حسین علیه السلام
امام حسین (علیه‌السلام) سومین امام شیعیان می‌باشد.
آیا پس از به شهادت رسیدن امام ، شیری آمد و از جنازه امام حسین (علیه السّلام) حفاظت کرد؟
درباره ی ائمه کرامات زیادی درمنابع نقل شده که نمی توان به راحتی و بدون دلیل آنهارا رد کرد . ازاین رو تردید در این مسائل با توجه به جایگاه معنوی ائمه مشکل است ؛ امروزه برخی از مرتاضان هند ادعای کراماتی دارند که قبول آنها برای مردم مشکل نیست ، از این روی درباره ی ائمه ما که مقام معنوی آنها بیش ازفهم و درک عادی است کرامات زیادی قابل اثبات است از این جهت رد آنها بدون دلیل ، مناسب نیست ؛ بررسی اسناد تنها راهی است که می توان به نتایجی دست یافت ؛ از این گذشته گزارش های معتبری درباره ی کرامات ائمه نقل شده که موید این مسائل است . در خصوص داستان فضه و شیر که در کتاب کافی اثر مرحوم ثقة الاسلام کلینی ره آمده است و این کتاب توسط حجة الاسلام حاج سید جواد مصطفوی ترجمه شده در این بخش که ایشان از ترجمة این روایت خودداری نموده اند. و می فرمایند:(این روایت جنبه تاریخی دارد و سندش به امام علیه السّلام نمی رسد، فلذا از ترجمة آن خودداری می کنم.)[1] چون درزمینه ی مسائل تاریخی تخصص نداشته از ورود به بحث خوداری نمود. با مراجعه به معجم رجال حضرت آیت الله خویی رحمة الله علیه روات این حدیث بررسی شد و آخرین راوی آن (ادریس ابن عبدالله الاودی الکوفی) است که فردی ناشناخته می باشد.[2] مرحوم شهید مطهری رحمة الله علیه در این مطلب تردید داشته و با این وجود جانب احتیاط را رعایت کرده و چیزی نگفته اند. اما با توجه به بروز کرامات زیاد که از امام حسین (علیه السلام) به ویژه اینکه قبر آن حضرت بارها توسط دشمنان مورد اهانت واقع شد ولی نتوانستند تخریب کنند ؛و با توجه به اینکه امام محور هستی است و کائنات همگی مطیع اویند ،ازاین جهت به راحتی نمی توان دراین مسائل تردید وآن را انکار کرد. معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1- برگی از تاریخ عاشورا، از مرحوم دکتر محمّد ابراهیم آیتی. 2- کرامات الحسین . 3- عاشورا پژوهی ،صحتی سردودی پاورقی ها: [1] . کلینی، اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ج2، بی چا، انتشارات گلگشت، بی تا، ص 367. [2] . خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج3، چاپ اول، بیروت لبنان، سال 1304 ه، 1917 م، ص 11. منبع: اندیشه قم
درباره ی ائمه کرامات زیادی درمنابع نقل شده که نمی توان به راحتی و بدون دلیل آنهارا رد کرد . ازاین رو تردید در این مسائل با توجه به جایگاه معنوی ائمه مشکل است ؛ امروزه برخی از مرتاضان هند ادعای کراماتی دارند که قبول آنها برای مردم مشکل نیست ، از این روی درباره ی ائمه ما که مقام معنوی آنها بیش ازفهم و درک عادی است کرامات زیادی قابل اثبات است از این جهت رد آنها بدون دلیل ، مناسب نیست ؛ بررسی اسناد تنها راهی است که می توان به نتایجی دست یافت ؛ از این گذشته گزارش های معتبری درباره ی کرامات ائمه نقل شده که موید این مسائل است . در خصوص داستان فضه و شیر که در کتاب کافی اثر مرحوم ثقة الاسلام کلینی ره آمده است و این کتاب توسط حجة الاسلام حاج سید جواد مصطفوی ترجمه شده در این بخش که ایشان از ترجمة این روایت خودداری نموده اند. و می فرمایند:(این روایت جنبه تاریخی دارد و سندش به امام علیه السّلام نمی رسد، فلذا از ترجمة آن خودداری می کنم.)[1] چون درزمینه ی مسائل تاریخی تخصص نداشته از ورود به بحث خوداری نمود. با مراجعه به معجم رجال حضرت آیت الله خویی رحمة الله علیه روات این حدیث بررسی شد و آخرین راوی آن (ادریس ابن عبدالله الاودی الکوفی) است که فردی ناشناخته می باشد.[2] مرحوم شهید مطهری رحمة الله علیه در این مطلب تردید داشته و با این وجود جانب احتیاط را رعایت کرده و چیزی نگفته اند. اما با توجه به بروز کرامات زیاد که از امام حسین (علیه السلام) به ویژه اینکه قبر آن حضرت بارها توسط دشمنان مورد اهانت واقع شد ولی نتوانستند تخریب کنند ؛و با توجه به اینکه امام محور هستی است و کائنات همگی مطیع اویند ،ازاین جهت به راحتی نمی توان دراین مسائل تردید وآن را انکار کرد. معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر: 1- برگی از تاریخ عاشورا، از مرحوم دکتر محمّد ابراهیم آیتی. 2- کرامات الحسین . 3- عاشورا پژوهی ،صحتی سردودی پاورقی ها: [1] . کلینی، اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ج2، بی چا، انتشارات گلگشت، بی تا، ص 367. [2] . خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج3، چاپ اول، بیروت لبنان، سال 1304 ه، 1917 م، ص 11. منبع: اندیشه قم
پاسخ:
درباره ی ائمه کرامات زیادی درمنابع نقل شده که نمی توان به راحتی و بدون دلیل آنهارا رد کرد . ازاین رو تردید در این مسائل با توجه به جایگاه معنوی ائمه مشکل است ؛ امروزه برخی از مرتاضان هند ادعای کراماتی دارند که قبول آنها برای مردم مشکل نیست ، از این روی درباره ی ائمه ما که مقام معنوی آنها بیش ازفهم و درک عادی است کرامات زیادی قابل اثبات است از این جهت رد آنها بدون دلیل ، مناسب نیست ؛ بررسی اسناد تنها راهی است که می توان به نتایجی دست یافت ؛ از این گذشته گزارش های معتبری درباره ی کرامات ائمه نقل شده که موید این مسائل است .
در خصوص داستان فضه و شیر که در کتاب کافی اثر مرحوم ثقة الاسلام کلینی ره آمده است و این کتاب توسط حجة الاسلام حاج سید جواد مصطفوی ترجمه شده در این بخش که ایشان از ترجمة این روایت خودداری نموده اند. و می فرمایند:(این روایت جنبه تاریخی دارد و سندش به امام علیه السّلام نمی رسد، فلذا از ترجمة آن خودداری می کنم.)[1] چون درزمینه ی مسائل تاریخی تخصص نداشته از ورود به بحث خوداری نمود.
با مراجعه به معجم رجال حضرت آیت الله خویی رحمة الله علیه روات این حدیث بررسی شد و آخرین راوی آن (ادریس ابن عبدالله الاودی الکوفی) است که فردی ناشناخته می باشد.[2] مرحوم شهید مطهری رحمة الله علیه در این مطلب تردید داشته و با این وجود جانب احتیاط را رعایت کرده و چیزی نگفته اند. اما با توجه به بروز کرامات زیاد که از امام حسین (علیه السلام) به ویژه اینکه قبر آن حضرت بارها توسط دشمنان مورد اهانت واقع شد ولی نتوانستند تخریب کنند ؛و با توجه به اینکه امام محور هستی است و کائنات همگی مطیع اویند ،ازاین جهت به راحتی نمی توان دراین مسائل تردید وآن را انکار کرد.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1- برگی از تاریخ عاشورا، از مرحوم دکتر محمّد ابراهیم آیتی.
2- کرامات الحسین .
3- عاشورا پژوهی ،صحتی سردودی
پاورقی ها:
[1] . کلینی، اصول کافی، ترجمه و شرح سید جواد مصطفوی، ج2، بی چا، انتشارات گلگشت، بی تا، ص 367.
[2] . خویی، ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج3، چاپ اول، بیروت لبنان، سال 1304 ه، 1917 م، ص 11.
منبع: اندیشه قم
- [سایر] آیا پس از به شهادت امام حسین ، شیری آمد و از جنازة حفاظت کرد؟
- [سایر] آیا بعد از شهادت امام حسین(ع) و یارانش، شیری به میدان آمده و از بدن شهدا در مقابل دشمن محافظت کرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] شهادت امام حسین با شهادت کدام پیامبر مقایسه شده است
- [سایر] امام حسین علیه‌السلام چگونه به شهادت رسید؟
- [سایر] آیا امام حسین(علیه السلام) از شهادت خود خبر داشتند؟
- [سایر] شهادت امام حسین(علیه السلام) با شهادت کدام پیامبر مقایسه شده است؟
- [سایر] شهادت امام حسین(علیه السلام) با شهادت کدام پیامبر مقایسه شده است؟
- [سایر] در مداحیهایی که برای امام حسین(ع) خوانده می‌شود، گفته می‌شود که آنحضرت بعد از شهادت بعضی از یارانشان بر بالین آنها حاضر میشدند و یا امام حسین وقتی نوبت به خودشان رسید علی اصغر را بر بالای دستشان بردند. سؤال من این است که دشمن چگونه مجال این کارها را به امام دادند و در همان لحظات ایشان را شهید نکردند؟
- [سایر] آیا امام حسین(ع) به شهادت خود علم داشتند؟
- [سایر] نام فرزند شش ماهه امام حسین(علیه السلام) که در کربلا به شهادت رسید علی بوده یا چیز دیگری؟
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلا به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام) مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر بواسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله سبحانی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله(علیه السلام)مشرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله بروجردی] اگر نذر کند که به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت اباعبدالله عَلَیْهِ السَّلَام مشّرف شود، چنانچه به زیارت امام دیگر برود کافی نیست و اگر به واسطهی عذری نتواند آن امام را زیارت کند، چیزی بر او واجب نیست.
- [آیت الله مکارم شیرازی] هرگاه نذر کند به زیارت یکی از امامان مثلاً به زیارت حضرت امام حسین(علیه السلام) مشرف شود، اگر به زیارت امام دیگری برود کافی نیست و هرگاه به واسطه عذری نتواند آن امام را زیارت کند چیزی بر او نیست.
- [آیت الله مظاهری] مکروه است که در گریه بر میّت صدا را خیلی بلند کنند. ______ 1) آیا تو بر پیمانی - که با آن ما را ترک کردی - وفاداری؟ پیمان بر شهادت به اینکه نیست خدایی غیر از خداوند متعال، او که یکتاست و شریکی برای او نیست و به اینکه محمد صلی الله علیه وآله وسلم بنده و رسول اوست و سید پیامبران و خاتم آنان است و به اینکه علی علیه السلام امیر مومنان و سید امامان و امامی است که خداوند متعال، فرمانبرداری از او را بر همه عالمیان واجب فرموده است و به اینکه حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و قائم آل محمد - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان مومنان و حجّتهای خداوند بر همه خلائق و امامان تو هستند، که پیشروان هدایت و نیکوکاری هستند. 2) هنگامی که دو فرشته نزدیک به خداوند (نکیر و منکر) که فرستادگان از جانب خدای متعالند، به سوی تو آمدند و از تو در مورد خدایت و پیامبرت و دینت و کتابت و قبلهات و امامانت سوال کردند،پس نترس و اندوهگین نشو و در جواب آنان بگو: خداوند، پروردگار من و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، پیامبر من و اسلام، دین من و قرآن، کتاب من و کعبه، قبله من و امیر مومنان علی بن ابی طالب، امام من و حسن بن علی، امام من و حسین بن علی، امام من و زین العابدین، امام من و محمد باقر، امام من و جعفر صادق، امام من، و موسی کاظم، امام من و علی رضا، امام من و محمد جواد امام من و علی هادی، امام من و حسن عسکری، امام من و حجّت منتظَر، امام من میباشند، اینان - که درودهای خداوند بر آنان باد - امامان و سروران و رهبران و شفیعان من میباشند، در دنیا و آخرت به آنان دوستی میورزم و از دشمنان آنان دوری میجویم، سپس بدان ای فلان فرزند فلان. 3) بدرستی که خداوند متعال، بهترین پروردگار و محمد صلی الله علیه وآله وسلم، بهترین پیامبر و امیر مومنان علی بن ابی طالب و فرزندان معصوم او یعنی دوازده امام، بهترین امامان هستند و آنچه را محمد صلی الله علیه وآله وسلم آورده است حقّ است و مرگ حقّ است و سوال منکر و نکیر در قبر حقّ است و برانگیخته شدن (برای روز قیامت)، حقّ است و رستاخیز، حقّ است و صراط، حقّ است و میزان (اعمال)، حقّ است و تطایر کتب، حقّ است و بهشت، حقّ است و جهنم، حقّ است و آن ساعت معهود (روز قیامت)، خواهد آمد و هیچ تردیدی در آن نیست و به تحقیق خداوند متعال کسانی را، که در قبرها هستند، بر خواهد انگیخت. 4) خداوند تو را بر قول ثابت، پایدار فرماید و به راه مستقیم هدایت فرماید و بین تو و امامان تو در جایگاهی از رحمتش، شناخت ایجاد فرماید. 5) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را با برهانی از خودت روبرو گردان، خداوندا (درخواست میکنیم)عفو تو را، عفو تو را. 6) خداوندا زمین را از دو پهلوی او گشاده گردان و روح او را بسوی خودت بالا بر و او را از جانب خودت با رضوان روبرو کن و قبر او را از بخشایش خودت آرام فرما، رحمتی که بوسیله آن از مهربانی هر کس دیگری بی نیاز گردد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . "أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً وَلِیُّ الله"جزو اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از "أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله"، به قصد قربت گفته شود. اللهُ أکْبَرُ خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ الله شهادت می دهم که نیست خدایی جز خدای یکتا و بی همتا. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسوُلُ الله شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمِیرَ المُؤمِنینَ وَلِیُّ الله شهادت می دهم که حضرت علی علیه السلام أمیرالمؤمنین و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَة بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الْفَلاَح بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلی خَیْرِ الْعَمَل بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قَد قامَتِ الصَّلاَة به تحقیق نماز برپا شد. لا إلَهَ إِلاَّ الله نیست خدایی مگر خدای یکتا و بی همتا.
- [آیت الله بروجردی] (اَشْهَدُ اَنَّ عَلِیاً وَلِی اللهِ) جزء اذان و اقامه نیست، ولی خوب است بعد از (اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ) به قصد قربت گفته شود.ترجمهی اذان و اقامه(اللهُ اکبر): یعنی خدای تعالی بزرگتر از آن است که او را وصف کنند.(اَشْهَدُ اَنْ لا اِلهَ الا اللهُ): یعنی شهادت میدهم که غیر خدایی که یکتا و بیهمتاست خدای دیگری سزاوار پرستش نیست.(اَشْهَدُ اَنَّ مُحَمَّداً رسُولُ اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبدالله) ص) پیغمبر و فرستادة خدا است.(اَشْهَدُ اَنَّ عَلیا اَمیرَالمؤمنینَ وَلِی اللهِ): یعنی شهادت میدهم که حضرت علی (علیه الصلوة و السلام)، امیرالمؤمنین و ولی خدا بر همهی خلق است.(حَی عَلَی الصَّلوة): یعنی بشتاب برای نماز.(حَی عَلَی الفَلاحِ): یعنی بشتاب برای رستگاری.(حَی عَلَی خَیرِ العَمَلِ): یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است.(قَد قامَتِ الصَّلوة): یعنی به تحقیق نماز بر پا شد.(لا اِلهَ اِلاَّ الله): یعنی خدایی سزاوار پرستش نیست مگر خدایی که یکتا و بیهمتا است.
