حضرت آدم علیه السّلام و حوا چند فرزند داشته‌اند؟

در مورد تعداد فرزندان حضرت آدم علیه السّلام اقوال مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
1. همسر آن حضرت حوا پانصد بطن فرزند به دنیا آورد که در هر بطن یک پسر و یک دختر متولّد می‌شد.[1] که مجموعاً هزار فرزند می‌شود.
2. برای حضرت آدم هفتاد بطن بچه به دنیا آمد که هر بطن یک پسر و یک دختر بود.[2] و در دو بطن هم یک پسر ویک دختر بدنیا آمد. که مجموعاً 142 فرزند می‌شود.
3. برای حضرت آدم از حوا بیست فرزند پسر و بیست فرزند دختر متولّد شد که در هر بطنی یک پسر و یک دختر متولّد می‌شد، که مجموعاً می‌شود، 40 فرزند.[3]
4. اولاد حضرت آدم علیه السّلام و حوا صد و بیست بطن در هفتصد سال از عمرشان بود[4] که مجموعاً 120 فرزند می‌شود که این روایت اشاره‌ای به پسر و دختر بودن هر بطن ندارد.
چون برای حضرت آدم همسر دیگری غیر از حواء سلام الله علیها نبوده این اشکال به ذهن می‌رسد که با توجّه به اینکه زنها در 50 یا 60 سالگی یائسه می‌شوند و دیگر بچه‌دار نمی‌شوند، یک زن به طور طبیعی با احتساب ایام حاملگی و طهارت نمی‌تواند بیش از 65 بطن فرزند به دنیا بیاورد. پس روایاتی که برای ایشان بیش از این مقدار نوشته‌اند صحیح نمی‌باشند، در جواب باید گفت: متوسط عمر فعلی انسان‌ها که نهایتاً از صد سال تجاوز نمی‌کند، مگر خیلی کم، ولی در گذشته متوسط عمر انسان‌ها خیلی بیشتر از عمر فعلی انسان‌ها بوده است، مثلاً عمر حضرت آدم علیه السّلام بیش از نهصد سال[5] و عمر حضرت نوح علیه السّلام 950 سال [6] بوده پس انسان‌های گذشته تقریباً ده برابر فعلی عمر می‌کردند. و سالهایی که یک زن می‌توانست باردار شود هم طبیعتاً 10 برابر انسانهای می‌شود، لذا یک زن در زمان‌های گذشته به راحتی می‌توانسته 500 بطن بچه به دنیا بیاورد ، همان طور که در یکی از روایات اشاره دارد که در هفتصد سال از عمرشان 120 بطن فرزند به دنیا آمد.
در نتیجه به طور خلاصه فرزندانی که برای حضرت آدم و حوا نقل کرده‌اند، 40 فرزند یا 120 فرزند و یا 142 فرزند و یا 1000 فرزند داشته‌اند.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. قصص الانبیاء، جزایری.
2. تاریخ انبیا، سید هاشم رسولی محلاتی.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] . مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، چاپ و نشر وفاء، چاپ دوم، ج11، ص251.
[2] . همان، ج11، ص224.
[3] . همان، ج11، ص225.
[4] . سید بن طاووس حسنی، سعد السعود، نجف، حیدریه، چاپ اول، 1369، ص36.
[5] . مجلسی، همان، ج11، ص267.
[6] . عنکبوت/14.