امیر المومنین
نخستین امام شیعیان علی(ع)
آیا در دو قرن اول اسلام و به ویژه در زمان رسول الله(ص) و امیر المومنین(ع) دشمنان با سخنرانی و جلسه گفتگو توطئه می کردند؟
اصولا هیچ نظام سیاسی بدون مخالف نمی شود و بالاخره کسانی وجود دارند که اهداف ، روشها و یا حتی شخصیتهای مسئول در یک نظام سیاسی را برنمی تابند و در صدد مخالفت و کارشکنی و اخلال در آن برمی آیند؛ حال اگر یک نظام سیاسی ارزشی بوده و به نوعی امیال نفسانی انسانها را نیز محدود نماید، خود به خود دامنه مخالفت ها و کارشکنی ها بیشتر می شود؛ از این رو تبلیغ دین مبین اسلام از سوی پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی و تداوم این راه توسط امام علی(ع) ، از ابتدا مخالفین جدی داشت که از هر تاکتیکی برای مقابله با آن استفاده می نمودند که ابتدایی ترین این روش ها برگزاری جلسات سخنرانی و توطئه چینی بر علیه نظام اسلامی بود، مسلما بررسی چنین موضوعی نیازمند تحقیقی تاریخی است که به اختصار به ذکر چند نمونه اکتفا می نماییم: الف - توطئه چینی در زمان رسول اکرم(ص) : 1. توطئه قریش در دارالندوه: دارالندوه محلی در کنار کعبه بود و سران قریش و سایر قبایل بعد از تمامی کارشکنی هایی که بر علیه پیامبر اکرم(ص) برای جلوگیری از رشد اسلام کردند، در این مکان جمع گردیده و قتل پیامبر اکرم(ص) را توطئه چینی می کنند. متعاقب این جلسه وحی بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد (انفال، آیه 30) و پیامبر اکرم(ص) از آن آگاه و تصمیم به هجرت به شهر مدینه را می گیرند (تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسینی). 2. توطئه های یهود: یهودیان از ابتدای بعثت پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی توسط ایشان در مدینه، تا پایان عمر مبارک ایشان از سرسخت ترین دشمنان اسلام بوده و توطئه های زیادی برای جلوگیری از پیروزی های مسلمان بر علیه کفار و حتی نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) را طراحی و برنامه ریزی نمودند. نقض پیمان قبایل بنی قینقاع، بنی نظیر، بنی قریضه، بین المصطلق و... نمونه های بارز آن می باشند (تاریخ اسلام، مهدی پیشوایی). که البته در هر کدام پیامبر اکرم(ص) تصمیم های مختلفی متناسب با نوع توطئه آنان گرفت در برخی موارد تبعید و در مواردی نظیر عهدشکنی و توطئه گری بنی قریضه احکام شدیدتری اتخاذ گردید. 3.توطئه های منافقان: در میان مسلمانان صدر اسلام همیشه افرادی بودند که به ظاهر مسلمان شدند، ولی به هیچ وجه اعتقادی به دین و پیامبر گرامی اسلام نداشتند، از این رو همواره در صدد توطئه چینی، خیانت و... بودند، یکی از بی شرمترین این توطئه ها، نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) بعد از حادثه تبوک بود (فروغ ابدیت، جعفر سبحانی، ج 2، ص 404). در قرآن کریم در آیات متعددی به منافقان وتوطئه های آنان اشاره شده است. ب - توطئه چینی در زمان امام علی(ع): بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) تحرکات و توطئه های منافقین شدت بیشتری گرفته و آنان تلاش می نمایند تا جریان اسلام اصیل را منحرف نموده و خود زمام امور را به دست بگیرند، از این رو تشکیل جلسات توطئه چینی و سخنرانی و... بر علیه امام علی(ع) به شدت رواج یافته و حتی شکل علنی به خود می گیرد. نمونه بارز آن جریان سقیفه و توطئه غصب خلافت امام علی(ع) است که 25 سال خانه نشینی آن امام را در پی داشت. متعاقب تشکیل حکومت توسط ایشان شاهد اوج توطئه ها برای ناکارآمدی و شکست حکومت ایشان از سوی ناکثین، مارقین و قاسطین می باشیم که سه جنگ خونین را در حوزه اسلامی به دنبال داشت. شرح این توطئه ها در این مختصر نمی گنجد از این رو جهت مطالعه بیشتر می توانید به منابع ذیل مراجعه نمایید: - حکومت نامه امام علی(ع)، کاظم قاضی زاده، ج 2، انتشارات معارف - مخالفان سیاسی، سید مهدی منصوری، مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر منبع: www.payambarazam.ir
