آیا واقعا ما میتوانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه السلام)، از آن الگو بگیریم؟ پاسخ : ما میتوانیم از وجود امام استفاده بکنیم ، و موظفیم همچون تاسی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، در گفتار و رفتار از امام بهره گیریم؛ خداوند میفرماید: (لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر)(1) وجود پیغمبر و اوصیای پس از او، کانونی هستند که ما از آن کانون باید روش زندگی را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئیترین کار ایشان میتوان قوانین زندگی را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نوری است که تا مسافت های بسیار دور را برای انسان، نشان میدهد. استاد شهید مرتضی مطهری در این باره مینویسد: (ما ظلمی نظیر ظلمی که در مورد قرآن کردهایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کردهایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجهاش این است که اگر یک عمر برای ما تاریخ پیغمبر بگویند، برای ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنی این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتی که اگر این جور میبود ،خدا به جای پیغمبر فرشته میفرستاد. پیغمبر یعنی انسان کامل ، علی یعنی انسان کامل ، حسین یعنی انسان کامل، زهرا یعنی انسان کامل، یعنی مشخصات بشریت را دارند با کمال عالی مافوق ملکی، یعنی مانند یک بشر گرسنه میشوند غذا میخورند، تشنه میشوند آب میخورند، احتیاج به خواب پیدا میکنند، بچه های خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسی دارند، عاطفه دارند، و لهذا میتوانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.)(2) آنچه که در زندگی امام رضا (علیه السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و میتوان از آن به عنوان نقطه محوری در الگوگیری، تکیه کرد، این است که، خلق و خوی امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانی در حد کمال و تمام بود. غیاث الدین شافعی معروف به خواند میر (متوفی 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین میسراید: سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر وفور علم و علو مکان اوست به حدی که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور قلم اگر همگی وصف ذات او بنویسد حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3) پی نوشت ها: 1) احزاب، آیه 21. 2) سیره نبوی، ص 31، 43، 46. 3) تاریخ حبیب السیر، ج2، ص 83.
آیا واقعا ما میتوانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه السلام)، از آن الگو بگیریم؟
پاسخ :
ما میتوانیم از وجود امام استفاده بکنیم ، و موظفیم همچون تاسی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله)، در گفتار و رفتار از امام بهره گیریم؛ خداوند میفرماید:
(لقد کان لکم فی رسول الله اسوه حسنة لمن کان یرجوا الله و الیوم الاخر)(1)
وجود پیغمبر و اوصیای پس از او، کانونی هستند که ما از آن کانون باید روش زندگی را استخراج کنیم. رفتار معصومان آن قدر عمیق است که از جزئیترین کار ایشان میتوان قوانین زندگی را استخراج کرد، یک کار و رفتار کوچک معصوم همچون چراغ، شعله و نوری است که تا مسافت های بسیار دور را برای انسان، نشان میدهد. استاد شهید مرتضی مطهری در این باره مینویسد:
(ما ظلمی نظیر ظلمی که در مورد قرآن کردهایم در مورد سیره پیغمبر و ائمه اطهار کردهایم. سیره انبیاء و اولیاء و مخصوصا سیره پیغمبر اکرم و ائمه معصومین را برداشتیم به طاق آسمان کوبیدیم، گفتیم: او که پیغمبر است، نتیجهاش این است که اگر یک عمر برای ما تاریخ پیغمبر بگویند، برای ما درس نیست، و مثل این است که مثلا بگویند فرشتگان در عالم بالا چنین کردند. خوب فرشتگان کردند به ما چه مربوط ، یعنی این منبع شناخت را هم از ما گرفتند. در صورتی که اگر این جور میبود ،خدا به جای پیغمبر فرشته میفرستاد. پیغمبر یعنی انسان کامل ، علی یعنی انسان کامل ، حسین یعنی انسان کامل، زهرا یعنی انسان کامل، یعنی مشخصات بشریت را دارند با کمال عالی مافوق ملکی، یعنی مانند یک بشر گرسنه میشوند غذا میخورند، تشنه میشوند آب میخورند، احتیاج به خواب پیدا میکنند، بچه های خودشان را دوست دارند ، غریزه جنسی دارند، عاطفه دارند، و لهذا میتوانند مقتدا باشند. اگر این جور نبودند امام و پیشوا نبودند.)(2) آنچه که در زندگی امام رضا (علیه السلام) همچون سایر معصومان (علیهم السلام) کاملا آشکار است و میتوان از آن به عنوان نقطه محوری در الگوگیری، تکیه کرد، این است که، خلق و خوی امام مانند سخن و دینش جامع و همه جانبه بود. امام در همه ابعاد انسانی در حد کمال و تمام بود.
غیاث الدین شافعی معروف به خواند میر (متوفی 942) در وصف امام رضا (علیه السلام) چنین میسراید:
سپهر عز و جلالت محیط علم و فضیلت
امام مشرق و مغرب ملاذ آل پیمبر
وفور علم و علو مکان اوست به حدی
که شرح آن نتوان نمود کلک سخنور
قلم اگر همگی وصف ذات او بنویسد
حدیث او نشود در هزار سال مکرر(3)
پی نوشت ها:
1) احزاب، آیه 21.
2) سیره نبوی، ص 31، 43، 46.
3) تاریخ حبیب السیر، ج2، ص 83.
