ارامش
آرامش به آرام بودن، عدم حرکت و همچنین به معنی سکون داشتن و طمأنینه است که در باب صلات آمده است.
آرامش داشتن و آرامش نداشتن والدین در هنگام آمیزش چه اثری دارد؟
سَأَلَ رَجُلٌ أمیرَ المُؤمِنینَ علیه‌السلام عَنِ الوَلَدِ ، ما بالُهُ تارَةً یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وتارَةً یُشبِهُ خالَهُ وعَمَّهُ؟ فَقالَ لِلحَسَنِ : أجِبهُ . فَقالَ علیه‌السلام : أمَّا الوَلَدُ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ بِنَفسٍ ساکِنَةٍ وجَوارِحَ غَیرِ مُضطَرِبَةٍ اعتَلَجَتِ النُّطفَتانِ کَاعتِلاجِ المُتَنازِعَینِ ؛ فَإِن عَلَت نُطفَةُ الرَّجُلِ نُطفَةَ المَرأَةِ ، جاءَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ ، وإذا عَلَت نُطفَةُ المَرأَةِ نُطفَةَ الرَّجُلِ ، شُبِّهَ اُمَّهُ . وإذا أتاها بِنَفسٍ مُنزَعِجَةٍ وجَوارِحَ مُضطَرِبَةٍ غَیرِ ساکِنَةٍ ، اِضطَرَبَتِ النُّطفَتانِ فَسَقَطَتا عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ ویَسرَتِهِ ؛ فَإِن سَقَطَت عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَعمامِ وَالعَمّاتِ ، فَشُبِّهَ أعمامَهُ وعَمّاتِهِ ، وإن سَقَطَت عَن یَسرَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَخوالِ وَالخالاتِ ، فَشُبِّهَ أخوالَهُ وخالاتِهِ ؛ فَقامَ الرَّجُلُ وهُوَ یَقولُ : اللّه‌ُ أعلَمُ حَیثُ یَجعَلُ رِسالَتَهُ . ورُوِیَ أنَّهُ کانَ الخَضِرَ علیه‌السلام . مردی در این باره از امیرمؤمنان پرسید که چرا فرزند ، گاه همانند پدر و مادر خویش ، و گاه همانند دایی و عموست؟ امام علی علیه‌السلام به امام حسن علیه‌السلام فرمود : (او را پاسخ گوی) . امام حسن علیه‌السلام فرمود : امّا درباره فرزند ؛ اگر مرد با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب به سراغ همسر خویش برود ، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به‌هم در می‌آویزند ، با یکدیگر گلاویز می‌شوند . پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چیرگی یابد ، فرزند ، همانند پدر می‌شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد ، چیرگی یابد ، فرزند با مادر ، همانند می‌شود . امّا اگر مرد با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود ، دو نطفه ، آشفته و لرزان می‌شوند و به سمت راست یا چپ زِهدان می‌افتند . چنانچه نطفه به سمت راست زِهدان بیفتد ، بر رگ‌های عموها و عمّه‌ها افتد و به عموها و عمّه‌ها همانند می‌شود ، و چنانچه به سمت چپ زهدان افتد ، بر رگ‌های دایی و خاله‌ها می‌افتد و به دایی‌ها و خاله‌ها همانند می‌شود) . آن مرد برخاست ، در حالی که می‌گفت : خداوند ، خود می‌داند رسالت خویش را کجا قرار دهد . روایت شده است که آن مرد ، خضر علیه‌السلام بود . المناقب لابن شهرآشوب ، جلد 2 ، صفحه 53 ، بحار الأنوار ، جلد 40 ، صفحه 169 ، حدیث 54 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 618 ******* الإمام الحسن علیه‌السلام - لِمَن سَأَلَ عَنِ الرَّجُلِ یُشبِهُ أعمامَهُ وأخوالَهُ: إنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ فَجامَعَها بِقَلبٍ ساکِنٍ ، وعُروقٍ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ غَیرِ مُضطَرِبٍ ، فَأُسکِنَت تِلکَ النُّطفَةُ فی جَوفِ الرَّحِمِ ؛ خَرَجَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وإن هُوَ أتاها بِقَلبٍ غَیرِ ساکِنٍ ، وعُروقٍ غَیرِ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ مُضطَرِبٍ ، اِضطَرَبَت تِلکَ النُّطفَةُ فَوَقَعَت فی حالِ اضطِرابِها عَلی بَعضِ العُروقِ ، فَإِن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَعمامِ ، أشبَهَ الوَلَدُ أعمامَهُ ، وإن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَخوالِ ، أشبَهَ الرَّجُلُ أخوالَهُ . امام حسن علیه‌السلام - در پاسخ کسی که پرسیده بود : چگونه گاه شخص به عموها و دایی‌های خود شباهت دارد: اگر مرد به سراغ زن برود و با دلی آرامش‌یافته و اعصابی آرام و تنی ناآشفته با او نزدیکی کند و در نتیجه ، آن نطفه در میانه رَحِم جایگزین گردد ، فرزند با شباهت به پدر ومادر خویش ، زاده می‌شود . امّا اگر مرد با دلی آرامش نایافته و رگ‌هایی ناآرام و تنی آشفته به سراغ زن برود ، آن نطفه نیز لرزان و آشفته می‌شود و در همان ناآرامی و آشفتگی بر یکی از رگ‌ها می‌افتد . اگر بر رگی از رگ‌های عموها بیفتد ، فرزند به عموهای خویش همانند می‌شود و اگر بر رگی از رگ‌های دایی‌ها بیفتد ، مرد به دایی‌های خود همانند می‌شود . کمال الدین ، صفحه 314 ، حدیث 1 ، علل الشرائع ، صفحه 97 ، حدیث 6 کلاهما عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد علیه‌السلام ، الغیبة للنعمانی ، صفحه 59 ، حدیث 2 عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد عن آبائه عنه علیهم‌السلام ، بحار الأنوار ، جلد 60 ، صفحه 359 ، حدیث 48 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 620
سَأَلَ رَجُلٌ أمیرَ المُؤمِنینَ علیه‌السلام عَنِ الوَلَدِ ، ما بالُهُ تارَةً یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وتارَةً یُشبِهُ خالَهُ وعَمَّهُ؟ فَقالَ لِلحَسَنِ : أجِبهُ . فَقالَ علیه‌السلام : أمَّا الوَلَدُ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ بِنَفسٍ ساکِنَةٍ وجَوارِحَ غَیرِ مُضطَرِبَةٍ اعتَلَجَتِ النُّطفَتانِ کَاعتِلاجِ المُتَنازِعَینِ ؛ فَإِن عَلَت نُطفَةُ الرَّجُلِ نُطفَةَ المَرأَةِ ، جاءَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ ، وإذا عَلَت نُطفَةُ المَرأَةِ نُطفَةَ الرَّجُلِ ، شُبِّهَ اُمَّهُ . وإذا أتاها بِنَفسٍ مُنزَعِجَةٍ وجَوارِحَ مُضطَرِبَةٍ غَیرِ ساکِنَةٍ ، اِضطَرَبَتِ النُّطفَتانِ فَسَقَطَتا عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ ویَسرَتِهِ ؛ فَإِن سَقَطَت عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَعمامِ وَالعَمّاتِ ، فَشُبِّهَ أعمامَهُ وعَمّاتِهِ ، وإن سَقَطَت عَن یَسرَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَخوالِ وَالخالاتِ ، فَشُبِّهَ أخوالَهُ وخالاتِهِ ؛ فَقامَ الرَّجُلُ وهُوَ یَقولُ : اللّه‌ُ أعلَمُ حَیثُ یَجعَلُ رِسالَتَهُ . ورُوِیَ أنَّهُ کانَ الخَضِرَ علیه‌السلام . مردی در این باره از امیرمؤمنان پرسید که چرا فرزند ، گاه همانند پدر و مادر خویش ، و گاه همانند دایی و عموست؟ امام علی علیه‌السلام به امام حسن علیه‌السلام فرمود : (او را پاسخ گوی) . امام حسن علیه‌السلام فرمود : امّا درباره فرزند ؛ اگر مرد با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب به سراغ همسر خویش برود ، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به‌هم در می‌آویزند ، با یکدیگر گلاویز می‌شوند . پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چیرگی یابد ، فرزند ، همانند پدر می‌شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد ، چیرگی یابد ، فرزند با مادر ، همانند می‌شود . امّا اگر مرد با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود ، دو نطفه ، آشفته و لرزان می‌شوند و به سمت راست یا چپ زِهدان می‌افتند . چنانچه نطفه به سمت راست زِهدان بیفتد ، بر رگ‌های عموها و عمّه‌ها افتد و به عموها و عمّه‌ها همانند می‌شود ، و چنانچه به سمت چپ زهدان افتد ، بر رگ‌های دایی و خاله‌ها می‌افتد و به دایی‌ها و خاله‌ها همانند می‌شود) . آن مرد برخاست ، در حالی که می‌گفت : خداوند ، خود می‌داند رسالت خویش را کجا قرار دهد . روایت شده است که آن مرد ، خضر علیه‌السلام بود . المناقب لابن شهرآشوب ، جلد 2 ، صفحه 53 ، بحار الأنوار ، جلد 40 ، صفحه 169 ، حدیث 54 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 618 ******* الإمام الحسن علیه‌السلام - لِمَن سَأَلَ عَنِ الرَّجُلِ یُشبِهُ أعمامَهُ وأخوالَهُ: إنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ فَجامَعَها بِقَلبٍ ساکِنٍ ، وعُروقٍ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ غَیرِ مُضطَرِبٍ ، فَأُسکِنَت تِلکَ النُّطفَةُ فی جَوفِ الرَّحِمِ ؛ خَرَجَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وإن هُوَ أتاها بِقَلبٍ غَیرِ ساکِنٍ ، وعُروقٍ غَیرِ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ مُضطَرِبٍ ، اِضطَرَبَت تِلکَ النُّطفَةُ فَوَقَعَت فی حالِ اضطِرابِها عَلی بَعضِ العُروقِ ، فَإِن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَعمامِ ، أشبَهَ الوَلَدُ أعمامَهُ ، وإن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَخوالِ ، أشبَهَ الرَّجُلُ أخوالَهُ . امام حسن علیه‌السلام - در پاسخ کسی که پرسیده بود : چگونه گاه شخص به عموها و دایی‌های خود شباهت دارد: اگر مرد به سراغ زن برود و با دلی آرامش‌یافته و اعصابی آرام و تنی ناآشفته با او نزدیکی کند و در نتیجه ، آن نطفه در میانه رَحِم جایگزین گردد ، فرزند با شباهت به پدر ومادر خویش ، زاده می‌شود . امّا اگر مرد با دلی آرامش نایافته و رگ‌هایی ناآرام و تنی آشفته به سراغ زن برود ، آن نطفه نیز لرزان و آشفته می‌شود و در همان ناآرامی و آشفتگی بر یکی از رگ‌ها می‌افتد . اگر بر رگی از رگ‌های عموها بیفتد ، فرزند به عموهای خویش همانند می‌شود و اگر بر رگی از رگ‌های دایی‌ها بیفتد ، مرد به دایی‌های خود همانند می‌شود . کمال الدین ، صفحه 314 ، حدیث 1 ، علل الشرائع ، صفحه 97 ، حدیث 6 کلاهما عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد علیه‌السلام ، الغیبة للنعمانی ، صفحه 59 ، حدیث 2 عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد عن آبائه عنه علیهم‌السلام ، بحار الأنوار ، جلد 60 ، صفحه 359 ، حدیث 48 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 620
عنوان سوال:
آرامش داشتن و آرامش نداشتن والدین در هنگام آمیزش چه اثری دارد؟
پاسخ:
سَأَلَ رَجُلٌ أمیرَ المُؤمِنینَ علیه‌السلام عَنِ الوَلَدِ ، ما بالُهُ تارَةً یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وتارَةً یُشبِهُ خالَهُ وعَمَّهُ؟ فَقالَ لِلحَسَنِ : أجِبهُ .
فَقالَ علیه‌السلام : أمَّا الوَلَدُ فَإِنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ بِنَفسٍ ساکِنَةٍ وجَوارِحَ غَیرِ مُضطَرِبَةٍ اعتَلَجَتِ النُّطفَتانِ کَاعتِلاجِ المُتَنازِعَینِ ؛ فَإِن عَلَت نُطفَةُ الرَّجُلِ نُطفَةَ المَرأَةِ ، جاءَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ ، وإذا عَلَت نُطفَةُ المَرأَةِ نُطفَةَ الرَّجُلِ ، شُبِّهَ اُمَّهُ . وإذا أتاها بِنَفسٍ مُنزَعِجَةٍ وجَوارِحَ مُضطَرِبَةٍ غَیرِ ساکِنَةٍ ، اِضطَرَبَتِ النُّطفَتانِ فَسَقَطَتا عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ ویَسرَتِهِ ؛ فَإِن سَقَطَت عَن یَمنَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَعمامِ وَالعَمّاتِ ، فَشُبِّهَ أعمامَهُ وعَمّاتِهِ ، وإن سَقَطَت عَن یَسرَةِ الرَّحِمِ سَقَطَت عَلی عُروقِ الأَخوالِ وَالخالاتِ ، فَشُبِّهَ أخوالَهُ وخالاتِهِ ؛
فَقامَ الرَّجُلُ وهُوَ یَقولُ : اللّه‌ُ أعلَمُ حَیثُ یَجعَلُ رِسالَتَهُ . ورُوِیَ أنَّهُ کانَ الخَضِرَ علیه‌السلام .
