لطفاً معنا و حکم مظالم عباد را بیان فرمایید.

مظالم عباد(1) اصطلاحاً به اموال و بدهیهایی گفته می شود که انسان از روی ظلم و بی عدالتی از بندگان خدا گرفته و نپرداخته است و حکم شرعی آن این است که اگر صاحب آنها را می شناسد باید عین اموال را به آنها بدهد و اگر عین تلف و مصرف شده، باید مثل یا قیمت آنها را بپردازد و اگر صاحب آنها رانمی شناسد و معلوم نیستند این اموال و بدهیها، ولو در ذمه شخص باشد، از مصادیق مجهول المالک می شود ضمناً، آنچه در ماشینهای عمومی و مسافربری از طرف صاحبش جا می ماند یا در مغازه ها، از مشتری جا می ماند، یا در مسافرخانه و امثال آن جا می ماند و پولی که اشتباهاً و اضافی به انسان داده می شود و بعداً متوجه می شود، یا بدهی و خسارتی که شخص به دیگری وارد کرده و مثلاً ضرر مالی یا بدنی که موجب دیه شده و جبران نکرده و آنچه از این قبیل امور است همه دین است که اگر طرف را می شناسد واجب است بهر نحو او را راضی کند و اگر او را نمی شناسد باید پس از یأس از شناسایی صاحب آن، بعنوان مجهول المالک و مظالم عباد به فقیر غیر سید صدقه داده شود، و همچنین کلیه حقوق مالی که انسان به دیگران مدیون شده (مثل نفقه زن و اجرت کارگر و حتی کتک زدن به کودک خود که موجب دیه شده باشد) و دسترسی به آنها یا ورثه آنها ندارد یا نمی تواند آنها را شناسایی کند، در تمام این موارد واجب است به مقدار یقینی، به عنوان مجهول المالک و مظالم عباد، به فقیر غیر سید صدقه بدهند و خود را بریءالذمه کنند.