شئون و مناصب مختلف پیامبراکرم(ص) از طرف خداوند کدام است؟
پیامبر اکرم(ص) شؤون و مناصب مختلفی از جانب خدا دارد. او نبی و رسول است، یعنی پیام خدا را می‌رساند. پیغمبر از آن نظر که پیام خدا را می‌رساند، جز یک پیام رسان چیز دیگری نیست. آیه قرآن بر قلب مبارکش نازل می‌شود، بر مردم تلاوت می‌کند (هُوَ الّذی بَعَثَ فِی الاُمِییّنَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیهِم ایاتِه) جمعه/2 یک شأن پیامبر، شآن یک مبلغ و شآن یک معلم است. دستورات خدا را به مردم ابلاغ می کند و به آنها آنچه را که نمی دانند تعلیم می‌کند. فقها و مبلغان امت، وارث این شآن پیغمبرند؛ یعنی فقیه اگر خودش را جانشین پیغمبر می داند، فقط در این خصلت است. او می‌گوید پیغمبر احکامی از ناحیه خدا آورده و من می‌خواهم ببینم آنها چیست تا برای مردم که هیچ نمی‌دانند، بیان کنم. شآن دیگر پیامبر که آن هم شآن الهی است و خدا باید معین کند، این است که وقتی مردم در مسائل حقوقی با یکدیگر اختلاف پیدا می‌کنند، یا در مسائل جزائی و جنایی میان مردم مشاجره واقع می شود و کار به داوری می‌کشد. باید علاوه بر قانون، افرادی باشند که در میان مردم داوری کنند، یعنی خصومات را قطع و فصل کنند. این شآن را می‌گویند: (قضا) که ما معمولا می گوییم: (قضاوت). شآن قضاء یعنی قاضی بودن یکی از مقدسترین شؤون است. از نظر اسلام، قاضی باید فقیه و مجتهد و نیز عادل مسلم العدالة باشد. یکی از حرامترین کارها این است که انسان شغل قضا را داشته باشد در حالی که صلاحیت شرعی ندارد. پیغمبر یا امام فرمود: قضا مقامی است که در آن نمی نشیند مگر وصی (یعنی امام) یا کسی که امام او را معین کرده است. (من لا یحضره الفقیه، 3/5) این هم از شؤون پیغمبر است. پیامبر تنها پیام رسان خدا نبود، بلکه کسی بود که خدا به او حق داده بود که در اختلافات و مشاجرات، بر اساس اصول قضایی میان مردم قضاوت کند: (فَلا وَ ربُّک لا یُؤمِنونَ حَتّی یحکموکَ فیما شَجَر بَینَهُم ثُمّ لا یَجِدوا فی اَنْفُسِهِم حَرَجاً مِمّا قضیت و یسلموا تسلیما). نساء/65 شأن سوم پیغمبری، رهبری امت است. پیغمبر در همان حال که پیغمبر است، امام، هم هست. امام پیغمبر نیست ولی پیغمبر، امام هست. بسیاری خیال می کنند که پیغمبری، همیشه از امامت جداست. امامت یعنی رهبری، و امام یعنی رهبر. پیامبران وقتی که درجه شان خیلی بالا می رود، هم پیغمبرند و هم امام. در زمان پیغمبر علی هم بود؛ چه کسی امت را رهبری و امامت می‌کرد؟ خود پیغمبر اکرم. مجموعه آثار شهید مطهری ج 17 حماسه حسینی صفحه171 172،شهید مطهری www.payambarazam.ir
عنوان سوال:

شئون و مناصب مختلف پیامبراکرم(ص) از طرف خداوند کدام است؟


پاسخ:

پیامبر اکرم(ص) شؤون و مناصب مختلفی از جانب خدا دارد. او نبی و رسول است، یعنی پیام خدا را می‌رساند. پیغمبر از آن نظر که پیام خدا را می‌رساند، جز یک پیام رسان چیز دیگری نیست. آیه قرآن بر قلب مبارکش نازل می‌شود، بر مردم تلاوت می‌کند (هُوَ الّذی بَعَثَ فِی الاُمِییّنَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیهِم ایاتِه) جمعه/2 یک شأن پیامبر، شآن یک مبلغ و شآن یک معلم است. دستورات خدا را به مردم ابلاغ می کند و به آنها آنچه را که نمی دانند تعلیم می‌کند. فقها و مبلغان امت، وارث این شآن پیغمبرند؛ یعنی فقیه اگر خودش را جانشین پیغمبر می داند، فقط در این خصلت است. او می‌گوید پیغمبر احکامی از ناحیه خدا آورده و من می‌خواهم ببینم آنها چیست تا برای مردم که هیچ نمی‌دانند، بیان کنم. شآن دیگر پیامبر که آن هم شآن الهی است و خدا باید معین کند، این است که وقتی مردم در مسائل حقوقی با یکدیگر اختلاف پیدا می‌کنند، یا در مسائل جزائی و جنایی میان مردم مشاجره واقع می شود و کار به داوری می‌کشد. باید علاوه بر قانون، افرادی باشند که در میان مردم داوری کنند، یعنی خصومات را قطع و فصل کنند. این شآن را می‌گویند: (قضا) که ما معمولا می گوییم: (قضاوت). شآن قضاء یعنی قاضی بودن یکی از مقدسترین شؤون است. از نظر اسلام، قاضی باید فقیه و مجتهد و نیز عادل مسلم العدالة باشد. یکی از حرامترین کارها این است که انسان شغل قضا را داشته باشد در حالی که صلاحیت شرعی ندارد. پیغمبر یا امام فرمود: قضا مقامی است که در آن نمی نشیند مگر وصی (یعنی امام) یا کسی که امام او را معین کرده است. (من لا یحضره الفقیه، 3/5) این هم از شؤون پیغمبر است. پیامبر تنها پیام رسان خدا نبود، بلکه کسی بود که خدا به او حق داده بود که در اختلافات و مشاجرات، بر اساس اصول قضایی میان مردم قضاوت کند: (فَلا وَ ربُّک لا یُؤمِنونَ حَتّی یحکموکَ فیما شَجَر بَینَهُم ثُمّ لا یَجِدوا فی اَنْفُسِهِم حَرَجاً مِمّا قضیت و یسلموا تسلیما). نساء/65 شأن سوم پیغمبری، رهبری امت است. پیغمبر در همان حال که پیغمبر است، امام، هم هست. امام پیغمبر نیست ولی پیغمبر، امام هست. بسیاری خیال می کنند که پیغمبری، همیشه از امامت جداست. امامت یعنی رهبری، و امام یعنی رهبر. پیامبران وقتی که درجه شان خیلی بالا می رود، هم پیغمبرند و هم امام. در زمان پیغمبر علی هم بود؛ چه کسی امت را رهبری و امامت می‌کرد؟ خود پیغمبر اکرم.
مجموعه آثار شهید مطهری ج 17 حماسه حسینی صفحه171 172،شهید مطهری
www.payambarazam.ir





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین