آیا اگر امام زمان (عج) را نبینم، منتظر واقعی آن حضرت نیستم؟
شرح پرسش: آیا این درست است که اگر ما منتظر امام زمان عجّل الله تعالی فرجه باشیم و خود را از هر گونه گناه حفظ کنیم، ایشان به ما سر می‌زند. پس هر کس که امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه را ندید، منتظر نیست؟ آیا می‌توانیم بگوییم ما وقتی منتظر واقعی هستیم که از هر گونه گناه اجتناب کنیم؟ پاسخ: امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به همه شیعیان و محبان خود توجه دارد و البته این طبیعی است که اگر فرد خود را از آلودگی‌ها حفظ کرده و از گناه دوری کند، بیشتر مورد عنایت حضرت قرار می‌گیرد. ولی این که گفته شود هر کس از گناه فاصله بگیرد امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه را حتماً می‌بیند این سخن دقیقی نیست؛ چرا که غیبت به معنای ندیدن است و اگر دیدارهایی در این دوره روی می‌دهد، بر اساس مصالحی است. باید دانست هر چند دوری از گناه امکان دیدار امام زمان عجّل الله تعالی فرجه را بیشتر می‌کند؛ ولی این زمانی است که دیدار دارای مصلحت باشد؛ وگرنه هر چند انسان پاک هم باشد، دیدار صورت نمی‌پذیرد. پس ندیدن دلیل بر آن نیست که فردی واقعاً منتظر نباشد. البته مردم منتظر در یک رتبه و درجه از جریان و حقیقت انتظار نیستند، برخی روحیه انتظار را در همه ابعاد وجود و زندگی خود پیاده کرده‌اند و در درجه بالای انتظار قرار دارند و برخی در درجات پایین‌تر، و این بستگی به آن دارد که یک فرد به چه مقدار از وظایف خود عمل می‌کند؟ توجه او نسبت به تکالیف دین چگونه است؟ چه مقدار به یاد حضرت بوده و در امر ظهور او زمینه‌سازی می‌کند؟ بله هر چه انسان از گناه دورتر شود، حالت انتظار در او شدیدتر و واقعی‌تر می‌گردد. فرزندان پدری که می‌خواهد از سفر برگردد، در مرتب نمودن منزل و فراهم ساختن مقدمات، شاید به یک اندازه نباشند، برخی بیشتر تلاش می‌کنند و برخی کمتر(هر چند همه منتظرند). بله اگر یکی از بچه‌ها رابطه فرزندی بین خود و پدر را فراموش کند، او دیگر هیچ تلاش و حرکتی در این زمینه ندارد. منتظران حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه نیز چنین هستند. برخی آدم بودن خود را کاملا فراموش کرده‌اند. اینان هیچ درجه‌ای از انتظار را ندارند و دیگران هر چند به حقیقت آدمیت و بندگی خدا نزدیک‌تر شوند، روحیه و حالت انتظار در آن شدیدتر است.
عنوان سوال:

آیا اگر امام زمان (عج) را نبینم، منتظر واقعی آن حضرت نیستم؟


پاسخ:

شرح پرسش:
آیا این درست است که اگر ما منتظر امام زمان عجّل الله تعالی فرجه باشیم و خود را از هر گونه گناه حفظ کنیم، ایشان به ما سر می‌زند. پس هر کس که امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه را ندید، منتظر نیست؟ آیا می‌توانیم بگوییم ما وقتی منتظر واقعی هستیم که از هر گونه گناه اجتناب کنیم؟

پاسخ:
امام زمان عجّل الله تعالی فرجه به همه شیعیان و محبان خود توجه دارد و البته این طبیعی است که اگر فرد خود را از آلودگی‌ها حفظ کرده و از گناه دوری کند، بیشتر مورد عنایت حضرت قرار می‌گیرد. ولی این که گفته شود هر کس از گناه فاصله بگیرد امام مهدی عجّل الله تعالی فرجه را حتماً می‌بیند این سخن دقیقی نیست؛ چرا که غیبت به معنای ندیدن است و اگر دیدارهایی در این دوره روی می‌دهد، بر اساس مصالحی است. باید دانست هر چند دوری از گناه امکان دیدار امام زمان عجّل الله تعالی فرجه را بیشتر می‌کند؛ ولی این زمانی است که دیدار دارای مصلحت باشد؛ وگرنه هر چند انسان پاک هم باشد، دیدار صورت نمی‌پذیرد. پس ندیدن دلیل بر آن نیست که فردی واقعاً منتظر نباشد. البته مردم منتظر در یک رتبه و درجه از جریان و حقیقت انتظار نیستند، برخی روحیه انتظار را در همه ابعاد وجود و زندگی خود پیاده کرده‌اند و در درجه بالای انتظار قرار دارند و برخی در درجات پایین‌تر، و این بستگی به آن دارد که یک فرد به چه مقدار از وظایف خود عمل می‌کند؟ توجه او نسبت به تکالیف دین چگونه است؟ چه مقدار به یاد حضرت بوده و در امر ظهور او زمینه‌سازی می‌کند؟ بله هر چه انسان از گناه دورتر شود، حالت انتظار در او شدیدتر و واقعی‌تر می‌گردد. فرزندان پدری که می‌خواهد از سفر برگردد، در مرتب نمودن منزل و فراهم ساختن مقدمات، شاید به یک اندازه نباشند، برخی بیشتر تلاش می‌کنند و برخی کمتر(هر چند همه منتظرند). بله اگر یکی از بچه‌ها رابطه فرزندی بین خود و پدر را فراموش کند، او دیگر هیچ تلاش و حرکتی در این زمینه ندارد. منتظران حضرت مهدی عجّل الله تعالی فرجه نیز چنین هستند. برخی آدم بودن خود را کاملا فراموش کرده‌اند. اینان هیچ درجه‌ای از انتظار را ندارند و دیگران هر چند به حقیقت آدمیت و بندگی خدا نزدیک‌تر شوند، روحیه و حالت انتظار در آن شدیدتر است.





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین