الرحمن
سوره الرّحمن [۱] به پنجاه و پنجمین سوره قرآن اطلاق می شود. بحث درباره این سوره در باب صلات آمده است.
در ذیل تفسیرآیه شریفه( جنّات عدن التّی وعد الرّحمن عباده بالغیب انه کان وعده مأتیا لا یسمعون فیها لغواً الاّ سلاماً و لهم رزقهم بکرهً و عشیاً)(1).
باغهایی جاودانی که خداوند رحمان به بندگانش وعده داده و آن را ندیده اند وعده ایشان روزی در هر صبح و شام مقرّر است.
پی نوشت:
1- مریم / 61و 62.
منبع: تصویر بهشت و بهشتیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم