چگونه حضرت عیسی پسر خداست؟ در حالی که در اناجیل امروزی می‌گویند: مریم با یوسف نجار ازدواج کرد، چگونه مریم را باکره می‌دانند؟

هر نوشته‌ای که از ناحیة‌ غیر خدا باشد در آن اختلاف و تناقضات زیادی یافت می‌شود و از همین روست که کتاب مقدس مسیحیت پر از تناقض‌های فراوان می‌باشد، چون کلام الهی نیست،‌بلکه دست نوشته‌هایی از پیروان مسیحیت است که به مرور زمان نوشته شده و پس از مدت‌ها به عنوان کتاب مقدس مسیحیت و آن هم از طرف حکومت‌های مسیحی معین شده است[1] به همین خاطر کتاب مقدس مسیحیان درباره شخصیت حضرت عیسی دچار تناقض شده، گاهی وی را فرزند یوسف دانسته‌اند که از نسل داود نبی است.[2] و گاهی هم می‌گویند: حضرت مریم در حال باکرگی و دوران نامزدی،‌حضرت عیسی را به دنیا آورد و پس از آن با یوسف نجار ازدواج کرده و دارای فرزندانی نیز شد، ولی در تناقض آشکار می‌گویند: او از یوسف است.[3]
با این توصیف در جای دیگری از کتاب مقدس، حضرت عیسی را خدا دانسته و می‌گویند: (برای ما فقط یک خداست یعنی خدای پدر که آفرینندة همه چیز است و ما برای او زندگی می‌کنیم و فقط یک خداوند وجود دارد، یعنی عیسی مسیح که همه چیز به وسیلة او آفریده شده و ما در او زندگی می‌کنیم.[4]
آری جامعه مسیحیت با گذشت زمان دچار انحرافاتی گشته و احساس کردند که باید حضرت عیسی یک شأن الهی داشته باشد،‌لذا برخی بر این باور شدند که روح مسیح هنگامی که حضرت یحیی، حضرت عیسی را غسل تعمید می‌داد، به او فرود آمد و هنگام به صلیب رفتن حضرت عیسی از او جدا گشته و او مانند فرد عادی از دنیا رفت و عدّه‌ای دیگر گفتند که عیسی را نمی‌توان به عنوان فرد عادی دانست، چرا که گاهی به عنوان (یهوه) از او حاجت خواسته می‌شود بنابراین دو دیدگاه به وجود آمد:
1. عیسی انسان است که از طرف خداوند به او الهام یا وحی می‌شد.
2. مسیح روح خالص خداوند است؛ یعنی وی انسان نبوده،‌بلکه روح خداوند در قالب و صورت یک انسان بر زمین فرود آمده بود.
البته باید یادآور شد که تا اواسط قرن 2 م، کسی حضرت عیسی را خدا نمی‌پنداشت، بلکه پیامبر می‌دانستند.[5]
قرآن کریم به تمامی این پندارها خط بطلان کشیده[6] و با اثبات توحید الهی و نفی هرگونه همتا بودن که مصداق کاملش سورة توحید است، حضرت عیسی را فرزند حضرت مریم، پیامبر و بندة خدا، کسی که بدون پدر به دنیا آمده و اینکه او هیچ گاه ادعای خدایی نکرده و بندة مخلص خدا بود که هیچ وقت ادعای خدایی نکرده است و فقط مردم را به توحید دعوت می‌کرد. معرفی می‌کند.
اما در مورد حضرت مریم نیز باید گفت که همین الهی نبودن کتاب مقدس و وجود تناقضات فراوان، باعث دیدگاه‌های مختلفی گردیده است چنان چه پروتستان‌ها حضرت مریم را تا به دنیا آمدن حضرت عیسی باکره دانسته و گویند: پس از تولد حضرت عیسی، مریم با یوسف ازدواج کرد و فرزندانی به دنیا آورد و این پندار را از کتاب مقدس گرفته‌اند.[7]
اما کاتولیک‌ها و ارتدکس‌ها، حضرت مریم را تا پایان عمر باکره دانسته و متون کتاب مقدس را تأویل کرده و می‌گویند: منظور از یعقوب، یهودا و... برادران و خواهر دینی حضرت عیسی می‌باشند، نه اینکه از مریم متولد شوند و مراد از فرزندان حضرت مریم، فرزندان عمو یا خاله وی می‌باشند. و از نوشته‌ها و رساله‌های قرن‌های نخستین مسیحیت این مطلب به روشنی ثابت می‌شود که حضرت مریم تا پایان عمر باکره بود.[8]
همة این تناقضات در کتاب مقدس از جمله تناقض گویی درباره شخصیت حضرت عیسی و حضرت مریم از این ناشی شده که انجیل اصلی که بر عیسی علیه السّلام وحی شده بود از بین رفته و این نوشته‌ها را افراد عادی نوشته‌اند که امروزه کتاب مقدس پنداشته می‌شود، هر چند ممکن است برخی از معارف درست نیز در آن وجود داشته باشد.
معرفی منابع جهت مطالعه بشتر:
1. زندگانی و تعالیم عیسی مسیح، دنیس کلارک، ترجمه: میکائلیان.
2. کلام مسیحی؛ توماس میشل، ترجمه: حسین توفیقی، قم.


[1] . ویور، ری جو، درآمدی به مسیحیت، ترجمه حسن قنبری، قم، مرکز مطالعات و تحقیقات ادیان و مذاهب، 1381، ص 74.
[2] . انجیل شریف یا عهد جدید، ترجمه انجمن کتاب مقدس، تهران، انجمن کتاب مقدس ایران، چاپ چهارم، 1986م، متی، فصل 1 و فصل 21 شمارة 9 ف 22، ش 42، لوقا، ف 1، ش 32 و ف 3، ش 33.
[3] . متی، ف 13، ش 55، مرقس، ف 6، ش 3، اعمال رسولان، ف 21، ش 8 و غلاطیان، ف 1، ش 19؛ و ر. ک: زیبایی‌نژاد، محمد رضا، درآمدی بر تاریخ و کلام مسیحیت، قم، اشراق، چاپ اول، 1375ش، ص 30.
[4] . اول قرنتیان، ف 6، ش 6.
[5] . گریدی، جوان اُ، مسیحیت و بدعت‌ها، ترجمه عبدالرحیم سلیمانی، قم، مؤسسه فرهنگی طه، چاپ اول، 1377ش، ص 44، 143.
[6] . توبه/31.
[7] . عهد جدید، متی، ف 27، ش 56،‌مرقس، ف 6، ش 3 و ف 15، ش 40، لوقا، ف 24، ش 10، اعمال رسولان، ف 12، ش 17 و ف 15،‌ش 13 و ف 21، ش 18 و غلاطیان، ف 1، ش 19؛ و ر. ک: زیبایی‌نژاد، محمد رضا، مسیحیت شناسی مقایسه‌ای، تهران، سروش، چاپ اول، 1382ش، ص 27.
[8] . مسیحیت شناسی مقایسه‌ای، همان، ص27.
( اندیشه قم )