در دعای ندبه به حضرت مهدی علیه السلام،(یابن طه و المحکمات) خطاب می کنیم.
امام صادق(علیه السلام) می فرمایند:
و امّا طه فاسمٌ من اسماء النبی(صلی الله علیه وآله) و معناه: یا طالب الحق الهادی إلیه؛[1] و امّا طه، پس اسمی است از اسم های پیامبر(صلی الله علیه وآله) و معنی آن، این است: ای طالب حق که راهنمای به آن هستی.
مرحوم فیض کاشانی، در تفسیر آیه ی (هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتابَ مِنْهُ آیاتٌ مُحْکَماتٌ)،[2] نقل می کند که امام صادق(علیه السلام) می فرمایند: (انّ المحکمات أمیرالمؤمنین و الائمه(علیهم السلام)؛[3] محکمات، امیرمومنان و ائمه(علیهم السلام) هستند.)البته، منظور، مصداقی از مصادیق آیات محکمات است. به همین دلیل، در دعای ندبه، به حضرت مهدی(علیه السلام) (یا ابن طه و المحکمات) خطاب می شود.
در نهایت، باید توجّه داشت که هر یک از کلماتی که در دعای ندبه مطرح شده است، یقیناً، ارتباطی با مقام امام زمان(علیه السلام) داشته و ریشه در عقاید و معارف اسلامی دارد.
پی نوشت‌ها:
[1]. فیضی کاشانی، تفسیر صافی، ج 2، ص 59.
[2]. آل عمران: 7.
[3]. تفسیر صافی، ج 1، ص 247.
منبع: امام مهدی علیه السلام، رسول رضوی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه (1384).
