از نظر اقتصادی، واتیکان یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان محسوب می شود. تنها در سال 1989 م مبلغ 48 میلیارد لیر ایتالیا از صدقات مؤمنان به حساب واتیکان وارد شده است. این مبلغ در سال 1999 م. به بیش از 58 میلیون دلار رسید.[1]
به لحاظ بیرونی، کلیسای جهانی کاتولیک دارای تشکیلاتی عریض و طویل و خیره کننده است. برای اداره ی این مجموعه، پاپ حدود 2500 کارمند در تشکیلات مرکزی در اختیار دارد که برای اداره ی آن 360 میلیون مارک هزینه می کند. نیمی از این بودجه صرف پرسنل و ساختمان های اداری و باقیمانده ی آن صرف رادیو واتیکان که به تنهایی 400 کارمند دارد و هم چنین صرف رایانه و اینترنت می شود.[2]
منابع عمده ی درآمد واتیکان، علاوه بر مؤسسات و موزه های وابسته به واتیکان، اوراق بهاداری است که در محل های مناسبی سرمایه گذاری شده اند و جمع مبلغ آنها به یک میلیارد مارک می رسد. اسقف های آلمانی با 15 میلیون مارک بیشترین کمک های مالی خارجی را به واتیکان می کنند و اسقف های آمریکایی در رتبه ی دوم قرار دارند. مبالغی که داوطلبانه در کلیساهای محلی جمع آوری و در اختیار پاپ قرار می گیرد، بالغ بر هشتاد میلیون مارک است.[3]
همه روزه عده ی زیادی بانکیِ باتقوا در اتاق خرید و فروش مؤسسه ی (APSA)، که اداره ی دارایی های واتیکان را به عهده دارد، مقابل صفحات کامپیوتر نشسته و در حالی که به دیوار پشت سرشان صلیب و عکس پاپ آویخته است، به معامله ی سهام و ارز مشغول اند.[4] میزان دارایی های واتیکان در سال 1989 م، بیش از 516 میلیارد لیر اموال منقول و وجه نقد، و حدود 390 میلیارد لیر اموال غیرمنقول بوده است.[5]
پی نوشتها:
[1]. مجتبی عبد خدائی، واتیکان، ص 171.
[2]. مصطفی بروجردی، واتیکان، ص 151.
[3]. مجتبی عبد خدایی، واتیکان، ص 175.
[4]. مصطفی بروجردی، واتیکان، ص 152. هم چنین ر.ک: مجتبی عبدخدایی، واتیکان، ص 164 174.
[5]. مجتبی عبدخدایی، واتیکان، ص 175.
منبع: مسیحیت، سید محمد ادیب آل علی، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم
