حالت شوق و امیدواری که در شما به وجود آمده بسیار ارزنده است البته این مقدمه است و در پی آن باید همت کنید که به آرمان های مقدس خود برسید.
در این راستا توسل و توجه به اهل بیت - علیهم السلام- و نماز و عبادات هم صفا بخش دل است و هم موجب عنایت و دستگیری آنان. حکم بن غیبه می‌گوید: خدمت امام باقر علیه‌السلام بودم منزل حضرت پر از جمعیت بود.مردی عصا به دست وارد شد و جلو درب فریاد زد: ((السلام علیک یابن رسول الله و رحمه‌الله و برکاته)) امام باقر(ع) و دیگر اهل مجلس جوابش را دادند. آن گاه گفت: به خدا قسم من شما را دوست دارم و هر کس شما را دوست دارد نیز دوست دارم و این علاقه به خاطر طمع در امور دنیایی نیست. دشمنان شما رادشمن دارم و از آنان بیزاری و برائت می‌جویم و این دشمنی به خاطر امور
شخصی نیست. قسم به خدا هرچه را شما حلال می‌دانید من هم بر خود حلال
می‌دانم و هر آنچه را شما حرام می‌دانیدمن نیز حرام می‌دانم و منتظر فرج و پیروزی شما(شاید فرج امام زمان(ع) را مطرح‌کرده بود ) هستم فدایتان شوم آیاامید موفقیت و خشنودی خدا در کارهای من هست؟ امام باقر(ع) پس از نقل داستانی فرمود: هر کس دوست دارد به مردی از مردان بهشت نگاه کند این مرد را ببیند.(1) از این روایت 5 معیار برای دوستی واقعی اهل بیت(ع) به دست می‌آید: 1. تولی یا پیوند قلبی با اهل بیت(ع). 2. تبری (دشمنی و بیزاری با تمام وجود نسبت به دشمنان‌آنان) . 3. حلال دانستن آنچه حلال شمرده‌اند. (هماهنگی عملی و پیروی همه جانبه از آنان) 4. حرام شمردن آنچه حرام شمرده اند. 5. انتظار فرج و آمادگی نسبت به آن.
www.eporsesh.com
