از آیات و روایات به دست می‌آید که ارواح مردگان پس از مرگ و خارج شدن جان‌ها از بدن‌ها، زنده‌اند و در حیات اخروی (عالم برزخ) زندگی می‌کنند. اهل ایمان و مؤمنین در عالم برزخ در عیش و رفاه و برخوردار از الطاف و نعم پروردگارند و کفار و منافقین در عذاب و شکنجه به سر می‌برند.
یاد کردن اموات به خصوص اقوام و دوستان بسیار مطلوب و جزء دستورات اکید اسلام است. انجام دادن عمل خیر به نیابت آنها از قبیل دعاها و زیارات و انفاقات و هدیه کردن ثواب آن اعمال به آنها، بسیار سفارش شده است.
امام صادق علیه السلام فرمودنده‌اند: (همانا نماز و روزه و صدقه و حج و عمره و هر کار نیکی، مرده را سود می‌رساند تا آنجا که بسا میتی در فشار است پس بر او توسعه می‌دهند و به او گفته می‌شود، این در ازای عمل فرزندت فلانی و عمل برادر دینیت فلانی است).(وسائل الشیعه، ج5، ص368)
پس شایسته است که ثواب دعا و اعمال خیر برای حضرت ولی عصر علیه السلام را به مردگان هدیه کنیم، به این صورت که در دعاها و اعمال خیری که برای حضرت انجام می‌دهیم از طرف آنان انجام دهیم. مثلاً وقتی در حق مولایمان امام عصر علیه السلام دعا می‌کنیم و از خداوند فرج و ظهورش را طلب می‌کنیم. به قصد نیابت از پدر و مادر و سایر اموات انجام دهیم. دعای عهد هم یکی از همین دعاهاست که ما می‌توانیم بخوانیم و گذشتگان و امواتمان را در ثواب آن شریک کنیم.
نکته مهم این است که در خود دعای عهد این مطلب آمده است که: ما از خدای سبحان می‌خواهیم که سلام و درود مخصوص خود را که معادل عرش الهی است از طرف همه مؤمنین و مؤمنات در شرق و غرب عالم و از طرف خودم و پدرم و مادرم به خدمت امام عصر علیه السلام ابلاغ فرماید:
(اللهم بلغ مولانا الامام المهدی القائم بامرک صلوات الله علیه و علی آبائه الطاهرین عن جمیع المؤمنین و المؤمنات فی مشارق الارض و مغاربها سهلها و جبلها و برها و بحرها و عنی و عن والدی من الصلوات زنة عرش الله و مداد کلماته و ما احصاه علمه و احاط به کتابه.)
پس ما می‌توانیم دعای عهد را بخوانیم و ثواب آن را به ارواح مؤمنین و مؤمنات، پدر و مادر و بستگانمان هدیه کنیم.
