باشد و پیش از مردن او ورثه اجازه بدهند که وصیّت او عملی شود، بعد از مردن او نمیتوانند از اجازه خود برگردند.