آیا می‌شود که افراد بزرگ مثل سید ها به برخی افراد وعده بهشت بدهند؟
حساب اشخاص در دست خدا است. هیچ کس حق ندارد دربارة کسی به طور قاطع اظهار نظر کند که اهل بهشت است یا اهل دوزخ. کسی جز خدا و فردی که مأذون از طرف خدا است (مثل پیامبر و امام) نمی تواند به دیگری وعدة بهشت بدهد، چون باطن افراد و عاقبت آنان را فقط خدا می‌داند و عالِمان به غیب هم به اذن الهی و علم خدادادی می توانند عاقبت امر کسی را بدانند. از این رو از طرف خود نمی توانیم قاطعانه اظهار نظر کنیم که چه کسی حتماً بهشتی است یا جهنمی، و نمی توانیم به کسی وعدة بهشت بدهیم. در صدر اسلام مواردی پیش آمده که برخی از مسلمانان از این قبیل اظهار نظرهای بیجا کرده اند و رسول اکرم(ص) از آن‌ها جلوگیری کرده است. وقتی عثمان بن مظعون از دنیا رفت، زنی از انصار به نام امّ علاء که ظاهراً زن مردی بود که عثمان بن مظعون در خانة او می زیست و مهمان او بود در حضور رسول اکرم(ص) جنازة‌ وی را مخاطب ساخته و گفت: بهشت تو را گوارا باد! با این که عثمان بن مظعون مرد جلیل القدری بود و رسول خدا(ص) در مرگ او سخت گریستند و خود را روی جنازة وی انداختند و او را بوسیدندک ولی از اظهار نظر زن خشمگین شدند و فرمود: از کجا می دانی؟ چرا ندانسته قضاوت می کنی؟! مگر به تو وحی شده است؟! مگر تو از حساب خَلق خدا آگاهی؟ زن عرض کرد: وی همنشین شما و جنگجوی مجاهد شما بود. رسول اکرم(س) فرمود: "من فرستادة خدایم و نمی دانم با من چگونه رفتار خواهد شد".[1] این جمله عین مضمون یکی از آیات است: "بگو من از میان پیامبران، اوّلین نیستم و خبر ندارم که با من یا با شما چگونه رفتار می‌شود".[2] البته یک فرد عالِم می‌تواند اوصاف بهشتیان را ذکر کند، بدون تعیین مصداق یا فردی و با توجه به آیات و روایات بگویند که به طور کلی چه کسانی اهل بهشت هستند. پی نوشتها: 1 - مرتضی مطهری، عدل الهی، ص 328؛ اسدالغابه، عثمان بن مظعون. 2 - احقاف (46) آیه 9. eporsesh.com
عنوان سوال:

آیا می‌شود که افراد بزرگ مثل سید ها به برخی افراد وعده بهشت بدهند؟


پاسخ:

حساب اشخاص در دست خدا است. هیچ کس حق ندارد دربارة کسی به طور قاطع اظهار نظر کند که اهل بهشت است یا اهل دوزخ. کسی جز خدا و فردی که مأذون از طرف خدا است (مثل پیامبر و امام) نمی تواند به دیگری وعدة بهشت بدهد، چون باطن افراد و عاقبت آنان را فقط خدا می‌داند و عالِمان به غیب هم به اذن الهی و علم خدادادی می توانند عاقبت امر کسی را بدانند. از این رو از طرف خود نمی توانیم قاطعانه اظهار نظر کنیم که چه کسی حتماً بهشتی است یا جهنمی، و نمی توانیم به کسی وعدة بهشت بدهیم.
در صدر اسلام مواردی پیش آمده که برخی از مسلمانان از این قبیل اظهار نظرهای بیجا کرده اند و رسول اکرم(ص) از آن‌ها جلوگیری کرده است. وقتی عثمان بن مظعون از دنیا رفت، زنی از انصار به نام امّ علاء که ظاهراً زن مردی بود که عثمان بن مظعون در خانة او می زیست و مهمان او بود در حضور رسول اکرم(ص) جنازة‌ وی را مخاطب ساخته و گفت: بهشت تو را گوارا باد! با این که عثمان بن مظعون مرد جلیل القدری بود و رسول خدا(ص) در مرگ او سخت گریستند و خود را روی جنازة وی انداختند و او را بوسیدندک ولی از اظهار نظر زن خشمگین شدند و فرمود: از کجا می دانی؟ چرا ندانسته قضاوت می کنی؟! مگر به تو وحی شده است؟! مگر تو از حساب خَلق خدا آگاهی؟ زن عرض کرد: وی همنشین شما و جنگجوی مجاهد شما بود. رسول اکرم(س) فرمود: "من فرستادة خدایم و نمی دانم با من چگونه رفتار خواهد شد".[1]
این جمله عین مضمون یکی از آیات است: "بگو من از میان پیامبران، اوّلین نیستم و خبر ندارم که با من یا با شما چگونه رفتار می‌شود".[2]
البته یک فرد عالِم می‌تواند اوصاف بهشتیان را ذکر کند، بدون تعیین مصداق یا فردی و با توجه به آیات و روایات بگویند که به طور کلی چه کسانی اهل بهشت هستند.
پی نوشتها:
1 - مرتضی مطهری، عدل الهی، ص 328؛ اسدالغابه، عثمان بن مظعون.
2 - احقاف (46) آیه 9.
eporsesh.com





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین