بنابر کتاب عهد جدید و اعتقاد مسیحیان، پس از داوری نهایی، ابرار از اشرار جدا شده، ابرار در بهشت (آسمان) برای همیشه سعادتمند خواهند گشت و اشرار در دوزخ یا آتش برای همیشه معذب خواهند بود.[1]
عالمان الهیات مسیحی درباره ی جزئیات ثواب و عقاب و بهشت و دوزخ بحث هایی کرده و به تفصیل درباره ی آنها سخن گفته اند.[2]
در قرآن مجید، پس از حساب رسی، انسان ها به دو دسته، اصحاب جنت (بهشت) و اصحاب نار (آتش) تقسیم می شوند:
اصحاب نار و اصحاب جنت مساوی و یکسان نیستند، بهشتیان اند که کامیاب اند.[3]
هم چنین طبق آیات قرآن، گروهی برای همیشه در بهشت و گروهی دیگر برای همیشه در دوزخ هستند. کسانی که ایمان آورده و در حد توان کارهای نیک انجام داده باشند، برای همیشه در بهشت خواهند بود:
و کسانی که ایمان آورده و اعمال شایسته کرده اند هیچ کس را جز به قدر توانش تکلیف نمی کنیم آنان اهل بهشت و در آن جاودان اند.[4]
ولی کسانی که کفر ورزند[5] یا برای خدا شریک قایل شوند[6] یا گناه همه ی وجودشان را فرا گیرد[7] یا نسبت به خدا استکبار ورزند[8] و... در آتش مخلّد و جاودان خواهند بود. آیات پرشماری از قرآن به ذکر جزئیات وضعیت قیامت و بهشت و جهنم و اهل آنها و حالت و شکل و خصوصیاتشان پرداخته است.
پی نوشتها:
[1]. نظام التعلیم فی علم اللاهوت القویم، ج 2، ص 519 521؛ انجیل یوحنّا دمشقی،المئة مقاله فی الایمان الارثو ذکسی، ص 278.
[2]. همان.
[3]. سوره ی حشر، آیه ی 20.
[4]. سوره ی اعراف، آیه ی 42.
[5]. سوره ی بقره، آیه ی 39.
[6]. سوره ی مائده، آیه ی 72.
[7]. سوره ی بقره، آیه ی 81.
[8]. سوره ی اعراف، آیه ی 36.
منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
