آیا نوحه سرائی در عزای امام حسین (علیه السلام) در عصر معصومین (علیهم السلام) هم انجام می گرفته است؟
نوحه سرایی که به صورت خواندن اشعار سوزناک و پرمعنی در مصائب امام حسین(علیه السلام) و یارانش می باشد و سبب تحریک احساسات و عواطف مسلمین و تبیین حوادث و خاطرات عاشورا است، شیوه ای معمول و مرسوم در عزاداری است. این شیوه، ریشه در عصر ائمّه(علیهم السلام) دارد. امامان اهل بیت(علیهم السلام) با تشویق نوحه سرایان و مرثیه خوانان، آنان را به سرودن اشعار و نوحه سرایی و بیان حوادث کربلا و فجایع بنی امیّه ترغیب کرده و پاداش فراوانی را برای چنین اعمالی ذکر می کردند. امیرمؤمنان(علیه السلام) و حضرت زهرا(علیها السلام) نیز پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) اشعاری را در رثای آن حضرت سرودند.(1) برخی از دانشمندان اهل سنّت نیز اشعاری را از زهرای مرضیّه(علیها السلام) در فراق پدر بزرگوارش نقل کرده اند. (حاکم نیشابوری) می نویسد: هنگامی که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را به خاک سپردند، فاطمه(علیها السلام) خطاب به (اَنس) فرمود: (یا أَنَسُ أَطابَتْ أَنْفُسُکُمْ أَنْ تَحْثُوا التُّرابَ عَلی رَسُولِ اللهِ); (ای انس آیا قلبتان رضایت داد که بر بدن رسول خدا(ص) خاک بریزید؟). سپس ادامه داد: (یا أَبَتاهُ أَجابَ رَبّاً دَعاهُ *** یا أَبَتاهُ مِنْ رَبِّهِ ما أَدْناهُ یا أَبَتاهُ جَنَّةُ الْفِرْدَوْسِ مَأْواهُ *** یا أَبَتاهُ إِلی جِبْرَئِیلَ أَنْعاهُ) (پدر جان ای آن که دعوت پروردگارش را اجابت کردی; پدر جان ای آن که به پروردگار خویش نزدیک (و ملحق) شدی. پدرجان! بهشت برین جایت باد; پدرجان! رحلت تو را به جبرئیل خبر می دهم).(2) همچنین (امّ سلمه) در محضر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در مرگ پسر عمویش، نوحه سرایی کرد و با حزن و اندوه اشعاری را خواند.(3) امام باقر(علیه السلام) به فرزندش امام صادق(علیه السلام) سفارش کرد که مقداری از مالم را وقف کن برای آن که به مدّت ده سال جمعی از نوحه سرایان در (منا) برایم نوحه سرایی کنند.(4)(5) پی نوشت: (1). رجوع کنید به: بحارالانوار، ج 22، ص 523 و 547 و ج 79، ص 106. (2). مستدرک حاکم، ج 1، ص 382. همین ماجرا، جملات و اشعار، با اندکی تفاوت در صحیح بخاری، کتاب المغازی، باب مرض النبی و وفاته، حدیث 30 آمده است. (3). وسائل الشیعة، ج 12، ص 89، ح 2. (4). وسائل الشیعة، ج 12، ص 88. (5). گردآوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص83. منبع: makarem.ir
عنوان سوال:

آیا نوحه سرائی در عزای امام حسین (علیه السلام) در عصر معصومین (علیهم السلام) هم انجام می گرفته است؟


پاسخ:

نوحه سرایی که به صورت خواندن اشعار سوزناک و پرمعنی در مصائب امام حسین(علیه السلام) و یارانش می باشد و سبب تحریک احساسات و عواطف مسلمین و تبیین حوادث و خاطرات عاشورا است، شیوه ای معمول و مرسوم در عزاداری است. این شیوه، ریشه در عصر ائمّه(علیهم السلام) دارد.
امامان اهل بیت(علیهم السلام) با تشویق نوحه سرایان و مرثیه خوانان، آنان را به سرودن اشعار و نوحه سرایی و بیان حوادث کربلا و فجایع بنی امیّه ترغیب کرده و پاداش فراوانی را برای چنین اعمالی ذکر می کردند.
امیرمؤمنان(علیه السلام) و حضرت زهرا(علیها السلام) نیز پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) اشعاری را در رثای آن حضرت سرودند.(1)
برخی از دانشمندان اهل سنّت نیز اشعاری را از زهرای مرضیّه(علیها السلام) در فراق پدر بزرگوارش نقل کرده اند.
(حاکم نیشابوری) می نویسد: هنگامی که رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را به خاک سپردند، فاطمه(علیها السلام) خطاب به (اَنس) فرمود: (یا أَنَسُ أَطابَتْ أَنْفُسُکُمْ أَنْ تَحْثُوا التُّرابَ عَلی رَسُولِ اللهِ); (ای انس آیا قلبتان رضایت داد که بر بدن رسول خدا(ص) خاک بریزید؟).
سپس ادامه داد:
(یا أَبَتاهُ أَجابَ رَبّاً دَعاهُ *** یا أَبَتاهُ مِنْ رَبِّهِ ما أَدْناهُ
یا أَبَتاهُ جَنَّةُ الْفِرْدَوْسِ مَأْواهُ *** یا أَبَتاهُ إِلی جِبْرَئِیلَ أَنْعاهُ)
(پدر جان ای آن که دعوت پروردگارش را اجابت کردی; پدر جان ای آن که به پروردگار خویش نزدیک (و ملحق) شدی.
پدرجان! بهشت برین جایت باد; پدرجان! رحلت تو را به جبرئیل خبر می دهم).(2)
همچنین (امّ سلمه) در محضر رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در مرگ پسر عمویش، نوحه سرایی کرد و با حزن و اندوه اشعاری را خواند.(3)
امام باقر(علیه السلام) به فرزندش امام صادق(علیه السلام) سفارش کرد که مقداری از مالم را وقف کن برای آن که به مدّت ده سال جمعی از نوحه سرایان در (منا) برایم نوحه سرایی کنند.(4)(5)

پی نوشت:
(1). رجوع کنید به: بحارالانوار، ج 22، ص 523 و 547 و ج 79، ص 106.
(2). مستدرک حاکم، ج 1، ص 382. همین ماجرا، جملات و اشعار، با اندکی تفاوت در صحیح بخاری، کتاب المغازی، باب مرض النبی و وفاته، حدیث 30 آمده است.
(3). وسائل الشیعة، ج 12، ص 89، ح 2.
(4). وسائل الشیعة، ج 12، ص 88.
(5). گردآوری از کتاب: عاشورا ریشه ها، انگیزه ها، رویدادها، پیامدها، زیر نظر آیت الله مکارم شیرازی، ص83.
منبع: makarem.ir





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین