گناه
گناه به معنای خلاف است و در اسلام هر گونه کاری که برخلاف فرمان خداوند باشد گناه است.
آیا گناه کاران پس از عذاب به بهشت می روند؟
گناه بر دو قسم است : صغیره و کبیره . از آیات و روایات استفاده می شودکه مرتکبان صغیره بعد از کیفر متناسب با جرم خود, اهل نجاتند و ان شاءالله وارد بهشت می شوند:- ان تجتنبواکبائر ما نتهون عند نکفّر عنکم سیّئاتکم - اگر از گناهان کبیره اجتناب کنید, دیگر بدی ها بخشوده می شود -از آیه استفاده می شود آنچه مهم است و دامنگیر انسان می شود, گناهان کبیره است و صغیره عواقب خطرناکی ندارد. در مورد مرتکبان کبیره بین مسلمانان اختلاف است . (طایفه ای از خوارج ) ارتکاب هر نوع کبیره را موجب کفر می دانند و معتقدند مرتکب کبیره همیشه در آتش است و هیچ وقت خلاصی ندارد.نقطهء مقابل آن ها گروه هستند که می گویند: با داشتن ایمان هیچ نوع معصیتی به انسان ضررنمی رساند و شخص مؤمن اهل بهشت است , اعم از این که معصیتی کرده باشد یا نه و خواه کبیره باشد یا نه .امّا شیعه معتقد است که مؤمن گنه کار خلود در آتش ندارد و بالاء خره روزی از عذاب رهایی می یابد وسرانجام وارد بهشت می شود.شیخ مفید رحمةالله علیه در کتاب اوائل المقالات می فرماید: ,آنها را همچون کفّار می دانند, ولی امامیه و گروه کثیری از معتزله و اشاعره معتقدند که عذاب آنها سرانجام پایان می یابد.
گناه بر دو قسم است : صغیره و کبیره . از آیات و روایات استفاده می شودکه مرتکبان صغیره بعد از کیفر متناسب با جرم خود, اهل نجاتند و ان شاءالله وارد بهشت می شوند:- ان تجتنبواکبائر ما نتهون عند نکفّر عنکم سیّئاتکم - اگر از گناهان کبیره اجتناب کنید, دیگر بدی ها بخشوده می شود -از آیه استفاده می شود آنچه مهم است و دامنگیر انسان می شود, گناهان کبیره است و صغیره عواقب خطرناکی ندارد. در مورد مرتکبان کبیره بین مسلمانان اختلاف است . (طایفه ای از خوارج ) ارتکاب هر نوع کبیره را موجب کفر می دانند و معتقدند مرتکب کبیره همیشه در آتش است و هیچ وقت خلاصی ندارد.نقطهء مقابل آن ها گروه هستند که می گویند: با داشتن ایمان هیچ نوع معصیتی به انسان ضررنمی رساند و شخص مؤمن اهل بهشت است , اعم از این که معصیتی کرده باشد یا نه و خواه کبیره باشد یا نه .امّا شیعه معتقد است که مؤمن گنه کار خلود در آتش ندارد و بالاء خره روزی از عذاب رهایی می یابد وسرانجام وارد بهشت می شود.شیخ مفید رحمةالله علیه در کتاب اوائل المقالات می فرماید: ,آنها را همچون کفّار می دانند, ولی امامیه و گروه کثیری از معتزله و اشاعره معتقدند که عذاب آنها سرانجام پایان می یابد.
پاسخ:
گناه بر دو قسم است : صغیره و کبیره . از آیات و روایات استفاده می شودکه مرتکبان صغیره بعد از کیفر متناسب با جرم خود, اهل نجاتند و ان شاءالله وارد بهشت می شوند:- ان تجتنبواکبائر ما نتهون عند نکفّر عنکم سیّئاتکم - اگر از گناهان کبیره اجتناب کنید, دیگر بدی ها بخشوده می شود -از آیه استفاده می شود آنچه مهم است و دامنگیر انسان می شود, گناهان کبیره است و صغیره عواقب خطرناکی ندارد. در مورد مرتکبان کبیره بین مسلمانان اختلاف است .
