بنیانگذار فرقة‌ قادیانیه چه کسی می باشد؟

بنیانگذار فرقة‌ قادیانیه میرزا غلام احمد قادیانی می باشد، خاندان غلام احمد از بازماندگان (امیر برلاس) عموی امیر تیمور گرکانی بوده که در قرن 16 میلادی از خراسان به هندوستان مهاجرت نموده اند و در شهر قادیان واقع در ناحیة‌ (گرداس پور پنجاب) ساکن شدند. (قادیان) بعد از تقسیم شبه قاره هند، از توابع هند قرار گرفته است.
غلام احمد در حدود 1255 ه در قادیان متولد شد[1] و پس از تکمیل تحصیلات دینی برخلاف میل باطنی پدرش که شغل طبابت داشته، وارد خدمت در دولت انگلیس می شود و در سال 1860 تا 1865 میلادی به مدت 5 سال در شهر سیالکوت مشغول خدمت بوده و با انگلیسی ها رابطة‌ نزدیک و صمیمی داشته است. سپس از خدمت دولتی کناره گیری می کند و در شهر قادیان گوشه گیری را انتخاب می کند. و در سن چهل سالگی یعنی سال 1880 کتاب مذهبی خود را که (براهین احمدیه) نام داشته منتشر می کند.[2]
وی در سن پنجاه سالگی ادعا می کند که از جانب خدا به او وحی می رسد و اجازه دارد بیعت بپذیرد. و در سال 1904 میلادی خود را مسیح و مهدی موعود و (تارکریشنا) خواند. تا اینکه در سال 1908 در 69 سالگی از دنیا رفت.[3] غلام احمد در حدود 75 جلد کتاب نوشته که همگی به چاپ رسیده است. سخنرانیها و مکاتبات وی بعدا بوسیلة پیروانش جمع آوری و چاپ شده است. غلام احمد مسلمانان را کافر می دانسته و به پیروانش دستور داده بود که با آنان همچون اهل کتاب رفتار نمایند، با زنان مسلمان ازدواج کنند ولی دختران خود را به مسلمانان ندهند.
بعد از مرگ غلام احمد، شورای احمدیه، (مولوی نور الدین) را بعنوان خلیفه و جانشین غلام احمد اعلام کرد وی در سال 1914 در سن 73 سالگی از دنیا رفت. پس از وی اکثریت اعضای قادیانیه، خواستار زعامت پسر 25 سالة غلام احمد یعنی میرزا بشیر الدین محمد احمد بودند، وی می گوید: من در آن هنگام 25 ساله بودم، سازمان اجرایی جماعت دست مخالفان بود. بخش اعظم جنبش که در قادیان بودند، مسئولیت را بر دوش من گذاشتند و من نیز پذیرفتم، در آن زمان خداوند بر من وحی فرمود که مرا یاری خواهد کرد و مخالفان را شکست خواهد داد.)[4] وی در سال 1965 از دنیا می رود. بعد از وی میرزا طاهر احمد رهبری قادیانیه را به عهده می گیرد و تا کنون زنده و مسئولیت را عهده دار است.
میرزا طاهر احمد رهبر فعلی قادیانیه فرزند بشیر احمد است، کتابی دارد بنام (القتل باسم الدین) مباحث این کتاب بیشتر رد نظریة ابوالاعلی مودودی دربارة ارتداد و تکفیر و جهاد است. وی مجازات مرگ مرتد را یک اصل اسلامی نمی داند، وی تکفیر را از اختراعات فقهای اسلام دانسته که از فکر خوارج به آنها رسیده است.[5]
نام دیگر قادیانیه، احمدیه است که در کتب انگلیسی به این نام شهرت دارند و خود را در عالم به این نام معرفی کرده اند. این فرقه هیئت های تبلیغی قوی دارد و اکنون مرکز آن در انگلستان است و بنابر اعلام خود شان حدود 10 میلیون نفر به این فرقه وفا دارند که حدود 4 میلیون آنها در پاکستان زندگی می کنند، اما بیشتر فعالیت آنها در آفریقاست.[6]
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1. ملی گرایی هندو، جمشیدی بروجردی.
2. تحقیقاتی دربارة‌ هند، رایزنی جمهوری اسلامی ایران در هند.


[1] . دائرة‌ المعارف فارسی، تهران، موسسة‌ انتشارات فرانکلین، 1356ه‌ ، ج2، ص1986.
[2] . دائرة‌ المعارف الاسلامیه، بی جا، بی تا، ج1، ص504.
[3] . مشکور، جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، آستان قدس رضوی، 1368ه‌ ، ص39.
[4] . غلام احمد، تفسیر القرآن، اسلام آباد، الشرکة الاسلامیه، 1992م، ج1، ص592.
[5] . میرزا طاهر احمد، القتل باسم الدین، اسلام آباد، الشرکة الاسلامیه، 1990م، ص 77.
[6] . دائرة المعارف دین، مدخل احمدیة، ج 1، ص 153.
( اندیشه قم )