قیامت را (یوم التّغابن) نامند؛ زیرا در آن روز روشن خواهد شد چه کسانی در تجارت خود دچار غبن، زیان و خسران گشته‌اند؛ مانند : (یَوم یَجمعکُم لِیومِ الجَمع ذلک یومُ التّغابن) تغابن/9؛ [روزی که گرد آورند شما را در آن روز معلوم می‌شود چه کسانی مغبون شده‌اند]. آیة مزبور اشاره دارد به این که اگر شما دنیا را تجارت‌خانه بنگرید مواظب باشید در داد و ستدهای آن زیان نبینید، بلکه سود آورید: (إنّ الله اشتَری مِن المُؤمنین أنفسَهم و أموالَهم بأنّ لَهم الجَنّة) توبه/111؛ [خداوند در این سوداگری و تجارت جان‌ها و مال‌های مؤمنان را می‌خرد و در برابر آن بهشت ارزانی می‌دارد.] پس انسان باید بکوشد هستی و دارایی خود را در راه خدا صرف و به او واگذار کند که این بهترین سوداگری است: (یا أیّها الّذین امنوا هل أدُلُّکم علی تِجارة تُنجیکم من عذاب ألیم تؤمنون بالله و رسولِه و تجاهدون فی سبیل الله بأموالکم و أنفسکم ذلکم خیرُ لکم إنْ کنتم تعلمون) صف/10-11؛
از این گروه که تجارت سودآور دارند قرآن کریم چنین یاد می‌کند: (یَرجون تِجارةً لن تَبور) فاطر/29 بر خلاف گروه دیگر که از آنها با تعبیر (فما ربحت تجارتُهم) بقره/16 یاد می‌کند.
www.eporsesh.com