(طایفه ای از خوارج ) ارتکاب هر نوع کبیره را موجب کفر می دانند و معتقدند مرتکب کبیره همیشه در آتش است و هیچ وقت خلاصی ندارد.نقطهء مقابل آن ها گروه هستند که می گویند: با داشتن ایمان هیچ نوع معصیتی به انسان ضررنمی رساند و شخص مؤمن اهل بهشت است , اعم از این که معصیتی کرده باشد یا نه و خواه کبیره باشد یا نه .امّا شیعه معتقد است که مؤمن گنه کار خلود در آتش ندارد و بالاء خره روزی از عذاب رهایی می یابد وسرانجام وارد بهشت می شود.شیخ مفید رحمةالله علیه در کتاب اوائل المقالات می فرماید: ,آنها را همچون کفّار می دانند, ولی امامیه و گروه کثیری از معتزله و اشاعره معتقدند که عذاب آنها سرانجام پایان می یابد.
- [سایر] آیا بچه ها هم موقع جان دادن عذاب می کشند؟ آیا بعد از جان دادن به واسطه پاک بودن به بهشت می روند؟
- [سایر] آیا تنها مسلمانان به بهشت می روند؟
- [سایر] با سلام من دختر 8 ساله ام را 4 روز از دست دادم. می خواستم از محضرتان بپرسم، آیا بچه های 8 ساله هم موقع جان دادن عذاب می کشند؟ آیا بعد از جان دادن به واسطه پاک بودن به بهشت می روند؟ لطفا جوابم را سریع دهید و مرا از عذاب و نگرانی رها کنید؟
- [سایر] آیا کسانی که به بهشت می روند، جز خوردن وخوابیدن، کار دیگری هم انجام می دهند؟
- [سایر] آیا این مطلب صحیح است که بعضی از حیوانات در روز قیامت به بهشت می روند؟
- [سایر] آیا درست است که همه شیعیان در عالم آخرت به بهشت می روند؟
- [سایر] آیا فقط شیعه اثنی عشری بعد از پاک شدن به بهشت می روند؟
- [سایر] آیا بهشت مخصوص شیعیان بوده و غیر شیعه همگی به جهنم می روند؟
- [سایر] آیا انسان های گنه کار پس از چشیدن عذاب در جهنم وارد بهشت می شوند؟
- [سایر] آیا عذاب الهی در قیامت، شامل شیطان و یارانش می‌شود؟ آیا عذاب آنها دائمی است یا پس از تحمل جزای خود وارد بهشت می‌شوند؟
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که برای معصیت سفر نکرده ، اگر در بین راه قصد کند که بقیة راه را برای معصیت برود ، باید نماز را تمام بخواند ولی نماز هائی را که شکسته خوانده صحیح است . شرط ششم : آنکه از صحرا نشینهائی نباشد که در بیابانها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی بجای دیگر می روند ، و صحرا نشینها در این مسافرتها باید نماز را تمام بخوانند .
- [امام خمینی] کسی که برای معصیت سفر نکرده اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود، باید نماز را تمام بخواند ولی نمازهایی را که شکسته خوانده صحیح است. شرط ششم: آنکه از صحرانشینهایی نباشد که در بیابانها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی به جای دیگر می روند و صحرانشینها در این مسافرتها باید نماز را تمام بخوانند.
- [آیت الله سبحانی] کسی که سفر او سفر معصیت است، اگر در بین راه از قصد معصیت برگردد، چنانچه باقیمانده راه و یا مسافتی را که بعد از پشیمان شدن از معصیت، می رود و برمی گردد هشت فرسخ باشد، باید نماز را شکسته بخواند. شرط ششم: خانه به دوش نباشد شرط ششم آن که از صحرانشین هائی نباشد که در بیابان ها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی به جای دیگر می روند، و صحرا نشین ها در این مسافرت ها باید نماز را تمام بخوانند.
