در مورد تاریخ تولّد امام مهدی (عج) چهار قول وجود دارد:
قول اوّل این قول که معروف ترین و مستندترین قول است، تاریخ تولّد آن حضرت را نیمه شعبان سال 255 ه.ق می داند. ثقة الإسلام کلینی می نویسد:
وُلد(علیه السلام) للنصف من شعبان سنةَ خمس و خمسین و مئتین)؛[1]
امام مهدی(علیه السلام)در نیمه شعبان سال دویست و پنجاه و پنج هجری قمری متولد شده است.
علامه ی مجلسی در بحارالأنوار نیز همین تاریخ را ذکر می کند.[2]
از شهید اوّل (ره) نیز نقل شده است که:
ولد(علیه السلام) بسّر مَنْ رأی یومَ الجمعة لیلا خامس عشر شعبان سنة خمس و خمسین و مأتین)؛[3]
امام مهدی(علیه السلام) در سامرا، جمعه شب، هنگام در پانزدهم شعبان 255 ه.ق به دنیا آمد.
ابن خلکان، یکی از علمای اهل سنّت نیز همین تاریخ را تاریخ ولادت امام مهدی(علیه السلام)می داند.[4]
قول دوم در برخی از مآخذ، تاریخ تولّد حضرت مهدی (عج) سال 256 هجری ضبط شده است. کتاب کمال الدین[5] شیخ صدوق، الغیبة[6]شیخ طوسی، از جمله این منابع است.
قول سوم ابو جعفر محمّد بن حریر بن رستم طبری، تاریخ ولادت امام مهدی(علیه السلام) را سال 257 ه.ق دانسته است.[7]
قول چهارم برخی، مانند علی بن عیسی اربلی[8] و ابن اَبی الثلج بغدادی[9]، تاریخ ولادت امام مهدی (عج) را سال 258 ه.ق ذکر کرده اند.
همان گونه از شهید اوّل نقل شد، مکان ولادت آن حضرت، شهر سامراء است[10] که در نزدیکی شهر بغداد قرار دارد. این شهر، بعد از شهادت امام رضا(علیه السلام) در دوره ی حکومت معتصم عباسی بنا گردید.
پی نوشتها:
[1]. اصول کافی، ترجمه جواد مصطفوی، ج 2، ص 449، انتشارات علمیه ی اسلامیه، تهران.
[2]. بحارالأنوار، ج 51، ص 2.
[3]. همان، ج 51، ص 28.
[4]. همان، ج 51، ص 24.
[5]. کمال الدین، صدوق، ص 432، انتشارات جامعه مدرسین، 1405 ه ق، قم.
[6]. طوسی، الغیبة، ص 139 و 147.
[7]. دلائل الامامه، محمد بن جریر بن رستم طبری، ص 271 و 272، منشورات رضی، چاپ سوم، قم.
[8]. کشف الغّمه، علی بن عیسی اربلی، ج 3، ص 227، مکتبة بنی هاشمی، 1381، ه ق، تبریز.
[9]. تاریخ الائمه، ابن ابی الثلج بغدادی، ص 15، مکتبة بصیرتی، قم.
[10]. بحارالأنوار، ج 51، ص 28.
منبع : اندیشه قم