- [آیت الله سیستانی] (أَشْهَدُ أنَّ عَلِیّاً وَلیُّ اللّهِ) جزء اذان و اقامه نیست ، و لی خوب است بعد از (أَشْهَدُ أنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهَ) به قصد قربت گفته شود . ترجمه اذان و اقامه اللّه اکبر : یعنی خدای تعالی بزرگتر از آنست که او را وصف کنند . أَشْهَدُ أَن لا إِلهَ إِلاّ اللّهُ : یعنی شهادت میدهم که کسی جز خدا سزاوار پرستش نیست . أَشْهَدُ أَنّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ : یعنی شهادت میدهم که حضرت محمّد بن عبداللّه صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم پیغمبر و فرستاده خداست . أَشْهَدُ أنَّ عَلیّاً أمْیر المُؤمنِین وَلیُّ اللّهِ : یعنی شهادت میدهم که حضرت علی علیه الصلاة و السلام امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . حَیَّ عَلَی الصّلاةِ : یعنی بشتاب برای نماز . حَیَّ عَلَی الْفَلاحِ : یعنی بشتاب برای رستگاری . حَیَّ عَلَی خَیْر الْعَمَلِ : یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است . قَدْ قَامَتِ الصَّلاةُ : یعنی بتحقیق نماز برپا شد . لا إِله إِلاّ اللّهُ : یعنی کسی جز خدا سزاوار پرستش نیست .
- [آیت الله سبحانی] اللّه اکبر یعنی خدای بزرگ تر از آن است که او را وصف کنند. أَشْهَدُ أَنْ لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی شهادت می دهم که خدایی جز اللّه نیست. أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ، یعنی شهادت می دهم که حضرت محمد بن عبدالله(صلی الله علیه وآله)پیغمبر و فرستاده خداست. أَشْهَدُ أَنَّ عَلِیّاً أمیرالمؤمنینَ وَلِیُّ اللّه، یعنی شهادت می دهم که حضرت علی(علیه السلام)امیرالمؤمنین، و ولی خدا بر همه خلق است. حَیَّ عَلَی الصَّلاَةِ، یعنی بشتاب برای نماز. حَیَّ عَلَی الفَلاَح، یعنی بشتاب برای رستگاری. حَیَّ عَلَی خَیْرِ العَمَلِ، یعنی بشتاب برای بهترین کارها که نماز است. قًد قامَتِ الصَّلاةُ، یعنی نماز برپا شده است. لا اِلَهَ اِلاَّ اللّهُ، یعنی خدایی جز اللّه نیست.
- [آیت الله جوادی آملی] ) .االله اکبر) یعنی خدای سبحان بزرگتر از آن است که وصف شود. (أشهد أن لا إله الاّ االله ), یعنی شهادت می دهم که غیر خدای یکتا و یگانه خدای دیگری نیست . (أشهد أنّ محمداً رسول االله ); یعنی شهادت میدهم که حضرت محمدبن عبداالله(ص) پیامبر و فرستاده خداست . (أشهد أنّ علیاً امیرالمؤمنین و ولیّ االله)؛ یعنی شهادت میدهم که حضرت علی(ع)امیر مؤمنان و ولیّ خدا بر همه خلق است . (حیّ علی الصلاة )؛ یعنی بشتاب برای اقامه نماز، (حیّ علی الفلاح)؛ یعنی بشتاب برای رستگاری، (حیّ علی خیر العمل )؛ یعنی بشتاب برای بهترین کار که نماز است، (قد قامت الصلاة)؛ یعنی به تحقیق نماز برپا شد، (لا إله الاّ االله )؛ یعنی خدایی؛ جز خدای یکتا و یگانه, سزاوار پرستش نیست.