آیا واقعا ما می‌‌توانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه‌ السلام)، از آن الگو بگیریم؟
ما می‌توانیم از وجود امام استفاده بکنیم ، و موظفیم همچون تاسی به پیامبر اکرم (صلی ‌الله‌ علیه‌ و آله)، در گفتار و رفتار از امام بهره گیریم؛ خداوند می‌فرماید: (لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر)(1) وجود پیغمبر و اوصیای پس از او، کانونی هستند که ما از آن کانون باید روش زندگی را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئی‌ترین کار ایشان می‌توان قوانین زندگی را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نوری است که تا مسافت های بسیار دور را برای انسان، نشان می‌دهد. استاد شهید مرتضی مطهری در این باره می‌نویسد: (ما ظلمی نظیر ظلمی که در مورد قرآن کرده‌ایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کرده‌ایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجه‌اش این است که اگر یک عمر برای ما تاریخ پیغمبر بگویند، برای ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنی این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتی که اگر این جور می‌بود ،خدا به جای پیغمبر فرشته می‌فرستاد. پیغمبر یعنی انسان کامل ، علی یعنی انسان کامل ، حسین یعنی انسان کامل، زهرا یعنی انسان کامل، یعنی مشخصات بشریت را دارند با کمال عالی مافوق ملکی، یعنی مانند یک بشر گرسنه می‌شوند غذا می‌خورند، تشنه می‌شوند آب می‌خورند، احتیاج به خواب پیدا می‌کنند، بچه‌ های خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسی دارند، عاطفه دارند، و لهذا می‌توانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.)(2) آنچه که در زندگی امام رضا (علیه ‌السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و می‌توان از آن به عنوان نقطه محوری در الگوگیری، تکیه کرد، این است که، خلق و خوی امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانی در حد کمال و تمام بود. غیاث الدین شافعی معروف به خواند میر (متوفی 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین می‌سراید: سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت‌ امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر وفور علم و علو مکان اوست به حدی‌ که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور قلم اگر همگی وصف ذات او بنویسد حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3) پی نوشت ها: 1) احزاب، آیه 21. 2) سیره نبوی، ص 31، 43، 46. 3) تاریخ حبیب السیر، ج‌2، ص 83. porseman.org
عنوان سوال:

آیا واقعا ما می‌‌توانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه‌ السلام)، از آن الگو بگیریم؟


پاسخ:

ما می‌توانیم از وجود امام استفاده بکنیم ، و موظفیم همچون تاسی به پیامبر اکرم (صلی ‌الله‌ علیه‌ و آله)، در گفتار و رفتار از امام بهره گیریم؛ خداوند می‌فرماید:
(لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر)(1)
وجود پیغمبر و اوصیای پس از او، کانونی هستند که ما از آن کانون باید روش زندگی را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئی‌ترین کار ایشان می‌توان قوانین زندگی را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نوری است که تا مسافت های بسیار دور را برای انسان، نشان می‌دهد. استاد شهید مرتضی مطهری در این باره می‌نویسد:
(ما ظلمی نظیر ظلمی که در مورد قرآن کرده‌ایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کرده‌ایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجه‌اش این است که اگر یک عمر برای ما تاریخ پیغمبر بگویند، برای ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنی این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتی که اگر این جور می‌بود ،خدا به جای پیغمبر فرشته می‌فرستاد. پیغمبر یعنی انسان کامل ، علی یعنی انسان کامل ، حسین یعنی انسان کامل، زهرا یعنی انسان کامل، یعنی مشخصات بشریت را دارند با کمال عالی مافوق ملکی، یعنی مانند یک بشر گرسنه می‌شوند غذا می‌خورند، تشنه می‌شوند آب می‌خورند، احتیاج به خواب پیدا می‌کنند، بچه‌ های خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسی دارند، عاطفه دارند، و لهذا می‌توانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.)(2) آنچه که در زندگی امام رضا (علیه ‌السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و می‌توان از آن به عنوان نقطه محوری در الگوگیری، تکیه کرد، این است که، خلق و خوی امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانی در حد کمال و تمام بود.
غیاث الدین شافعی معروف به خواند میر (متوفی 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین می‌سراید:
سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت‌
امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
وفور علم و علو مکان اوست به حدی‌
که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور
قلم اگر همگی وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3)
پی نوشت ها:
1) احزاب، آیه 21.
2) سیره نبوی، ص 31، 43، 46.
3) تاریخ حبیب السیر، ج‌2، ص 83.
porseman.org





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین