در پاسخ این سؤال به دو نکته باید توجّه کرد:
اوّلا، امام(علیه السلام) بر اساس علم لدّنی، قادر به تکلم با هر زبانی است. مباحثه و محاجّه ی امام رضا(علیه السلام) با سران علمای ادیان و مذاهب مختلف، مؤیّد این مطلب است؛ زیرا، امام رضا(علیه السلام) با جاثلیق به زبان خودش و با هربذ اکبر به زبان او و با نسناس رومی به زبان خودش و... صحبت کردند[1]و همین مطلب باعث رسوایی مأمون عباسی گردید.
از طرف دیگر، می دانیم که ائمه(علیهم السلام) از نور واحدند و وجود کمالی در یکی از آنان، حکایت از وجود همان کمال در دیگر ائمه است. از این جهت، امام زمان(علیه السلام) که خاتم الأوصیاء و الأولیاء است، قهراً، توانایی سخن گفتن و تکلّم به هر زبانی را خواهد داشت. در روایت می فرماید: امام زمان(علیه السلام) بعد از معرفی خود برای مردم، به خواندن کتب آسمانی می پردازد.[2]
ثانیّاً، امام(علیه السلام) از وسائل و اسباب عادی برای پیشبرد اهداف الهی خویش استفاده خواهند کرد و لذا می توان گفت، اگر چه زبان رسمی امام(علیه السلام) عربی که همان زبان قرآن است خواهد بود، امّا این زبان، در آن واحد، به وسیله ی دستگاه های ترجمه یا مترجمان، به زبان های مختلف مردم دنیا، ترجمه خواهد شد و در نتیجه، همه ی اقوام و ملل، مخاطب سخنان امام خواهند بود.
پی نوشتها:
[1]. بحارالأنوار، ج 49، ص 175.
[2]. بحارالأنوار، ج 53، ص 9.
منبع: امام مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، رسول رضوی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه (1384).
