مشاهده
دریافتن چیزی با چشم را دیدن (رؤیت؛ مشاهده) گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، صوم، حج، تجارت، نکاح و شهادات سخن گفتهاند.
همانگونه که انسان در دنیا اگر از نزدیک محلی که آتشی برافروخته شده گذر کند، گرما و حرارت آتش او را هم اذّیت می کند، و یا اگر از مقابل باغ و محل با صفایی بگذرد نسیم و طراوت آنجا به صورت او می خورد، در برزخ هم همین گونه است انسانها با روح و جسم مثالی شان در معرض بهره گیری از تنعمات به هنگام دیدن بهشت و باغهای سرسبز آن و نیز معذّب شدن و تحت تأثیر عذاب قرار گرفتن هنگامی که در معرض آتش و عذابهای گوناگون قرار گیرند، می باشند.
منبع: تصویر برزخ و برزخیان در قرآن کریم، فاطمه کریمی، انتشارات جامعه القرآن الکریم