جان کندن و قبض روح برای عده ای سهل و آسان و برای بعضی دیگر صعب و دشوار است و بدیهی است که این امر به اعمال و رفتار انسان منتهی می شود. با عنایت به آیات قرآن کریم، قبض روح و هنگامه جان دادن آدمیان، به سه دسته تقسیم می شوند: دسته اول: افراد با ایمان و فداکار هستند که در هنگام مرگ، غم و اندوه آنان پایان می پذیرد و نویدهای خوشحالی پی در پی به آنان داده می شود. چنانچه می فرماید: (اَلذینَ تَتَوفاهُم الملائکة طَیّبینَ یَقولونَ سلامٌ علیکم اُدخلوا الجَنَّة بما کُنتم تَعمَلُون) (1) هنگامی که فرشتگان جان افراد پاکیزه را می گیرند، به آنان می گویند: درود بر شما، داخل شوید بر بهشت زیرا شما کار نیک انجام دادید. (2) و در آیه ای دیگر می فرماید: (الذین امنوا و کانوا یَتقون لهمُ البُشری فی الحیوة الدُّنیا و فی الاخرة) مرحوم طبرسی در تفسیر آیه شریفه می فرماید: این بشارت در دنیا، بشارت ملائکه به مؤمنین موقع مرگ است که (اَلا تَخافوا و لا تَحزَنوا و ابشرُوا بالجنّة). (3) دسته دوم: افراد کافری که ایمان به خدا و پیامبران نیاوردند، قرآن نیز درباره ی نحوه ی جان دادن و قبض روح آنها می فرماید: (وَ لو تری اذ الظالمُونَ فی غَمراتِ المُوت و الملائکة باسطو ایدهم و اَخرجوا انفسکم الیومَ تُجزَونَ عَذابَ الهون بما کُنتم تَقولون عَلی الله غیرَ الحقَّ و کنتم عن آیاته تستکبرون)، اگر ببینی که ستمگران در گرداب های مرگ هستند و فرشتگان دستهای خویش را گشوده که جان آنها را بگیرند، به آنان می گویند: جانهای خویش را بر آرید، امروز به عذاب خفت بار سزا داده می شوید به خاطر آنچه به ناحق سخن گفتید و در برابر آیات او کبر ورزیدید). (4) و در جای دیگر می فرماید: (و لو تری اذ یَتوفی الذین کفرُوا الملائکة یضربونَ وجوهَهم و ادبارهم و ذوقوا عذابَ الحَریق)، و اگر ببینی کافران را هنگامی که فرشتگان مرگ، جانشان را می گیرند بر صورت و پشت آنها می زنند و می گویند: بچشید عذاب سوزنده را. (5) مرحوم طبرسی در تفسیر آیه شریفه می فرماید: (اذ یتوفَی الذینَ کفروا اَی: یَقبضونَ اَرواحهم عند الموت)، یعنی به هنگامه ی قبض روح ملائکه با کفّار چنین برخوردی دارند و بر سر و روی و پشت آنان می زنند. (6) دسته سوم: این گروه افراد با ایمانی هستند که به وظایف خود عمل نکرده اند اینها هم وضع رقت باری دارند. روایتی از امام علی (ع) که می فرمایند: (جان دادن سه دسته از مسلمانان مانند کفار است و آن سه طایفه عبارتند از؛ 1- آنهایی که بر مردم ظالمانه حکومت می کنند. 2- آنهایی که مال یتیمان را به یغما می برند. 3- آنهایی که شهادت به دروغ می دهند. پی نوشت: 1- نحل 32. 2- نحل 32. 3- بحارالانوار، ج 6- باب سکرات الموت، ص 147، 148. 4- انعام 93. 5- انفال 50. 6- بحارالانوار، ج 6- باب سکرات الموت، ص 147. منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
جان کندن و قبض روح برای عده ای سهل و آسان و برای بعضی دیگر صعب و دشوار است و بدیهی است که این امر به اعمال و رفتار انسان منتهی می شود.