مردی در این باره از امیرمؤمنان پرسید که چرا فرزند ، گاه همانند پدر و مادر خویش ، و گاه همانند دایی و عموست؟
امام علی علیه‌السلام به امام حسن علیه‌السلام فرمود : (او را پاسخ گوی) .
امام حسن علیه‌السلام فرمود : امّا درباره فرزند ؛ اگر مرد با دلی آرام و اندامی بدون اضطراب به سراغ همسر خویش برود ، دو نطفه با استواری و چنان که دو جنگاور به‌هم در می‌آویزند ، با یکدیگر گلاویز می‌شوند . پس چنانچه نطفه مرد بر نطفه زن چیرگی یابد ، فرزند ، همانند پدر می‌شود و چنانچه نطفه زن بر نطفه مرد ، چیرگی یابد ، فرزند با مادر ، همانند می‌شود . امّا اگر مرد با دلی ناآرام و اندامی آشفته به سراغ زن برود ، دو نطفه ، آشفته و لرزان می‌شوند و به سمت راست یا چپ زِهدان می‌افتند . چنانچه نطفه به سمت راست زِهدان بیفتد ، بر رگ‌های عموها و عمّه‌ها افتد و به عموها و عمّه‌ها همانند می‌شود ، و چنانچه به سمت چپ زهدان افتد ، بر رگ‌های دایی و خاله‌ها می‌افتد و به دایی‌ها و خاله‌ها همانند می‌شود) .
آن مرد برخاست ، در حالی که می‌گفت : خداوند ، خود می‌داند رسالت خویش را کجا قرار دهد .
روایت شده است که آن مرد ، خضر علیه‌السلام بود .
المناقب لابن شهرآشوب ، جلد 2 ، صفحه 53 ، بحار الأنوار ، جلد 40 ، صفحه 169 ، حدیث 54 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 618
*******
الإمام الحسن علیه‌السلام
- لِمَن سَأَلَ عَنِ الرَّجُلِ یُشبِهُ أعمامَهُ وأخوالَهُ: إنَّ الرَّجُلَ إذا أتی أهلَهُ فَجامَعَها بِقَلبٍ ساکِنٍ ، وعُروقٍ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ غَیرِ مُضطَرِبٍ ، فَأُسکِنَت تِلکَ النُّطفَةُ فی جَوفِ الرَّحِمِ ؛ خَرَجَ الوَلَدُ یُشبِهُ أباهُ واُمَّهُ ، وإن هُوَ أتاها بِقَلبٍ غَیرِ ساکِنٍ ، وعُروقٍ غَیرِ هادِئَةٍ ، وبَدَنٍ مُضطَرِبٍ ، اِضطَرَبَت تِلکَ النُّطفَةُ فَوَقَعَت فی حالِ اضطِرابِها عَلی بَعضِ العُروقِ ، فَإِن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَعمامِ ، أشبَهَ الوَلَدُ أعمامَهُ ، وإن وَقَعَت عَلی عِرقٍ مِن عُروقِ الأَخوالِ ، أشبَهَ الرَّجُلُ أخوالَهُ .
امام حسن علیه‌السلام - در پاسخ کسی که پرسیده بود : چگونه گاه شخص به عموها و دایی‌های خود شباهت دارد: اگر مرد به سراغ زن برود و با دلی آرامش‌یافته و اعصابی آرام و تنی ناآشفته با او نزدیکی کند و در نتیجه ، آن نطفه در میانه رَحِم جایگزین گردد ، فرزند با شباهت به پدر ومادر خویش ، زاده می‌شود . امّا اگر مرد با دلی آرامش نایافته و رگ‌هایی ناآرام و تنی آشفته به سراغ زن برود ، آن نطفه نیز لرزان و آشفته می‌شود و در همان ناآرامی و آشفتگی بر یکی از رگ‌ها می‌افتد . اگر بر رگی از رگ‌های عموها بیفتد ، فرزند به عموهای خویش همانند می‌شود و اگر بر رگی از رگ‌های دایی‌ها بیفتد ، مرد به دایی‌های خود همانند می‌شود .
کمال الدین ، صفحه 314 ، حدیث 1 ، علل الشرائع ، صفحه 97 ، حدیث 6 کلاهما عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد علیه‌السلام ، الغیبة للنعمانی ، صفحه 59 ، حدیث 2 عن أبی هاشم الجعفری عن الإمام الجواد عن آبائه عنه علیهم‌السلام ، بحار الأنوار ، جلد 60 ، صفحه 359 ، حدیث 48 دانش نامه احادیث پزشکی : 1 / 620
- [سایر] والدین چگونه می توانند الگوهایی برای آرامش کودکانشان باشند؟
- [سایر] والدین چگونه می توانند الگوهایی برای آرامش کودکانشان باشند؟
- [سایر] آیا اگر دعای عهد بخوانیم و برای والدین خود هدیه کنیم، برای آنها اثری دارد؟
- [آیت الله بهجت] اگر بچّه ای به سنّ بلوغ برسد ولی هنوز از جهت نداشتن رشد کافی نتواند مرجع تقلیدش را بشناسد، والدین او در قبال وی چه وظیفه ای دارند؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] داروی ضد حاملگی که در هفته اول بعد از آمیزش می خورند، اگر حامله باشد جنین را سقط می کند ولی اگر حامله نباشد اثری ندارد، استفاده از این دارو چه حکمی دارد؟
- [سایر] آرامش ندارم، برای رسیدن به آرامش باید چه کار کرد؟
- [سایر] مکروهات آمیزش چیست؟
- [سایر] محرمات آمیزش چیست؟
- [سایر] چرا والدین بایدهمیشه والدین فرزندانشان باشند ؟
- [سایر] کدام آمیزش از نامهربانی است؟
- [آیت الله اردبیلی] زنی که صیغه می‌شود، اگر در عقد شرط کند که شوهر با او آمیزش نکند، عقد و شرط او صحیح است و شوهر فقط میتواند لذّتهای دیگر از او ببرد، ولی اگر بعد به آمیزش راضی شود، شوهر میتواند با او آمیزش نماید.
- [آیت الله جوادی آملی] .واجب است ذکر واجب رکوع, درحال آرامش بدن باشد و احتیاط واجب است ذکر مستحب رکوع که به قصد خصوصیت رکوع ادا می‌شود, در حال آرامش بدن باشد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر مرد بخواهد زن خود را که به واسطه بیماری حیض نمیبیند طلاق دهد، باید از وقتی که با او آمیزش کرده تا سه ماه از آمیزش با او خودداری نماید و بعد او را طلاق دهد.
- [آیت الله اردبیلی] شوهر نمیتواند بیش از چهار ماه، آمیزش با همسر دائمی خود را ترک کند.
- [آیت الله اردبیلی] شوهر بنابر احتیاط واجب نباید بیش از چهار ماه آمیزش با متعه خود را ترک کند.
- [آیت الله نوری همدانی] کسی که به واسطة نداشتن زن به حرام می اففتد ، واجب است زن بگیرد و همچنین زنی که به واسطة نداشتن شوهر به حرام می افتد واجب است اقدام به شوهر کردن نماید .
- [آیت الله اردبیلی] اگر مرد پیش از آن که زنی را برای خود عقد کند، بگوید به واسطه شیر خوردن، آن زن بر او حرام شده، مثلاً بگوید که شیر مادر او را خورده، چنانچه تصدیق او ممکن باشد، نمیتواند با آن زن ازدواج کند و اگر بعد از عقد بگوید و خود زن هم حرف او را قبول نماید، عقد باطل است؛ پس اگر مرد با او آمیزش نکرده باشد یا آمیزش کرده باشد، ولی در وقت آمیزش کردن، زن بداند بر آن مرد حرام است، مهر ندارد و اگر بعد از آمیزش بفهمد که بر آن مرد حرام بوده، شوهر باید مهریّه او را مطابق زنهایی که مثل او هستند بدهد.
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی دختر نابالغی را برا ی خود عقد کند و پیش از آن که نُه سال دختر تمام شود، با او آمیزش و دخول کند، چنانچه دختر در اثر آمیزش اِفضا شود یعنی راه ادرار و حیض او یکی شود هیچ وقت نباید با او آمیزش کند و باید علاوه بر مهریّه و دیه اِفضا، نفقه او را تا آن زن زنده است، بپردازد.
- [آیت الله جوادی آملی] .حرکت اندک که مانع صدق آرامش بدن نیست, اشکال ندارد؛ ولی ذکر در حال حرکت شدید که مانع صدق آرامش بدن است, کافی نیست و باید در حال آرام شدن بدن, دوباره گفته شود.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . کسی که به واسطه نداشتن زن به حرام می‌افتد، واجب است زن بگیرد.