آیا بیان کردن نام اصلی امام زمان (عج) دارای اشکال شرعی است؟
شرح پرسش: چرا نباید نام اصلی حضرت مهدی (عج) که هم‌نام حضرت محمد (ص) است را به کار برد؟ آیا نام اصلی ایشان را بیان کردن، دارای اشکال شرعی است؟ پاسخ: حضرت مهدی (عج) از ذریه و خاندان پیامبر اسلام است هم‌نام و هم‌کنیه پیامبر و شبیه‌ترین به آن حضرت است، نام مقدس او محمد، کنیه‌اش ابوالقاسم و القابش مهدی، حجت، قائم، صاحب الزمان و... می‌باشد. پیامبر اکرم (ص) فرمودند: (لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله عزوجل ذلک الیوم حتی یبعث الله رجلا من ولدی اسمه اسمی و کنیته لحنیتی یملا الارض قسطاً وعدلاً کما ملیت ظلماً و جوراً؛ اگر از روزگار دنیا فقط یک روز باقی بمانده باشد، خداوند بزرگ آن روز را طولانی می‌گرداند تا در آن روز خداوند ظهور مردی را مسجل سازد که از خاندان من است نامش هم‌نام من (محمد)، و کنیه‌اش هم کنیه من (ابولقاسم)، تا عدل و داد در زمین بر قرار ساخته و ظلم و ستم را از بین ببرد.) به مقتضای اخبار کثیره معتبره قریب به تواتر، به حسب معنی حرمت بودن این اسم مبارک است در مجالس و محافل تا ظهور با سرور آن حضرت. و این حکم از حضایص آن حضرت است و مسلم در نزد قدمای امامیه از فقها و متکلمین و محدثین می‌باشد. حتی آن که شیخ اقدم، ابو محمد حسن بن موسی نوبختی درباره غیبت صغری در کتاب فرق و مقالات در ذکر فرقه دوازدهم شیعه بعد از وفات امام حسن عسکری (ع) فرموده است که: (ایشان امامیه‌اند). آن گاه مذهب و عقیده ایشان را نقل می‌کند می‌گوید: (لایجوز ذکر اسمه و لا السؤال عن مکانه حتی یؤمن بذلک) از این کلام در این مقام معلوم می‌شود که این حکم از خصایص مذهب امامیه است و از احدی از ایشان خلافی نقل نشده. دلیل سید نعمت الله جزایری درباره حرمت بردن نام مخصوص آن حضرت که ایشان در شرح عیون الاخبار قول به حرمت را نسبت به اکثر علما داده و دلیل آن نیز اخبار معتبره کثیره است. که ما در اینجا به دو نمونه از آن اشاره می‌نمائیم: 1 حدیث سیزدهم از باب پنجم از نصوص خاصه که شیخ جلیل فضل بن شاذان در کتاب غیبت خود روایات کرده از جابر انصاری که جندل بن جناده که از یهودیان خیبر بود خدمت رسول اکرم (ص) رسید و بعد از چند سؤال از اسامی و اوصیای آن جناب پرسید یک یک را اسم بردند تا به نام امام حسن عسکری (ع)، آن گاه فرمود: (بعد از آن غایب گردد از مردمان امامی از ایشان). جندل گفت: یا رسول الله حسن از ایشان غایب گردد؟ حضرت فرمود: (نه، ولیکن پسر او، حجت غایب گردد و غیبتی طولانی). جندل گفت: نام او چه باشد؟ رسول خدا (ص) فرمود: (نام برده نشود تا زمانی که خداوند او را ظاهر سازد.) 2 حدیث بیست و هفتم، آنجا که از ابراهیم بن فارسی نیشابوری روایت کرده که چون خدمت امام حسن عسکری (ع) رسید و حضرت حجت (عج) در پهلوی پدر بزرگوارش نشسته بود و از ضمیر او خبر داد پس از حالات آن جناب پرسید. حضرت فرمود: (او فرزند من و خلیفه بعد از من است بعد از من). تا آن که گفت از نام آن حضرت پرسیدم. حضرت فرمود: (هم‌نام و هم‌کنیه پیامبر (ص) است و حلال نیست کسی را که او را به نام او یا به کنیه او ذکر کند تا زمانی که ظاهر سازد.) منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام
عنوان سوال:

