چرا بعضی اوقات با اینکه معاد را قبول داریم، اما قیامت را فراموش می‌‌کنیم؟ (یعنی هر لحظه به یاد مرگ نیستیم؟)

توجه و یاد مرگ و قیامت، پیامد نوع نگرش و بسته به م?زان درک ما ازحقیقت معاد است و چون درک آن دارای مراتب است پیامدهای آن نیز متفاوت خواهد بود.
مراتب ادراک قیامت و مرگ عبارت است از:
1. علم و دانش (کمتر از صد در صد و بیشتر از 50%) به قیامت داشته باشد.
2. علم و دانش صد در صد (یقین) داشته باشد.
3. علم و دانش صد در صد همراه با دیدن آن حقیقت
4. علم و دانش صد در صد همراه با دیدن و چشیدن و لمس کردن با تمام وجود که در صورت دست یازیدن به بند سوم بویژه چهارم غفلت زدائی می‌‌گردد و انسان دچار فراموشی مرگ نخواهد شد.
اما نکته مهم این است که غالباً اهل دین و متشرعین علم به مبدأ و معاد را با ایمان به آن یکی می‌‌دانند و حال آنکه چنین نیست، پس از اغناء عقل و اعتقاد عقلانی باید آنچه عقل یافته است با شدت عبادت و تهجد و تکرار و انس به قلب برسد و با قلم عقل بر لوح قلب نگاشته شود و الا انسان، توحیدی سخن می‌‌گوید و دهری زندگی می‌‌کند و عقاید او در زندگی او مؤثر نخواهد بود و به عنوان مبحثی علمی به درد کلاسهای درس یا اظهار عقیده خواهد خورد.
www.eporsesh.com