امام رضا علیه السّلام امام هشتم شیعیان جهان و پیشوای هشتم مسلمانان و حجت خدا بر خلق و مایه افتخار ایرانیان به خاطر قرار گرفتن مرقد ملکوتی آن امام همام در این سرزمین می‌باشد. مردم این کشور به برکت وجود آن حضرت هدایت شدة اهل بیت پیامبراکرم صلّی الله علیه و آله می‌باشند، از آن روزی که مزارش در آن شهر واقع شده همواره پناهگاه و ملجأ و خانه امید بیچارگان بوده است و همواره خواهد بود. نه تنها این بارگاه دارالشفای شیعیان بلکه عموم انسانهاست و اگر کسی با قلبی پاک و دلی امیدوار و شکسته به آن بارگاه پناه جوید ناامید نخواهد بود و به اذن خداوند و به کرامت مولایمان ضامن آهو شفا خواهد یافت:
آیینه شو جمال پری طلعتان طلب
جاروب زن به خانه و پس میهمان طلب
درباره شفا یافتگان حرم حضرت ثامن الحجج کتابهای زیادی نوشته شده است و آستانه مقدسه آن حضرت تمام این موارد را در صورت اطلاع ضبط و حفظ کرده و در آثاری چاپ و منتشر نموده است که شما برادر عزیز می‌توانید ضمن زیارت آن مزار ملکوتی از آستانه مقدس جویای این مجموعه باشید که دقیقاً برای شما راهنمایی‌های لازم را ارائه خواهند نمود. چون شما با این مرکز مهم علمی و فرهنگی ارتباط برقرار کرده‌اید ما نمونه‌هایی را که مستند (دارای سند) و معتبر و قابل اعتماد هستند، برای حضرت عالی در اینجا بیان می‌کنیم: یا علی بن موسی الرضا،
تو که کیمیا فروشی نظری به سوی ما کن
که بضاعتی نداریم و فکنده‌ایم دامی
در سنه 1343 ش. دختری به نام کوکب از روستای جابوز منطقه کاشمر نام پدرش غلامحسین به خاطر فلج شدن دست راست به تمام دکترهای متخصص مراجعه کرده، حتی دکتر آلمانی نیز گفته است دست راست تو فلج شده او را ببرید نزد امام خودتان مگر پیغمبر یا امام او را شفا دهد... بالاخره روز نهم شوال دست راست کوکب دختر حاج غلامحسین ترشیزی به برکت امام علیه السّلام شفا یافت. و در 10 شوال دکتر فرانک پس از امضای آن در روزنامه مهر منیر چاپ شد.[1]
در شب جمعه اول ذیقعده 1381 ق جوانی فلج از تبریز به نام سیدعلی اکبر شفا یافته که در شماره 3692 روزنامه خراسان نوشته شده است.[2]
در شب جمعه چهاردهم ماه شوال سال 1343 ق فاطمه دختر فرج الله خان همسر حاج غلامعلی جوینی ساکن سبزوار شفا گرفته است.[3]
در سال 1340 یک بانوی مسیحی شفا یافته و مسلمان شد. نام او رافیک اصلانیان بود که در سن 28 سالگی در محضر حضرت آیت الله میلانی به اسلام تشرف یافت.[4]
در سال 1343 شب جمعه هفتم ماه شوال زنی به نام ربابه دختر حاج علی تبریزی ساکن مشهد را از مرض حتمی مشرف به مرگ نجات و شفا بخشید و به زبان ترکی به او گفت بلند شو برو خانه‌ات، بچه‌هایت گریه می‌کنند تو مریض نیستی...[5]
در سنه 1344، 29 فروردین، 62 سال پیش یک جوان بنام علی‌اکبرو نام فامیلی او برزگر ساکن سعدآباد مشهد در خیابان طاهری جنب مسجد سناباد که دکترها از بهبودی دست راست او که بر اثر سکته از کار افتاده بود، کاملاً مأیوس شدند و حضرت ثامن الحجج علیه السّلام با دادن یک حبه نبات به دست راست او، او را شفا داد.[6] دکترش پروفسور بولوند آلمانی و دکتر حسین شهیدی بوده‌اند و این حقیقت را تأیید نموده‌اند.
این گونه مسایل برای مقام امامت و خاندان عترت به اذن الله کاری بس سهل است. چنان که در کرامات و معجزات آنها دقت کرده باشید، مرده را زنده کردهاند. کافی است برای اطلاع دقیق و مستند به کتابهایی چون بحار الانوار مجلسی و اثبات الهداة شیخ حر عاملی و کرامات رضویه مراجعه کنید و همچنین به قسمت اداری حرم مطهر آن حضرت در حین تشرف به مشهد مقدس مراجعه کنید و تعداد انبوه شفایافتگان و آثار و پروندة آنها را ملاحظه فرمائید.
نه تنها شفا یافتن مریضها در دارالشفای آن حضرت بسیار عادی است، بلکه آن حضرت به حوائج تک تک زائرینش توجه دارند و مشکلات آنها را برطرف می‌سازد، چون دعایشان عندالله مستجاب است، تمام مشکلات مادی و معنوی و جسمی و روحی انسان در حضور و توسل به آنها قابل حل است.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . خسروی، موسی، زندگی امام هشتم، مشهد مقدس، سعدی، چ پنجم،1370، ص 246 249.
[2] . همان، ص 262، به نقل از کتاب کرامات رضویه، ج 1، ص 171.
[3] . همان، ص 248.
[4] . همان، ص 238، به نقل از صفحه 28 نامه آستان قدس، شماره ششم، مورخه مهرماه 1340.
[5] . همان، ص 240.
[6] . همان، ص 290، به نقل از کرامات رضویه، ج 2، ص 260.