- [آیت الله مظاهری] اشاعه فحشا (یعنی پراکنده کردن فساد و زشتکاری) از گناهان کبیره در اسلام است و قرآن شریف برای کسی که دوست دارد گناهان آشکار شوند، عذاب دنیا و آخرت را وعده داده است، چه برسد که بخواهد عمل اشاعه فحشا را انجام دهد: (انَّ الَّذینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشیعَ الْفاحِشَةَ فِی الَّذینَ امَنُوا لَهُمْ عَذابٌ الیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْاخِرَة)[1] (به تحقیق کسانی که دوست میدارند که زشت کاری در میان آنان که ایمان آورده‌اند، شیوع پیدا کند، برای آنان در دنیا و آخرت عذابی پر درد خواهد بود.) و آن اقسامی دارد: الف) عیبی را به دروغ نسبت دادن به کسی و آن را درمیان مردم شیوع دادن، و این قسم علاوه بر گناه اشاعه فحشا، گناه تهمت را نیز دارد، و افرادی که دامن به آن شایعه میزنند و آن را برای دیگران می‌گویند، اگر بدانند که تهمت است، گناهشان مثل کسی است که شایعه را اختراع نموده و اگر ندانند، حرام است و گناه اشاعه فحشا را دارد، علاوه بر اینکه آن شایعه تهمت است و گناه از آن را نیز دارد. ب) پخش کردن عیبی که در کسی هست در میان مردم، و این صورت علاوه بر گناه اشاعه فحشا، گناه غیبت را نیز دارد. ج) گناهی را علنی و در میان مردم انجام دادن، نظیر بیرون آمدن زن با وضع جلف یا بدحجاب و یا بیحجاب و نظیر پخش موسیقیهای شهوتانگیز و پخش غناها و آهنگهای محرّک و یا پخش گفتههای جلف و محرّک در میان مردم و نظیر پخش کتاب‌های عشقی و رمانهای محرّک و امثال اینها، و این صورت علاوه بر گناهی که مترتّب بر اصل کار است، گناه اشاعه فحشا را نیز دارد و در بسیاری از موارد، گناه دوّم بالاتر از گناه اوّل است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] ربنا آتنا فی الدنْیا حسنةً و فی الاْخرة حسنةً و قنا عذاب النار: خداوندا در دنیا و درسرای دیگر به ما نیکی مرحمت فرما و ما را از عذاب دوزخ نگاه دار!
- [آیت الله مظاهری] پدر و جدّ هر چه بالا روند، پسر، نوه دختری و پسری هرچه پایین آیند، برادر و پسر برادر و پسر خواهر، هرچه پایین آیند، عمو و دایی و عمو و دایی پدر و مادر هرچه بالا روند و پدر و جدّ شوهر هرچه بالا روند و پسر و نوه پسری و دختری شوهر هرچه پایین آیند و داماد و شوهر مادر بعد از نزدیکی با مادر، به زن محرم میباشند.
- [آیت الله علوی گرگانی] عمّه وخاله پدر وعمّه وخاله پدر پدر وعمّه وخاله مادر وعمّه وخاله مادر مادر هرچه بالا روند، به انسان محرمند.
- [آیت الله مکارم شیرازی] غواصان اگر سر خود را در کلاهک پنهان کنند و با آن زیر آب روند روزه آنها صحیح است.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که برای معصیت سفر نکرده؛ اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود؛ باید نماز را تمام بخواند؛ ولی نمازهائی که شکسته خوانده در صورتی که مقدار گذشته به قدر مسافت بوده صحیح است و الا احتیاط واجب آن است که آن نمازها را اعاده نماید. شرط ششم - آنکه از صحرانشین هائی نباشد که در بیابانها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند و بعد از چندی به جای دیگر می روند و صحرانشینها در این مسافرتها باید نماز را تمام بخوانند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که برای معصیت سفر نکرده، اگر در بین راه قصد کند که بقیه راه را برای معصیت برود، باید نماز را تمام بخواند. ولی نمازهایی را که شکسته خوانده در صورتی که راهی که طی کرده مسافت بوده صحیح است و الا احتیاط واجب اعاده آنهاست. شرط ششم آن که از صحرانشین هایی نباشد که در بیابان ها گردش می کنند و هر جا آب و خوراک برای خود و حشمشان پیدا کنند می مانند. و بعد از چندی به جای دیگر می روند، پس صحرانشین ها در این مسافرت ها باید نماز را تمام بخوانند.