- [سایر] آیا ما میتوانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا علیه السلام، از آن الگو بگیریم؟
- [سایر] آیا ما میتوانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا علیه السلام، از آن الگو بگیریم؟
- [سایر] آیا واقعا ما میتوانیم با مطالعه سیره حضرت امام رضا (علیه السلام)، از آن الگو بگیریم؟
- [سایر] حضرت امام رضا (علیه السلام) درباره فضیلت زیارت خود چه فرموده اند؟
- [سایر] کنیه امام رضا (علیه السلام) چیست؟
- [سایر] دفن مخفیانه و شبانة جسد حضرت زهرا سلام الله علیها توسط علی علیه السلام هیچگونه توجیهی نداشته و مخالف با سیرة پیامبر است.
- [سایر] آیا امام رضا (علیه السلام) علم غیب میدانستند، نمونه ای از آن را بیان کنید.
- [سایر] امام رضا (علیه السلام) در چه جاهایی به سراغ زائرشان میآیند؟
- [سایر] آیا میتوان با امام رضا (علیه السلام) که از دنیا رفته اند، سخن گفت و به ایشان سلام کرد؟
- [سایر] سیره امام رضا(علیه السلام) درباره نوع عبادت و ارتباط با خدا چگونه بود؟
- [آیت الله سبحانی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. یعنی از زنم فاطمه در مقابل مهر او جدا شدم پس او رهاست، و اگر دیگری را وکیل کند وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةُ مُوَکِّلِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِق. و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی مهرها) (لمهرها) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ مَهْرِها فَهِیَ طالِقَ ) مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل آنچه بذل کرده او، پس او رهاست. و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلِی فَاطِمَةَ عَلی مَا بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (عَلی مَا بَذَلَتْ بمَا بَذَلَتْ) بگوید، اشکال ندارد.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند؛ چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد؛ باید بگوید بارات زوجتی فاطمه علی ما بذلت فهی طالق یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کرده او از هم جدا شدیم پس او رها است. و اگر دیگری را وکیل کند؛ وکیل باید بگوید: عن قبل موکلی بارات زوجته فاطمه علی ما بذلت فهی طالق و در هر دو صورت اگر به جای کلمه (علی ما بذلت) ، (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله بروجردی] اگر شوهر بخواهد صیغهی مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ)؛ یعنی مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل مهر او پس او رهاست و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید:(بارَأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِّلی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِی طالِقٌ) و در هر دو صورت اگر به جای کلمة (عَلی مَهْرِها) (بمَهْرها) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله خوئی] اگر شوهر بخواهد صیغ مبارات را بخواند، چنانچه مثلًا اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: (بارأُتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی ما بَذَلْتْ فَهِیَ طالِق) یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کردة او از هم جدا شدیم پس او رها است، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: (عَنْ قِبَلِ مُوَکِّلِی بارَأُتُ زَوْجَتَهُ فاطِمَة عَلی ما بَذَلَتْ فَهِیَ طالِق) ودر هر دو صورت اگر بهجای کلم (علی ما بذلت) (بما بذلت) بگوید اشکال ندارد.
- [آیت الله سیستانی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند ، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد بگوید : (بارَأْتُ زَوْجَتِی فاطِمَةَ عَلی ما بَذَلَتْ) و بنابر احتیاط لازم نیز بگوید : (فَهِیَ طالِقٌ) یعنی من و زنم فاطمه در مقابل بذل کرده او ، از هم جدا شدیم پس او رها است . و اگر دیگری را وکیل کند ، وکیل باید بگوید : (عَنْ قِبَلِ مُوَکّلِی بارَأْتُ زَوْجَتَهُ فاطِمَةَ عَلی ما بَذَلَتْ فَهِیَ طالِقٌ) ، و در هر دو صورت اگر بجای کلمه (عَلی ما بَذَلَتْ) (بِما بَذَلَتْ) بگوید ، اشکال ندارد .
- [آیت الله وحید خراسانی] اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند چنانچه مثلا اسم زن فاطمه باشد بگوید بارات زوجتی فاطمه علی ما بذلت فهی طالق یعنی من و زنم فاطمه در مقابل انچه او بذل کرده از هم جدا شدیم پس او رها است و اگر دیگری را وکیل کند وکیل باید بگوید بارات زوجه موکلی فاطمه علی ما بذلت فهی طالق یا بگوید عن قبل موکلی بارات زوجته فاطمه علی ما بذلت فهی طالق و لزوم گفتن فهی طالق در صیغه های ذکر شده مبنی بر احتیاط واجب است و اگر به جای علی ما بذلت بما بذلت بگوید اشکال ندارد
- [آیت الله نوری همدانی] نماز در حرم امامان (علیهم السلام ) مستحب ، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیر المؤمنین (علیه السلام ) برابر دویست هزار نماز است .
- [آیت الله فاضل لنکرانی] نماز در حرم امامان(علیهم السلام) مستحب بلکه بهتر از مسجد است. و نماز در حرم مطهّر حضرت امیرالمؤمنین(علیه السلام) برابر دویست هزار نماز است.
- [امام خمینی] نماز در حرم امامان علیهم السلام مستحب، بلکه بهتر از مسجد است و نماز در حرم مطهر حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام برابر دویست هزار نماز است.