اصولا هیچ نظام سیاسی بدون مخالف نمی شود و بالاخره کسانی وجود دارند که اهداف ، روشها و یا حتی شخصیتهای مسئول در یک نظام سیاسی را برنمی تابند و در صدد مخالفت و کارشکنی و اخلال در آن برمی آیند؛ حال اگر یک نظام سیاسی ارزشی بوده و به نوعی امیال نفسانی انسانها را نیز محدود نماید، خود به خود دامنه مخالفت ها و کارشکنی ها بیشتر می شود؛ از این رو تبلیغ دین مبین اسلام از سوی پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی و تداوم این راه توسط امام علی(ع) ، از ابتدا مخالفین جدی داشت که از هر تاکتیکی برای مقابله با آن استفاده می نمودند که ابتدایی ترین این روش ها برگزاری جلسات سخنرانی و توطئه چینی بر علیه نظام اسلامی بود، مسلما بررسی چنین موضوعی نیازمند تحقیقی تاریخی است که به اختصار به ذکر چند نمونه اکتفا می نماییم: الف - توطئه چینی در زمان رسول اکرم(ص) : 1. توطئه قریش در دارالندوه: دارالندوه محلی در کنار کعبه بود و سران قریش و سایر قبایل بعد از تمامی کارشکنی هایی که بر علیه پیامبر اکرم(ص) برای جلوگیری از رشد اسلام کردند، در این مکان جمع گردیده و قتل پیامبر اکرم(ص) را توطئه چینی می کنند. متعاقب این جلسه وحی بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد (انفال، آیه 30) و پیامبر اکرم(ص) از آن آگاه و تصمیم به هجرت به شهر مدینه را می گیرند (تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسینی). 2. توطئه های یهود: یهودیان از ابتدای بعثت پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی توسط ایشان در مدینه، تا پایان عمر مبارک ایشان از سرسخت ترین دشمنان اسلام بوده و توطئه های زیادی برای جلوگیری از پیروزی های مسلمان بر علیه کفار و حتی نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) را طراحی و برنامه ریزی نمودند. نقض پیمان قبایل بنی قینقاع، بنی نظیر، بنی قریضه، بین المصطلق و... نمونه های بارز آن می باشند (تاریخ اسلام، مهدی پیشوایی). که البته در هر کدام پیامبر اکرم(ص) تصمیم های مختلفی متناسب با نوع توطئه آنان گرفت در برخی موارد تبعید و در مواردی نظیر عهدشکنی و توطئه گری بنی قریضه احکام شدیدتری اتخاذ گردید. 3.توطئه های منافقان: در میان مسلمانان صدر اسلام همیشه افرادی بودند که به ظاهر مسلمان شدند، ولی به هیچ وجه اعتقادی به دین و پیامبر گرامی اسلام نداشتند، از این رو همواره در صدد توطئه چینی، خیانت و... بودند، یکی از بی شرمترین این توطئه ها، نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) بعد از حادثه تبوک بود (فروغ ابدیت، جعفر سبحانی، ج 2، ص 404). در قرآن کریم در آیات متعددی به منافقان وتوطئه های آنان اشاره شده است. ب - توطئه چینی در زمان امام علی(ع): بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) تحرکات و توطئه های منافقین شدت بیشتری گرفته و آنان تلاش می نمایند تا جریان اسلام اصیل را منحرف نموده و خود زمام امور را به دست بگیرند، از این رو تشکیل جلسات توطئه چینی و سخنرانی و... بر علیه امام علی(ع) به شدت رواج یافته و حتی شکل علنی به خود می گیرد. نمونه بارز آن جریان سقیفه و توطئه غصب خلافت امام علی(ع) است که 25 سال خانه نشینی آن امام را در پی داشت. متعاقب تشکیل حکومت توسط ایشان شاهد اوج توطئه ها برای ناکارآمدی و شکست حکومت ایشان از سوی ناکثین، مارقین و قاسطین می باشیم که سه جنگ خونین را در حوزه اسلامی به دنبال داشت. شرح این توطئه ها در این مختصر نمی گنجد از این رو جهت مطالعه بیشتر می توانید به منابع ذیل مراجعه نمایید: - حکومت نامه امام علی(ع)، کاظم قاضی زاده، ج 2، انتشارات معارف - مخالفان سیاسی، سید مهدی منصوری، مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر منبع: www.payambarazam.ir
عنوان سوال:
آیا در دو قرن اول اسلام و به ویژه در زمان رسول الله(ص) و امیر المومنین(ع) دشمنان با سخنرانی و جلسه گفتگو توطئه می کردند؟
پاسخ:
اصولا هیچ نظام سیاسی بدون مخالف نمی شود و بالاخره کسانی وجود دارند که اهداف ، روشها و یا حتی شخصیتهای مسئول در یک نظام سیاسی را برنمی تابند و در صدد مخالفت و کارشکنی و اخلال در آن برمی آیند؛ حال اگر یک نظام سیاسی ارزشی بوده و به نوعی امیال نفسانی انسانها را نیز محدود نماید، خود به خود دامنه مخالفت ها و کارشکنی ها بیشتر می شود؛ از این رو تبلیغ دین مبین اسلام از سوی پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی و تداوم این راه توسط امام علی(ع) ، از ابتدا مخالفین جدی داشت که از هر تاکتیکی برای مقابله با آن استفاده می نمودند که ابتدایی ترین این روش ها برگزاری جلسات سخنرانی و توطئه چینی بر علیه نظام اسلامی بود، مسلما بررسی چنین موضوعی نیازمند تحقیقی تاریخی است که به اختصار به ذکر چند نمونه اکتفا می نماییم:
الف - توطئه چینی در زمان رسول اکرم(ص) :
1. توطئه قریش در دارالندوه:
دارالندوه محلی در کنار کعبه بود و سران قریش و سایر قبایل بعد از تمامی کارشکنی هایی که بر علیه پیامبر اکرم(ص) برای جلوگیری از رشد اسلام کردند، در این مکان جمع گردیده و قتل پیامبر اکرم(ص) را توطئه چینی می کنند. متعاقب این جلسه وحی بر پیامبر اکرم(ص) نازل شد (انفال، آیه 30)
و پیامبر اکرم(ص) از آن آگاه و تصمیم به هجرت به شهر مدینه را می گیرند (تاریخ تحلیلی و سیاسی اسلام، علی اکبر حسینی).
2. توطئه های یهود:
یهودیان از ابتدای بعثت پیامبر اکرم(ص) و تشکیل حکومت اسلامی توسط ایشان در مدینه، تا پایان عمر مبارک ایشان از سرسخت ترین دشمنان اسلام بوده و توطئه های زیادی برای جلوگیری از پیروزی های مسلمان بر علیه کفار و حتی نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) را طراحی و برنامه ریزی نمودند. نقض پیمان قبایل بنی قینقاع، بنی نظیر، بنی قریضه، بین المصطلق و... نمونه های بارز آن می باشند (تاریخ اسلام، مهدی پیشوایی).
که البته در هر کدام پیامبر اکرم(ص) تصمیم های مختلفی متناسب با نوع توطئه آنان گرفت در برخی موارد تبعید و در مواردی نظیر عهدشکنی و توطئه گری بنی قریضه احکام شدیدتری اتخاذ گردید.
3.توطئه های منافقان:
در میان مسلمانان صدر اسلام همیشه افرادی بودند که به ظاهر مسلمان شدند، ولی به هیچ وجه اعتقادی به دین و پیامبر گرامی اسلام نداشتند، از این رو همواره در صدد توطئه چینی، خیانت و... بودند، یکی از بی شرمترین این توطئه ها، نقشه قتل پیامبر اکرم(ص) بعد از حادثه تبوک بود (فروغ ابدیت، جعفر سبحانی، ج 2، ص 404).
در قرآن کریم در آیات متعددی به منافقان وتوطئه های آنان اشاره شده است.
ب - توطئه چینی در زمان امام علی(ع):
بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) تحرکات و توطئه های منافقین شدت بیشتری گرفته و آنان تلاش می نمایند تا جریان اسلام اصیل را منحرف نموده و خود زمام امور را به دست بگیرند، از این رو تشکیل جلسات توطئه چینی و سخنرانی و... بر علیه امام علی(ع) به شدت رواج یافته و حتی شکل علنی به خود می گیرد. نمونه بارز آن جریان سقیفه و توطئه غصب خلافت امام علی(ع) است که 25 سال خانه نشینی آن امام را در پی داشت. متعاقب تشکیل حکومت توسط ایشان شاهد اوج توطئه ها برای ناکارآمدی و شکست حکومت ایشان از سوی ناکثین، مارقین و قاسطین می باشیم که سه جنگ خونین را در حوزه اسلامی به دنبال داشت. شرح این توطئه ها در این مختصر نمی گنجد از این رو جهت مطالعه بیشتر می توانید به منابع ذیل مراجعه نمایید:
- حکومت نامه امام علی(ع)، کاظم قاضی زاده، ج 2، انتشارات معارف
- مخالفان سیاسی، سید مهدی منصوری، مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر
منبع: www.payambarazam.ir
- [سایر] رسول اکرم(ص)، چگونه حضرت علی(ع) را معرفی کردند؟
- [سایر] آیا پیامبر اکرم(ص) و حضرت علی(ع) در اذان و اقامه شان ذکر اشهد ان محمد رسول الله و اشهد ان علیا ولی الله را می گفتند؟
- [سایر] چه دلیلی بر همسانی پیامبراکرم(ص) و حضرت علی(ع) در شهود عرفانی وجود دارد؟
- [سایر] فلسفه زندگی زاهدانه رسول خدا(ص) و علی مرتضی(ع) چیست؟
- [سایر] نظر و دیدگاه حضرت علی(ع) درباره جانشین پیامبراکرم(ص) چه بوده است؟
- [سایر] دیدگاه پیامبر اسلام(ص) راجع به محبّت و دوستی علی (ع) چیست؟
- [سایر] چرا پیامبر اسلام(ص) امامت حضرت علی(ع) را به صورت مکتوب بیان نکردند؟
- [سایر] امام علی (ع) دوست، همراه، یاور و خویشاوند حضرت محمد (ص) بود یا فراتر از آن؟
- [سایر] امام علی(ع) دوست، همراه، یاور و خویشاوند حضرت محمد(ص) بود یا فراتر از آن؟
- [سایر] چرا پیامبر اسلام(ص) برای خلافت امام علی (ع) اقدامی صریح و واضح نکرد؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] اشْهد انْ لا اله إلا الله وحْده لا شریک له: گواهی می دهم هیچ کس شایسته پرستش جز خداوند نیست، یگانه است و شریک ندارد. و اشْهد ان محمداً عبْده و رسوله: و گواهی می دهم محمد(صلی الله علیه وآله) بنده و فرستاده اوست. اللهم صل علی محمد و آل محمد: خداوندا! درود بفرست بر محمد(صلی الله علیه وآله) و اهل بیت او(علیهم السلام).
- [آیت الله نوری همدانی] مستحب است بعد از تکبیره الاحرام بگوید : یا مُحسنُ قداتاکَ المسیءُ و قد امَرتَ المحسنَ ان یتجاوَز عنِ المسی ءِ انتَ المحسنُ و انا المُسی ءُ بحقّ محمّدٍ و آلِ محّمدٍ صل عَلی محّمدِ و ال محّمدِ و تجاوَز عن قبیحِ ما تعلمُ منّی .یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بندة گنهکار به در خانة تو آمده و تو امر کرده ای که نییکوکار از گنهکار بگذرد ، تو نیکو کاری و من گناهکار بحقّ محّمدٍ و آل محّمدٍ صلی اللهُ علیه و آله و سّلم .رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیها یی که می دانی از من سر زده . بگذر .
- [امام خمینی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید: "یا محسن قد اتاک المسیی ء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیی ء انت المحسن و انا المسیی ء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان می کنی، بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِیَیءُ وَقَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَاَناَ المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد صَلِّ عَلَی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَتَجاوَزْ عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی یعنی ای خدائی که به بندگان احسان می کنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کرده ای که نیکوکار از گنهکار بگذرد تو نیکوکاری و من گنهکار به حق محمد و آل محمد(صلی الله علیه وآله) رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدی هائی که می دانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله خوئی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:" یا محسن قد اتاک المسییء و قد امرت المحسن ان یتجاوز عن المسیء انت المحسن و انا المسیء بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوز عن قبیح ما تعلم منی"، یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله و سلم رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله شبیری زنجانی] مستحب است قبل از تکبیرة الاحرام بگوید: (یا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ المُسیءُ وقَدْ أَمَرْتَ المُحْسِنَ أَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ، أَنْتَ المُحْسِنُ وأَنا المُسِیءُ، بحقِّ مُحمَّدٍ و آل محمّد صَلِّ علی مُحمَّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ وتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی ای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار به در خانه تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، به حق محمد و آل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سرزده بگذر.
- [آیت الله مکارم شیرازی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام به قصد رجاء این دعا را بخوانند: (یا محْسن قدْ اتاک الْمسیء و قدْ أمرْت الْمحْسن انْ یتجاوز عن الْمسیئ انت الْمحْسن و أنا الْمسیئ بحق محمد و آل محمد صل علی محمد و آل محمد و تجاوزْ عنْ قبیح ما تعْلم منی. یعنی: (ای خدای نیکوکار! بنده گنهکارت به در خانه تو آمده است تو امر کرده ای که نکوکار از گنهکار بگذرد،تو نیکو کاری و من گنهکارم، به حق محمد و آل محمد رحمتت را بر محمد و آل محمد بفرست و از کارهای زشتی که می دانی از من سرزده بگذر!)
- [آیت الله سیستانی] خوب است قبل از تکبیرة الاحرام به قصد رجأ بگوید : (یا مُحْسِنُ قَدْ اَتاکَ المُسِیءُ ، وَقَدْ اَمَرْتَ الُمحْسِنَ اَنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِیءِ ، اَنْتَ الُمحْسِنُ وَاَنَا المُسِیءُ ، بِحَقّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحمَّدٍ ، وَتَجاوَزْ عَنْ قَبِیحِ ما تَعْلَمُ مِنّی) یعنی : ای خدائی که به بندگان احسان میکنی ، بنده گنهکار به درِ خانه تو آمده ، و تو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد ، تو نیکوکاری و من گناهکار ، بحق محمّد و آل محمّد ، رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست ، و از بدیهائی که میدانی از من سر زده بگذر .
- [آیت الله علوی گرگانی] مستحبّ است بعد از تکبیرْ الاحرام بگوید: )یا مُحْسِنُ قَدْ أتاکَ المُسِئُ وَقَدْ أمَرْتَ المُحْسِنَ أنْ یَتَجاوَزَ عَنِ المُسِئ أنْتَ المُحْسِنُ وَأنَا المُسِئُ بِحَقِّ مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً صَلِّ عَلَی مُحَمَّدً وَآلِ مُحَمَّدً وَتَجاوَز عَنْ قَبیحِ ماتَعْلَمُ مِنّی(، یعنیای خدایی که به بندگان احسان میکنی بنده گنهکار بدر خانه تو آمده وتو امر کردهای که نیکوکار از گناهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گناهکار، بحقّ محمّد وآل محمّد رحمت خود را بر محمّد وآل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.
- [آیت الله بروجردی] مستحب است بعد از تکبیرة الاحرام بگوید:(یا مُحْسِنُ قَدْ اَتَاکَ الْمُسِییءُ وَ قَد اَمَرْتَ الْمُحْسِنَ اَنْ یتَجاوَزَ عَنِ الْمُسِییء أنْتَ الْمُحْسِنُ وَ اَنا المُسِیءُ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَجاوَز عَنْ قَبیحِ ما تَعْلَمُ مِنِّی)؛یعنی؛ ای خدایی که به بندگان احسان میکنی، بندهی گنهکار به در خانهی تو آمده و تو امر کردهای که نیکوکار از گنهکار بگذرد، تو نیکوکاری و من گنهکار، به حق محمّد و آل محمّد / رحمت خود را بر محمّد و آل محمّد بفرست و از بدیهایی که میدانی از من سر زده بگذر.