آیا بیان کردن نام اصلی امام زمان (عج) دارای اشکال شرعی است؟


پاسخ:

شرح پرسش:
چرا نباید نام اصلی حضرت مهدی (عج) که هم‌نام حضرت محمد (ص) است را به کار برد؟ آیا نام اصلی ایشان را بیان کردن، دارای اشکال شرعی است؟

پاسخ:
حضرت مهدی (عج) از ذریه و خاندان پیامبر اسلام است هم‌نام و هم‌کنیه پیامبر و شبیه‌ترین به آن حضرت است، نام مقدس او محمد، کنیه‌اش ابوالقاسم و القابش مهدی، حجت، قائم، صاحب الزمان و... می‌باشد.
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: (لو لم یبق من الدنیا الا یوم واحد لطول الله عزوجل ذلک الیوم حتی یبعث الله رجلا من ولدی اسمه اسمی و کنیته لحنیتی یملا الارض قسطاً وعدلاً کما ملیت ظلماً و جوراً؛
اگر از روزگار دنیا فقط یک روز باقی بمانده باشد، خداوند بزرگ آن روز را طولانی می‌گرداند تا در آن روز خداوند ظهور مردی را مسجل سازد که از خاندان من است نامش هم‌نام من (محمد)، و کنیه‌اش هم کنیه من (ابولقاسم)، تا عدل و داد در زمین بر قرار ساخته و ظلم و ستم را از بین ببرد.)
به مقتضای اخبار کثیره معتبره قریب به تواتر، به حسب معنی حرمت بودن این اسم مبارک است در مجالس و محافل تا ظهور با سرور آن حضرت. و این حکم از حضایص آن حضرت است و مسلم در نزد قدمای امامیه از فقها و متکلمین و محدثین می‌باشد. حتی آن که شیخ اقدم، ابو محمد حسن بن موسی نوبختی درباره غیبت صغری در کتاب فرق و مقالات در ذکر فرقه دوازدهم شیعه بعد از وفات امام حسن عسکری (ع) فرموده است که: (ایشان امامیه‌اند). آن گاه مذهب و عقیده ایشان را نقل می‌کند می‌گوید: (لایجوز ذکر اسمه و لا السؤال عن مکانه حتی یؤمن بذلک)
از این کلام در این مقام معلوم می‌شود که این حکم از خصایص مذهب امامیه است و از احدی از ایشان خلافی نقل نشده.
دلیل سید نعمت الله جزایری درباره حرمت بردن نام مخصوص آن حضرت که ایشان در شرح عیون الاخبار قول به حرمت را نسبت به اکثر علما داده و دلیل آن نیز اخبار معتبره کثیره است. که ما در اینجا به دو نمونه از آن اشاره می‌نمائیم:

1 حدیث سیزدهم از باب پنجم از نصوص خاصه که شیخ جلیل فضل بن شاذان در کتاب غیبت خود روایات کرده از جابر انصاری که جندل بن جناده که از یهودیان خیبر بود خدمت رسول اکرم (ص) رسید و بعد از چند سؤال از اسامی و اوصیای آن جناب پرسید یک یک را اسم بردند تا به نام امام حسن عسکری (ع)، آن گاه فرمود: (بعد از آن غایب گردد از مردمان امامی از ایشان). جندل گفت: یا رسول الله حسن از ایشان غایب گردد؟ حضرت فرمود: (نه، ولیکن پسر او، حجت غایب گردد و غیبتی طولانی). جندل گفت: نام او چه باشد؟ رسول خدا (ص) فرمود: (نام برده نشود تا زمانی که خداوند او را ظاهر سازد.)

2 حدیث بیست و هفتم، آنجا که از ابراهیم بن فارسی نیشابوری روایت کرده که چون خدمت امام حسن عسکری (ع) رسید و حضرت حجت (عج) در پهلوی پدر بزرگوارش نشسته بود و از ضمیر او خبر داد پس از حالات آن جناب پرسید. حضرت فرمود: (او فرزند من و خلیفه بعد از من است بعد از من). تا آن که گفت از نام آن حضرت پرسیدم. حضرت فرمود: (هم‌نام و هم‌کنیه پیامبر (ص) است و حلال نیست کسی را که او را به نام او یا به کنیه او ذکر کند تا زمانی که ظاهر سازد.)

منبع: موسسه تحقیقاتی حضرت ولی عصر علیه السلام





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین