حضرت عیسی
حضرت مسیح بن مریم (علیه‌السّلام)، چهارمین پیامبر اولوالعزم و دارای کتاب هستند. در زیر به پاره‌ای از اتفاقات مهم زندگی ایشان اشاره می‌شود.
مسیحیان در مورد حضرت عیسی و مریم چه عتقادی دارند؟
اعتقاد مسیحی ها راجع به حضرت مسیح و حضرت مریم چگونه است. مسیحیت پروتستان انجیل لوقا 28:1 (( فرشته خداوند نزد او رفت و گفت: سلام بر تو، ای که بسیار مورد لطفی . خداوند با توست )) آیه ای که در بالا ملاحظه نمودید آغازگر مجادلات در مورد چرخه نجات در دوره نهضت اصلاحات دینی می باشد. در ادامه برای اشاره به جایگاه مریم در مسیحیت به این آیه باز میگردیم. در بین اکثر الهیدانان مسیحی، کریگما یا همان روح حاکم بر کتب عهد جدید بر شخص عیسای قیام کرده تشکیل میدهد، لیکن بین فرقه های سنتی یعنی کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی با کلیساهای اصلاح شده در زمینه جایگاه مریم اختلاف فراوانی می باشد. در تاریخ کلیسا ، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودن حضرت مریم به عنوان ، مادر خدا ، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح مینمود. پس از سپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان بنابر دلایلی که در زیر خواهد آمد این ویژگی ها را برای این بانو قائل نیست. پس از بارور شدن نهضت اصلاحات و تلاش فرهنگی ای که اومانیستهای عصر اصلاحات از خود نشان دادند از جمله اراسموس رتردامی ، مشخص شد که ترجمه وولگات کتاب مقدس که در آن زمان ترجمه رایج در کلیسا می بود، دارای اشتباهاتی در ترجمه اش می باشد و یکی از آن اشتباهات به آیه ای که در ابتدا آوردم مربوط می باشد. در ترجمه وولگات متن آیه طوری ترجمه شده است که ( مریم ) را مخزن و منبع فیض معرفی می کند گویی که فیض از مریم تراوش می کند بدین سبب در الهیات کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی که بر مبنای ترجمه وولگات می باشد شاخه ای به نام ( مریم شناسی ) وجود دارد که به نقش و جایگاه مریم در اصول اعتقادی این کلیساها می پردازد همانطور که ملاحظه نمودید اشتباه در ترجمه کتاب مقدس و مبنای الهیات قرار گرفتن آن ترجمه مسبب شکل گیری آموزه ای شد که از نظر پروتستانها جایی در کتاب مقدس ندارد زیرا در متن یونانی, مریم را شخصی معرفی می کند که فیض و لطف خداوند شامل حالش شده است. بحثی که ترجمه این آیه به وجود می آورد بدین شکل می باشد. اگر بر طبق ترجمه وولگات, مریم مخزن فیض است و فیض از وی جاری می شود پس تکریم و دعا به مریم جز نیازهای دریافت نجات می باشد لیکن با توجه به ترجمه صحیح آیه که مریم را شخصی معرفی می کند که فیض خدا شامل حالش گردیده است, تکریم و دعا نمودن به این بانو در امر نجات و فیض جایگاهی در الهیات پروتستان که کار خود را با شعار( فقط کتاب مقدس ) شروع کرد طبعا نخواهد داشت. توجه داشته باشید کلیساهای سنتی ای که ویژگیهای خاصی را بر حضرت مریم قائل می باشد به سنت کلیسا استناد می کنند لیکن مفهوم کارکردی واژه سنت در بین کلیساهای سنتی و پروتستان متفاوت می باشد. مریم در متن اناجیل در نظرگاه یهودی متی , مریم با توجه به نقش نامزدش یوسف معرفی می شود. در نظرگاه انجیل مرقس که بر مبنای موعظه های پطرس رسول نوشته شده است در واقع مریم در مقابل ایمانداران قرار گرفته است ( باب3 آیات 33و34 ) در نظرگاه جهانشمول انجیل لوقا دقیقتریت روایت در مورد مریم, مادر عیسی به چشم می خورد و در آنجا نیز تاکید بر شخص مریم نیست بلکه بر اراده خدا برای طفل مریم است. در انجیل یوحنا از مریم تنها در هنگام مصلوب شدن عیسی سخن به میان می آید. با توجه به عظمتی که اناجیل به مریم نداده اند جای سوال است که چرا هم اکنون در برخی محافل کلیسایی تکریم مریم و دعا به وی به عنوان شفیع و عاملی در چرخه نجات وجود دارد؟! منابع: مقدمه ای بر اصلاحات دینی, نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم آیین کاتولیک – نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم در آمدی بر الاهیات مسیحی . انتشارات روشن تاریخ تفکر مسیحی , نشر فروزان
اعتقاد مسیحی ها راجع به حضرت مسیح و حضرت مریم چگونه است. مسیحیت پروتستان انجیل لوقا 28:1 (( فرشته خداوند نزد او رفت و گفت: سلام بر تو، ای که بسیار مورد لطفی . خداوند با توست )) آیه ای که در بالا ملاحظه نمودید آغازگر مجادلات در مورد چرخه نجات در دوره نهضت اصلاحات دینی می باشد. در ادامه برای اشاره به جایگاه مریم در مسیحیت به این آیه باز میگردیم. در بین اکثر الهیدانان مسیحی، کریگما یا همان روح حاکم بر کتب عهد جدید بر شخص عیسای قیام کرده تشکیل میدهد، لیکن بین فرقه های سنتی یعنی کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی با کلیساهای اصلاح شده در زمینه جایگاه مریم اختلاف فراوانی می باشد. در تاریخ کلیسا ، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودن حضرت مریم به عنوان ، مادر خدا ، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح مینمود. پس از سپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان بنابر دلایلی که در زیر خواهد آمد این ویژگی ها را برای این بانو قائل نیست. پس از بارور شدن نهضت اصلاحات و تلاش فرهنگی ای که اومانیستهای عصر اصلاحات از خود نشان دادند از جمله اراسموس رتردامی ، مشخص شد که ترجمه وولگات کتاب مقدس که در آن زمان ترجمه رایج در کلیسا می بود، دارای اشتباهاتی در ترجمه اش می باشد و یکی از آن اشتباهات به آیه ای که در ابتدا آوردم مربوط می باشد. در ترجمه وولگات متن آیه طوری ترجمه شده است که ( مریم ) را مخزن و منبع فیض معرفی می کند گویی که فیض از مریم تراوش می کند بدین سبب در الهیات کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی که بر مبنای ترجمه وولگات می باشد شاخه ای به نام ( مریم شناسی ) وجود دارد که به نقش و جایگاه مریم در اصول اعتقادی این کلیساها می پردازد همانطور که ملاحظه نمودید اشتباه در ترجمه کتاب مقدس و مبنای الهیات قرار گرفتن آن ترجمه مسبب شکل گیری آموزه ای شد که از نظر پروتستانها جایی در کتاب مقدس ندارد زیرا در متن یونانی, مریم را شخصی معرفی می کند که فیض و لطف خداوند شامل حالش شده است. بحثی که ترجمه این آیه به وجود می آورد بدین شکل می باشد. اگر بر طبق ترجمه وولگات, مریم مخزن فیض است و فیض از وی جاری می شود پس تکریم و دعا به مریم جز نیازهای دریافت نجات می باشد لیکن با توجه به ترجمه صحیح آیه که مریم را شخصی معرفی می کند که فیض خدا شامل حالش گردیده است, تکریم و دعا نمودن به این بانو در امر نجات و فیض جایگاهی در الهیات پروتستان که کار خود را با شعار( فقط کتاب مقدس ) شروع کرد طبعا نخواهد داشت. توجه داشته باشید کلیساهای سنتی ای که ویژگیهای خاصی را بر حضرت مریم قائل می باشد به سنت کلیسا استناد می کنند لیکن مفهوم کارکردی واژه سنت در بین کلیساهای سنتی و پروتستان متفاوت می باشد. مریم در متن اناجیل در نظرگاه یهودی متی , مریم با توجه به نقش نامزدش یوسف معرفی می شود. در نظرگاه انجیل مرقس که بر مبنای موعظه های پطرس رسول نوشته شده است در واقع مریم در مقابل ایمانداران قرار گرفته است ( باب3 آیات 33و34 ) در نظرگاه جهانشمول انجیل لوقا دقیقتریت روایت در مورد مریم, مادر عیسی به چشم می خورد و در آنجا نیز تاکید بر شخص مریم نیست بلکه بر اراده خدا برای طفل مریم است. در انجیل یوحنا از مریم تنها در هنگام مصلوب شدن عیسی سخن به میان می آید. با توجه به عظمتی که اناجیل به مریم نداده اند جای سوال است که چرا هم اکنون در برخی محافل کلیسایی تکریم مریم و دعا به وی به عنوان شفیع و عاملی در چرخه نجات وجود دارد؟! منابع: مقدمه ای بر اصلاحات دینی, نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم آیین کاتولیک – نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم در آمدی بر الاهیات مسیحی . انتشارات روشن تاریخ تفکر مسیحی , نشر فروزان
پاسخ:
اعتقاد مسیحی ها راجع به حضرت مسیح و حضرت مریم چگونه است.
مسیحیت پروتستان
انجیل لوقا 28:1 (( فرشته خداوند نزد او رفت و گفت: سلام بر تو، ای که بسیار مورد لطفی . خداوند با توست ))
آیه ای که در بالا ملاحظه نمودید آغازگر مجادلات در مورد چرخه نجات در دوره نهضت اصلاحات دینی می باشد. در ادامه برای اشاره به جایگاه مریم در مسیحیت به این آیه باز میگردیم.
در بین اکثر الهیدانان مسیحی، کریگما یا همان روح حاکم بر کتب عهد جدید بر شخص عیسای قیام کرده تشکیل میدهد، لیکن بین فرقه های سنتی یعنی کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی با کلیساهای اصلاح شده در زمینه جایگاه مریم اختلاف فراوانی می باشد.
در تاریخ کلیسا ، پس از روی کار آمدن مباحث مسیح شناسی و تثبیت جنبه لاهوتی و ناسوتی عیسی مسیح، عنوان (مادر خدا) را به این بانو دادند و خطاب نمودن حضرت مریم به عنوان ، مادر خدا ، یکی از نشانه های ایمان ارتودوکس قلمداد شد به این دلیل که نمایانگر اعتقاد مسیحیان به الوهیت و انسانیت عیسی مسیح مینمود.
پس از سپری شدن چند قرن ویژگیهایی مانند لقاح مطهر یا بکارت را در کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی به مریم نسبت دادند لیکن کلیساهای اصلاح شده پروتستان بنابر دلایلی که در زیر خواهد آمد این ویژگی ها را برای این بانو قائل نیست.
پس از بارور شدن نهضت اصلاحات و تلاش فرهنگی ای که اومانیستهای عصر اصلاحات از خود نشان دادند از جمله اراسموس رتردامی ، مشخص شد که ترجمه وولگات کتاب مقدس که در آن زمان ترجمه رایج در کلیسا می بود، دارای اشتباهاتی در ترجمه اش می باشد و یکی از آن اشتباهات به آیه ای که در ابتدا آوردم مربوط می باشد.
در ترجمه وولگات متن آیه طوری ترجمه شده است که ( مریم ) را مخزن و منبع فیض معرفی می کند گویی که فیض از مریم تراوش می کند بدین سبب در الهیات کلیساهای کاتولیک رومی و ارتودوکس شرقی که بر مبنای ترجمه وولگات می باشد شاخه ای به نام ( مریم شناسی ) وجود دارد که به نقش و جایگاه مریم در اصول اعتقادی این کلیساها می پردازد
همانطور که ملاحظه نمودید اشتباه در ترجمه کتاب مقدس و مبنای الهیات قرار گرفتن آن ترجمه مسبب شکل گیری آموزه ای شد که از نظر پروتستانها جایی در کتاب مقدس ندارد زیرا در متن یونانی, مریم را شخصی معرفی می کند که فیض و لطف خداوند شامل حالش شده است.
بحثی که ترجمه این آیه به وجود می آورد بدین شکل می باشد. اگر بر طبق ترجمه وولگات, مریم مخزن فیض است و فیض از وی جاری می شود پس تکریم و دعا به مریم جز نیازهای دریافت نجات می باشد لیکن با توجه به ترجمه صحیح آیه که مریم را شخصی معرفی می کند که فیض خدا شامل حالش گردیده است, تکریم و دعا نمودن به این بانو در امر نجات و فیض جایگاهی در الهیات پروتستان که کار خود را با شعار( فقط کتاب مقدس ) شروع کرد طبعا نخواهد داشت.
توجه داشته باشید کلیساهای سنتی ای که ویژگیهای خاصی را بر حضرت مریم قائل می باشد به سنت کلیسا استناد می کنند لیکن مفهوم کارکردی واژه سنت در بین کلیساهای سنتی و پروتستان متفاوت می باشد.
مریم در متن اناجیل
در نظرگاه یهودی متی , مریم با توجه به نقش نامزدش یوسف معرفی می شود.
در نظرگاه انجیل مرقس که بر مبنای موعظه های پطرس رسول نوشته شده است در واقع مریم در مقابل ایمانداران قرار گرفته است ( باب3 آیات 33و34 )
در نظرگاه جهانشمول انجیل لوقا دقیقتریت روایت در مورد مریم, مادر عیسی به چشم می خورد و در آنجا نیز تاکید بر شخص مریم نیست بلکه بر اراده خدا برای طفل مریم است.
در انجیل یوحنا از مریم تنها در هنگام مصلوب شدن عیسی سخن به میان می آید.
با توجه به عظمتی که اناجیل به مریم نداده اند جای سوال است که چرا هم اکنون در برخی محافل کلیسایی تکریم مریم و دعا به وی به عنوان شفیع و عاملی در چرخه نجات وجود دارد؟!
منابع:
مقدمه ای بر اصلاحات دینی, نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم
آیین کاتولیک – نشر دانشگاه ادیان و مذاهب قم
در آمدی بر الاهیات مسیحی . انتشارات روشن
تاریخ تفکر مسیحی , نشر فروزان
- [سایر] مریم مجدلیه که بود؟ آیا در نزد مسیحیان مقام او بالاتر از مریم مادر عیسی(ع) است؟
- [سایر] آیا حضرت مریم بعد از تولد حضرت عیسی ازدواج کرد؟
- [سایر] حضرت مریم بعد از اینکه جبرئیل بر او نازل شد آبستن شدند پس می توان گفت حضرت عیسی بن مریم علیه السلام پسر جبرئیل است یانه ؟
- [سایر] چگونه حضرت عیسی پسر خداست؟ در حالی که در اناجیل امروزی می‌گویند: مریم با یوسف نجار ازدواج کرد، چگونه مریم را باکره می‌دانند؟
- [سایر] نظر اسلام رو درمورد ازدواج حضرت عیسی (ع) با مریم مجدلیه چیست؟
- [سایر] آیا مهدی موعود (عج) همان عیسی بن مریم است؟
- [سایر] دلیل اینکه حضرت عیسی و حضرت مریم هیچ وقت ازدواج نکرده بوده اند چه بوده است؟ و چرا در بین مسیحیان در ارتباط با خوبی و بدی ازدواج اعتقادات مختلفی است؟
- [سایر] نسبت عمران پدر موسی و عمران پدر مریم چگونه است و آیا مریم مادر عیسی علیه السّلام از نسل بنی اسرائیل است؟
- [سایر] آیا عقیده به الوهیت مریم(ع) در میان مسیحیان سابقه دارد؟
- [سایر] آیا حضرت مهدی علیه السلام، همان عیسی بن مریم است؟
- [آیت الله اردبیلی] صدقه دادن که یک اقدام خالصانه و صادقانه می‌باشد، مورد سفارش قرآن کریم و احادیث فراوان قرار گرفته و موجب خیر و برکت در زندگی، دفع بلا و مرگهای ناگهانی و شفای بیماران می‌شود و همان طور که پیامبر اسلام صلیاللهعلیهوآلهوسلم فرموده: (کلّ معروف صدقه)(1) یعنی هر کار خیر و پسندیدهای، صدقه محسوب می‌شود و اقداماتی که موجب هدایت گمراهان، حمایت نیازمندان و عمران و آبادانی مادی و معنوی جامعه گردد، ماندگارتر و مفیدتر می‌باشد.
- [آیت الله اردبیلی] مستحب است نام خوبی برای نوزاد انتخاب نمایند و بهترین نامها، نامی است که معنای بندگی خداوند را برساند، مانند: (عبداللّه) و (عبدالرحیم) و (عبدالکریم)، یا نامهای انبیای عظام و ائمه معصومین علیهمالسلام به ویژه نام (محّمد) و (علی) را برای پسر برگزینند و برای دختر نامهای زنان صالح و شایسته به ویژه نام (فاطمه) بهتر است. حضرت امام صادق علیه‌السلام از رسول اللّه صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل میکنند که آن حضرت فرمودند: (نامهای خوب را انتخاب کنید، زیرا شما را در قیامت با همان نامها مخاطب میسازند.)(1)
- [آیت الله اردبیلی] اگر میّت فرزند نداشته باشد، نوه پسری او اگرچه دختر باشد سهم پسر میّت را میبرد و نوه دختری او اگرچه پسر باشد سهم دختر میّت را میبرد؛ مثلاً اگر میّت (یک پسر) از دختر خود و( یک دختر) از پسر خود داشته باشد، مال را سه قسمت میکنند، یک قسمت را به پسر دختر و دو قسمت را به دختر پسر میدهند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر میّت اولاد نداشته باشد، نوه پسری او اگرچه دختر باشد، سهم پسر میّت را میبرد ونوه دختری او اگرچه پسر باشد، سهم دختر میّت را میبرد مثلاً اگر میّت یک پسر از دختر خود ویک دختر از پسرش داشته باشد، مال را سه قسمت میکنند، یک قسمت را به پسر دختر ودو قسمت را به دختر پسر میدهند.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . اگر میت، اولاد نداشته باشد، نوه پسری او اگر چه دختر باشد سهم پسر میت را میبرد، و نوه دختری او اگر چه پسر باشد، سهم دختر میت را میبرد، مثلاً اگر میت یک پسر از دختر خود، و یک دختر از پسرش داشته باشد، مال را سه قسمت میکنند؛ یک قسمت را به پسر دختر و دو قسمت را به دختر پسر میدهند.
- [امام خمینی] اگر میت اولاد نداشته باشد، نوه پسری او اگر چه دختر باشد، سهم پسر میت را میبرد و نوه دختری او اگر چه پسر باشد، سهم دختر میت را میبرد مثلًا اگر میت یک پسر از دختر خود و یک دختر از پسرش داشته باشد، مال را سه قسمت میکنند، یک قسمت را به پسر دختر و دو قسمت را به دختر پسر میدهند.
- [آیت الله بروجردی] اگر میت اولاد نداشته باشد، نوهی پسری او اگر چه دختر باشد، سهم پسر میت را میبرد و نوهی دختری او اگر چه پسر باشد، سهم دختر میت را میبرد، مثلاً اگر میت یک پسر از دختر خود و یک دختر از پسرش داشته باشد، مال را سه قسمت میکنند، یک قسمت را به پسر دختر و دو قسمت را به دختر پسر میدهند.
- [آیت الله سیستانی] اگر کسی دختر عمه ، یا دختر خاله انسان را شیر دهد ، به او محرم نمیشود .
- [آیت الله بهجت] اگر کسی دختر عمه یا دختر خاله انسان را شیر دهد، به انسان محرم نمیشود.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر میّت اولاد نداشته باشد، نوه پسری او اگر چه دختر باشد سهم پسر میّت را میبرد و نوه دختری او اگر چه پسر باشد سهم دختر میّت را میبرد، مثلاً اگر میّت یک پسر از دختر خود و یک دختر از پسرش داشته باشد سهم پسر دختر 13 و سهم دختر پسر 23 خواهد بود و در صورت متعدّد بودن نوادگان، سهم پسر دو برابر سهم دختر است، بنابراین نوادگان دختری 13 سهم خود را به گونهای تقسیم میکنند که هر پسر دو برابر هر دختر ببرد و نوادگان پسری هم 23 سهم خود را به این شکل تقسیم میکنند.