با عنایت به آیات قرآن کریم، قبض روح و هنگامه جان دادن آدمیان، به سه دسته تقسیم می شوند:
دسته اول: افراد با ایمان و فداکار هستند که در هنگام مرگ، غم و اندوه آنان پایان می پذیرد و نویدهای خوشحالی پی در پی به آنان داده می شود. چنانچه می فرماید: (اَلذینَ تَتَوفاهُم الملائکة طَیّبینَ یَقولونَ سلامٌ علیکم اُدخلوا الجَنَّة بما کُنتم تَعمَلُون) (1) هنگامی که فرشتگان جان افراد پاکیزه را می گیرند، به آنان می گویند: درود بر شما، داخل شوید بر بهشت زیرا شما کار نیک انجام دادید. (2) و در آیه ای دیگر می فرماید: (الذین امنوا و کانوا یَتقون لهمُ البُشری فی الحیوة الدُّنیا و فی الاخرة) مرحوم طبرسی در تفسیر آیه شریفه می فرماید: این بشارت در دنیا، بشارت ملائکه به مؤمنین موقع مرگ است که (اَلا تَخافوا و لا تَحزَنوا و ابشرُوا بالجنّة). (3)
دسته دوم: افراد کافری که ایمان به خدا و پیامبران نیاوردند، قرآن نیز درباره ی نحوه ی جان دادن و قبض روح آنها می فرماید: (وَ لو تری اذ الظالمُونَ فی غَمراتِ المُوت و الملائکة باسطو ایدهم و اَخرجوا انفسکم الیومَ تُجزَونَ عَذابَ الهون بما کُنتم تَقولون عَلی الله غیرَ الحقَّ و کنتم عن آیاته تستکبرون)، اگر ببینی که ستمگران در گرداب های مرگ هستند و فرشتگان دستهای خویش را گشوده که جان آنها را بگیرند، به آنان می گویند: جانهای خویش را بر آرید، امروز به عذاب خفت بار سزا داده می شوید به خاطر آنچه به ناحق سخن گفتید و در برابر آیات او کبر ورزیدید). (4)
و در جای دیگر می فرماید: (و لو تری اذ یَتوفی الذین کفرُوا الملائکة یضربونَ وجوهَهم و ادبارهم و ذوقوا عذابَ الحَریق)، و اگر ببینی کافران را هنگامی که فرشتگان مرگ، جانشان را می گیرند بر صورت و پشت آنها می زنند و می گویند: بچشید عذاب سوزنده را. (5)
مرحوم طبرسی در تفسیر آیه شریفه می فرماید: (اذ یتوفَی الذینَ کفروا اَی: یَقبضونَ اَرواحهم عند الموت)، یعنی به هنگامه ی قبض روح ملائکه با کفّار چنین برخوردی دارند و بر سر و روی و پشت آنان می زنند. (6)
دسته سوم: این گروه افراد با ایمانی هستند که به وظایف خود عمل نکرده اند اینها هم وضع رقت باری دارند.
روایتی از امام علی (ع) که می فرمایند: (جان دادن سه دسته از مسلمانان مانند کفار است و آن سه طایفه عبارتند از؛
1- آنهایی که بر مردم ظالمانه حکومت می کنند. 2- آنهایی که مال یتیمان را به یغما می برند. 3- آنهایی که شهادت به دروغ می دهند.
پی نوشت: 1- نحل 32.
2- نحل 32.
3- بحارالانوار، ج 6- باب سکرات الموت، ص 147، 148.
4- انعام 93.
5- انفال 50.
6- بحارالانوار، ج 6- باب سکرات الموت، ص 147.
منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم
- [سایر] سلام دروس حوزه علمیه سخت است یا آسان؟
- [آیت الله بهجت] اگر جان کندن فردی دشوار شد، چه راه هایی برای آسان شدن جان کندن او وجود دارد؟
- [سایر] ببخشید دینداری سخت هست یا آسان؟ چرا ما دینداری نمی کنیم؟
- [سایر] آیا سخت جان دادن مؤمن و مکان و زمان این امر، در کاهش عذاب مؤثر است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] برای کسی که سخت جان می دهد، انجام چه کاری استحباب دارد؟
- [سایر] شبهه: چطور ممکن است خدای مهربان زنی را به خاطر آشکار بودن چند تار مو به جهنم ببرداین سخت گیریها مغایر با شریعت آسان اسلام است .
- [سایر] حسابرسی آسان چگونه است؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] الف) آیا دروغ گفتن برای حفظ جان مسلمانی جایز است؟ ب) دروغ گفتن جهت حفظ جان کافر ذمّی چه صورتی دارد؟ ج) در جایی که انسان می تواند با دروغ گفتن و به خطر انداختن جان خود و یا شخص دیگر، موجب نجات جان چند مسلمان بشود تکلیف وی را در این مورد بیان فرمایید که آیا این کار جایز است و در صورت به خطر افتادن جان آن شخص دیگر (با دروغ این انسان) و تلف شدن، دیه به عهده کیست؟
- [سایر] چه چیزی موجب آسان شدن مصیبت هاست؟
- [آیت الله بهجت] آیا برای خواندن نماز شب، روش آسان تری وجود دارد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است کسی که سخت جان می دهد او را به محل نمازش ببرند.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است کسی را که سخت جان میدهد، اگر ناراحت نمیشود، به جایی که نماز میخوانده ببرند.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است کسی را که سخت جان می دهد، اگر ناراحت نمی شود به جایی که نماز می خوانده ببرند.
- [آیت الله سبحانی] مستحب است کسی را که سخت جان می دهد، اگر ناراحت نمی شود به جایی که نماز می خوانده ببرند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . مستحب است کسی را که سخت جان می دهد، اگر ناراحت نمی شود به جایی که نماز می خوانده ببرند.
- [آیت الله وحید خراسانی] مستحب است کسی را که سخت جان می دهد اگر ناراحت نمی شود به جایی که نماز می خوانده ببرند
- [آیت الله سیستانی] مستحب است کسی را که سخت جان میدهد ، اگر ناراحت نمیشود ، به جائی که نماز میخوانده ببرند .
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است کسی را که سخت جان میدهد، اگر ناراحت نمیشود، به جایی که نماز میخوانده ببرند.
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است کسی را که سخت جان میدهد، اگر ناراحت نمیشود، به جایی که نماز میخوانده ببرند.
- [آیت الله مظاهری] مستحب است کسی را که سخت جان میدهد، اگر ناراحت نمیشود به جایی که نماز میخوانده ببرند.