با بررسی تاریخ ائمه اطهار و دقت در عدد همسران و فرزندان ایشان تنها به دو مورد از زنان بد در مورد امامان معصوم علیهم السلام بر می خوریم، اولین مورد جُعده همسر امام حسن مجتبی علیه السّلام است که دختر اشعث کندی است. مطلبی که در کتب تاریخی در مورد جُعده بیان شده اتهام قتل امام به تحریک معاویه و به دست جُعده است و چیز دیگری دربارة وی به چشم نمی خورد. امام از وی دارای فرزند نشد لکن او را طلاق نگفت، بعدها وی با فردی به نام یعقوب که از پسران طلحه بود ازدواج کرد و برای او فرزندانی آورد.[1]
دومین مورد ام فضل همسر امام جواد علیه السّلام است که دختر مأمون خلیفه عباسی بود.
امام جواد دارای چهار دختر و چهار پسر بوده که همگی آنها از مادری به نام ثمانه متولد شده اند. آن حضرت از ام فضل فرزندی نداشته است.[2]
نیز بنا به یکی از سه روایت در مورد نحوه شهادت امام جواد علیه السّلام آمده است که چون ام فضل نازا بود و بچه دار نمی شد، و از طرفی امام از ام حسن، دارای پسری شده بودند حسادت های زنانه را در ام فضل شعله ور کرده و باعث پیروی ام فضل از عموی خود درباره قتل آن حضرت شد.[3]
نتیجه اینکه امامان معصوم از همسران بد خود بچه دار نمی شده اند تحت قاعده خاصی نیست هر چند که یک واقعیت تاریخی است.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . ویلفرد مادلونگ، احمد نمائی و...، جانشینی پیامبر، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس، چاپ اول، 1377ش، ص507.
[2] . شیخ عباس قمی، منتهی الامال، تحقیق ناصر باقری بیدهندی، قم، انتشارات دلیل ما، چاپ اول، 1379ش، ج3، ص181.
[3] . صادقی اردستانی، احمد، زندگانی امام جواد، قم، موسسه فرهنگی نقش، قم، چاپ اول، 1376ش.
