فضل الهی در مورد مؤمنان صالح بسیار است چنانچه در آیات قرآن می خوانیم : ( والّذین امنوا و عملوا الصّالحات فی روضات الجنّات لهم ما یشاؤن عند ربّهم )(1) : کسانی که ایمان آورده اند و عمل صالح انجام داده اند در بهترین و سرسبزترین باغهای بهشت جای دارند و هرچه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها فراهم است لذا موازنه ای بین عمل و پاداش آنها وجود ندارد و ( عند ربّهم ) نشانگر لطف بی حساب خداوند به آنان است. و همانطور که در آیه شریفه ذیل در مورد شهدا می خوانیم ( بل احیاء عند ربهم یرزقون ) (2)در نزد پروردگارشان روزی می خورند در مورد مؤمنان هم، می فرماید : لهم ما یشاون عند ربهم ) هرچه را بخواهند و تمنا و آرزو کنند در نزد پروردگارشان و در جوار قرب او آن را می یابند. دلیل دیگری بر عدم موازنه بین عمل مؤمنین و پاداشهای فراوان بهشتی، مسئله خلود و جاودانگی مؤمنین متقّی در بهشت است چرا که آن چه در نزد خداست باقی است ( ما عندکم ینفد و ما عند الله باقٍ )(3) و آیات فراوان دیگری راجع به ابدیت نعمتها و لذات بهشتیان سخن می گوید و جمله ( خالدین فیها ) بارها و بارها در مورد ( الذین امنوا و عملوا الصالحات ) آمده است و در جای دیگر می فرماید ( عطاءً غیر مجذوذ )(4)این نعمات الهی هرگز گسسته و قطع نمی شود. و یا می فرماید : این روزی ماست که به بهشتیان عطا می کنیم و هیچ انقطاع و تمام شدن هم برای آنها نیست، ( اِنّ هذا لرزقنا ما له من نفاد )(5). لذا با عنایت به آیات فوق الذکر، بدیهی است که برای چند صباحی ( سالی ) کار نیک کردن، پاداش دائمی و جاودان گرفتن موازنه ای وجود ندارد بلکه همه اش لطف و کرم بی انتهای خداوند است که شامل حال مؤمنین می شود.
پی نوشتها:
1- شوری / 22.
2- آل عمران / 169.
3- نحل / 96.
4- هود / 108.
5- ص / 54.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
