فضای حاکم بر شهر سامرا هنگام شهادت امام عسکری علیه‌السلام چگونه بود؟
بخاطر هفده سال حضور امام در شهر سامرا می توان گفت ایشان یک چهره کاملا شناخته شده در سامرا بود، لذا هنگام رحلتش آن هم در سنین جوانی هاله ‌ای از غم و به ت‌زدگی فضای سامرا را فرا گرفت. احمد بن عبید الله در گزارشی از شهر سامرا فضای حاکم بر این شهر را به هنگام شهادت امام چنین وصف کرده است: وقتی امام عسکری علیه السّلام رحلت کرد، صدای شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت. مردم فریاد می ‌زدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه برای تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسی)، بنی هاشم، شخصیتهای نظامی و قضایی و منشیان و مردم به سوی جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتی برپا بود.[1] با حضور هفده ساله امام علیه السّلام و پدرش در سامرا، نه تنها مردم جذب آنان شده بودند، بلکه بسیاری از شیعیان نیز بدین شهر هجوم آورده بودند هر چند آنان به شدت تقیه می‌کردند اما گزارش‌ها حکایت از حضور قابل توجه شیعیان در این شهر دارد. در چنین وضعیتی، طبیعی بود که هنگام رحلت آن حضرت، سامرا یکپارچه در ماتم فرو رود و در سوگ از دست دادن فرزند رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بی‌ تابی کرده و عزا بگیرد. پی نوشت: [1] . شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 43؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص 132. منبع: سایت انوار طاها
عنوان سوال:

فضای حاکم بر شهر سامرا هنگام شهادت امام عسکری علیه‌السلام چگونه بود؟


پاسخ:

بخاطر هفده سال حضور امام در شهر سامرا می توان گفت ایشان یک چهره کاملا شناخته شده در سامرا بود، لذا هنگام رحلتش آن هم در سنین جوانی هاله ‌ای از غم و به ت‌زدگی فضای سامرا را فرا گرفت. احمد بن عبید الله در گزارشی از شهر سامرا فضای حاکم بر این شهر را به هنگام شهادت امام چنین وصف کرده است:
وقتی امام عسکری علیه السّلام رحلت کرد، صدای شیون و فریاد همه جا را فرا گرفت.
مردم فریاد می ‌زدند: ابن الرضا رحلت کرد. آنگاه برای تدفین آماده شدند، بازار به حال تعطیل درآمد. پدر من (وزیر معتمد عباسی)، بنی هاشم، شخصیتهای نظامی و قضایی و منشیان و مردم به سوی جنازه هجوم آوردند، آن روز در سامرا قیامتی برپا بود.[1]
با حضور هفده ساله امام علیه السّلام و پدرش در سامرا، نه تنها مردم جذب آنان شده بودند، بلکه بسیاری از شیعیان نیز بدین شهر هجوم آورده بودند هر چند آنان به شدت تقیه می‌کردند اما گزارش‌ها حکایت از حضور قابل توجه شیعیان در این شهر دارد. در چنین وضعیتی، طبیعی بود که هنگام رحلت آن حضرت، سامرا یکپارچه در ماتم فرو رود و در سوگ از دست دادن فرزند رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله بی‌ تابی کرده و عزا بگیرد.

پی نوشت:
[1] . شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج 1، ص 43؛ شیخ طوسی، الغیبه، ص 132.
منبع: سایت انوار طاها





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین