کودکان
آثار مخرّب تنبیه بدنی کودکان چیست؟
1. تحقیر شخصیت رفتار نسنجیده با کودکان و تنبیه بدنی آن‌ها، باعث به وجود‌آمدن احساس حقارت در آن‌ها شده و این احساس بیشتر تا بزرگسالی با آنان همراه است. این کودکان از بازی‌ها و گردش‌های دست جمعی می‌هراسند و همیشه احساس می‌کنند که دیگران از آن‌ها بدشان می‌آید و توان مقایسه‌کردن استعدادهای‌شان را با دیگران ندارند. کودک یا نوجوانی که کتک می‌خورد، شخصیتش تحقیر شده و به مرور زمان، عزت نفس خود را از دست می‌دهد و به این باور می‌رسد که ارزشی ندارد. و در این صورت است که هر کارِ خلافی را به راحتی انجام می‌دهد. یکی از معصومان(عه) می‌فرماید: (کسی که خودش را حقیر می‌پندارد خود را از شرّ او در امان ندان.) 2. ایجاد روحیه تسلیم‌پذیری تنبیه بدنی، کودک را تو‌سری‌‌خور بار می‌آورد و در آینده به دیگران اجازه خواهد داد که به او زور بگویند؛ طوری که قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت. 3. به دل‌گرفتن کینه تنبیه‌کننده کودک، کینه تنبیه‌کننده را به دل می‌گیرد و در آینده به شکل‌های گوناگون ( درس نخواندن، بی‌نظمی، کارهای خلاف و ...) از او انتقام می‌گیرد. به ویژه کودکان زیر پنج سال، معنای تنبیه را به درستی نفهمیده و از آن، دشمنی، عدم امنیت و خطر را برداشت می‌کنند. اربابی به نوکر خود قول داد دیگر او را نیازارد. وقتی نوکر اطمینان یافت که ارباب راست می‌گوید، با لبخندی ملیح و در کمال سادگی گفت: پس از این به بعد، من هم در سوپ شما تف نمی‌اندازم! 4. اضطراب تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک دائم مضطرب باشد، زیرا همواره احساس می‌کند بر‌اثر عمل مشابهی، دوباره و به ویژه در حضور دیگران تنبیه خواهد شد. این اضطراب در کارکردهای او اثر منفی گذاشته و مانع از پیشرفت او می‌شود. ضمن اینکه زمینه ایجاد اختلالات روانی را در کودک ایجاد می‌کند. 5. از بین‌رفتن اعتماد به نفس کودکی که به طور دائم تنبیه بدنی می‌شود، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بی‌کفایتی می‌کند و شهامت انجام کارهای بزرگ را نخواهد داشت. 6. روحیه زور‌گویی از این پس، او هم به ضعیف‌تر از خود (خواهر و برادر کوچک‌تر و همسالان) زور می‌گوید و آنان را کتک می‌زند. اگر می‌خواهید این اثر منفی را با تمام وجود حس کنید، رفتارش را با خواهر یا برادر کوچک‌تر بنگرید. او نیز دقیقاً همان‌گونه که شما با او رفتار کرده‌اید با آنان رفتار می‌کند و حتی همان الفاظی را به کار می‌برد که شما برای خودش به کار می‌برید. 7. دروغ‌گویی یکی از علت‌های دروغ‌گویی کودکان، ترس از مجازات است. تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک برای فرار از آن به دروغ‌گویی متوسل شده و به مرور زمان این رفتار در او تثبیت شود. برای همین، اگر می‌خواهید کودکانی راستگو داشته باشید باید رفتار شما طوری باشد که اگر کودکتان خطایی مرتکب شد بتواند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای، با شما در میان بگذارد. منبع:سایت انوار طاها
1. تحقیر شخصیت رفتار نسنجیده با کودکان و تنبیه بدنی آن‌ها، باعث به وجود‌آمدن احساس حقارت در آن‌ها شده و این احساس بیشتر تا بزرگسالی با آنان همراه است. این کودکان از بازی‌ها و گردش‌های دست جمعی می‌هراسند و همیشه احساس می‌کنند که دیگران از آن‌ها بدشان می‌آید و توان مقایسه‌کردن استعدادهای‌شان را با دیگران ندارند. کودک یا نوجوانی که کتک می‌خورد، شخصیتش تحقیر شده و به مرور زمان، عزت نفس خود را از دست می‌دهد و به این باور می‌رسد که ارزشی ندارد. و در این صورت است که هر کارِ خلافی را به راحتی انجام می‌دهد. یکی از معصومان(عه) می‌فرماید: (کسی که خودش را حقیر می‌پندارد خود را از شرّ او در امان ندان.) 2. ایجاد روحیه تسلیم‌پذیری تنبیه بدنی، کودک را تو‌سری‌‌خور بار می‌آورد و در آینده به دیگران اجازه خواهد داد که به او زور بگویند؛ طوری که قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت. 3. به دل‌گرفتن کینه تنبیه‌کننده کودک، کینه تنبیه‌کننده را به دل می‌گیرد و در آینده به شکل‌های گوناگون ( درس نخواندن، بی‌نظمی، کارهای خلاف و ...) از او انتقام می‌گیرد. به ویژه کودکان زیر پنج سال، معنای تنبیه را به درستی نفهمیده و از آن، دشمنی، عدم امنیت و خطر را برداشت می‌کنند. اربابی به نوکر خود قول داد دیگر او را نیازارد. وقتی نوکر اطمینان یافت که ارباب راست می‌گوید، با لبخندی ملیح و در کمال سادگی گفت: پس از این به بعد، من هم در سوپ شما تف نمی‌اندازم! 4. اضطراب تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک دائم مضطرب باشد، زیرا همواره احساس می‌کند بر‌اثر عمل مشابهی، دوباره و به ویژه در حضور دیگران تنبیه خواهد شد. این اضطراب در کارکردهای او اثر منفی گذاشته و مانع از پیشرفت او می‌شود. ضمن اینکه زمینه ایجاد اختلالات روانی را در کودک ایجاد می‌کند. 5. از بین‌رفتن اعتماد به نفس کودکی که به طور دائم تنبیه بدنی می‌شود، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بی‌کفایتی می‌کند و شهامت انجام کارهای بزرگ را نخواهد داشت. 6. روحیه زور‌گویی از این پس، او هم به ضعیف‌تر از خود (خواهر و برادر کوچک‌تر و همسالان) زور می‌گوید و آنان را کتک می‌زند. اگر می‌خواهید این اثر منفی را با تمام وجود حس کنید، رفتارش را با خواهر یا برادر کوچک‌تر بنگرید. او نیز دقیقاً همان‌گونه که شما با او رفتار کرده‌اید با آنان رفتار می‌کند و حتی همان الفاظی را به کار می‌برد که شما برای خودش به کار می‌برید. 7. دروغ‌گویی یکی از علت‌های دروغ‌گویی کودکان، ترس از مجازات است. تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک برای فرار از آن به دروغ‌گویی متوسل شده و به مرور زمان این رفتار در او تثبیت شود. برای همین، اگر می‌خواهید کودکانی راستگو داشته باشید باید رفتار شما طوری باشد که اگر کودکتان خطایی مرتکب شد بتواند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای، با شما در میان بگذارد. منبع:سایت انوار طاها
پاسخ:
1. تحقیر شخصیت
رفتار نسنجیده با کودکان و تنبیه بدنی آن‌ها، باعث به وجود‌آمدن احساس حقارت در آن‌ها شده و این احساس بیشتر تا بزرگسالی با آنان همراه است. این کودکان از بازی‌ها و گردش‌های دست جمعی می‌هراسند و همیشه احساس می‌کنند که دیگران از آن‌ها بدشان می‌آید و توان مقایسه‌کردن استعدادهای‌شان را با دیگران ندارند. کودک یا نوجوانی که کتک می‌خورد، شخصیتش تحقیر شده و به مرور زمان، عزت نفس خود را از دست می‌دهد و به این باور می‌رسد که ارزشی ندارد. و در این صورت است که هر کارِ خلافی را به راحتی انجام می‌دهد. یکی از معصومان(عه) می‌فرماید: (کسی که خودش را حقیر می‌پندارد خود را از شرّ او در امان ندان.)
2. ایجاد روحیه تسلیم‌پذیری
تنبیه بدنی، کودک را تو‌سری‌‌خور بار می‌آورد و در آینده به دیگران اجازه خواهد داد که به او زور بگویند؛ طوری که قدرت دفاع از حق خود را نخواهد داشت.
3. به دل‌گرفتن کینه تنبیه‌کننده
کودک، کینه تنبیه‌کننده را به دل می‌گیرد و در آینده به شکل‌های گوناگون ( درس نخواندن، بی‌نظمی، کارهای خلاف و ...) از او انتقام می‌گیرد. به ویژه کودکان زیر پنج سال، معنای تنبیه را به درستی نفهمیده و از آن، دشمنی، عدم امنیت و خطر را برداشت می‌کنند.
اربابی به نوکر خود قول داد دیگر او را نیازارد. وقتی نوکر اطمینان یافت که ارباب راست می‌گوید، با لبخندی ملیح و در کمال سادگی گفت: پس از این به بعد، من هم در سوپ شما تف نمی‌اندازم!
4. اضطراب
تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک دائم مضطرب باشد، زیرا همواره احساس می‌کند بر‌اثر عمل مشابهی، دوباره و به ویژه در حضور دیگران تنبیه خواهد شد. این اضطراب در کارکردهای او اثر منفی گذاشته و مانع از پیشرفت او می‌شود. ضمن اینکه زمینه ایجاد اختلالات روانی را در کودک ایجاد می‌کند.
5. از بین‌رفتن اعتماد به نفس
کودکی که به طور دائم تنبیه بدنی می‌شود، اعتماد به نفس خود را از دست داده و احساس بی‌کفایتی می‌کند و شهامت انجام کارهای بزرگ را نخواهد داشت.
6. روحیه زور‌گویی
از این پس، او هم به ضعیف‌تر از خود (خواهر و برادر کوچک‌تر و همسالان) زور می‌گوید و آنان را کتک می‌زند. اگر می‌خواهید این اثر منفی را با تمام وجود حس کنید، رفتارش را با خواهر یا برادر کوچک‌تر بنگرید. او نیز دقیقاً همان‌گونه که شما با او رفتار کرده‌اید با آنان رفتار می‌کند و حتی همان الفاظی را به کار می‌برد که شما برای خودش به کار می‌برید.
7. دروغ‌گویی
یکی از علت‌های دروغ‌گویی کودکان، ترس از مجازات است. تنبیه بدنی باعث می‌شود کودک برای فرار از آن به دروغ‌گویی متوسل شده و به مرور زمان این رفتار در او تثبیت شود. برای همین، اگر می‌خواهید کودکانی راستگو داشته باشید باید رفتار شما طوری باشد که اگر کودکتان خطایی مرتکب شد بتواند بدون هیچ ترس و واهمه‌ای، با شما در میان بگذارد.
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] آثار منفی تنبیه بدنی کدامند؟
- [سایر] پیامدهای منفی تنبیه بدنی کودکان چیست؟
- [سایر] نظر اسلام درباره تنبیه بدنی کودکان چیست؟
- [سایر] آیا تنبیه بدنی، شیوه مناسبی برای اصلاح رفتار نادرست کودکان است؟ لطفاً توضیح دهید تنبیه بدنی کودک، صحیح است یا اشتباه؟
- [سایر] آیا تنبیه بدنی باعث نمی شود که کودکان از انجام رفتار نابجا بترسند؟
- [سایر] آیا تنبیه بدنی مناسب می تواند گاهی برای کودکان مفید باشد؟
- [آیت الله نوری همدانی] تنبیه بدنی در چه حدّی جایز می‌باشد؟
- [آیت الله علوی گرگانی] تنبیه بدنی در چه حدّی جایز می‌باشد؟
- [سایر] در رابطه با شیوه تنبیه تحریمی نه تنبیه بدنی توضیح دهید؟
- [سایر] عروسک باربی چه تأثیرات مخرب تربیتی بر کودکان و نوجوانان دارد؟
- [آیت الله نوری همدانی] شکستن نماز از روی اختیار حرام است ، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد .
- [آیت الله اردبیلی] اگر کسی وصیّت کند از یک سوم دارایی او خمس، زکات یا بدهی او را بدهند و برای نماز و روزه او اجیر بگیرند و نیز کارهای مستحبّی هم مثل اطعام به فقرا انجام دهند، باید اوّل به واجبات خواه مالی باشد یا بدنی عمل نمایند و در بین واجبات هم ترتیب معتبر نیست و اگر وصیّت او به ترتیب باشد، باید در واجبات به همان ترتیب عمل کنند و آنچه را مقدّم است اگرچه واجب بدنی باشد اوّل انجام دهند، پس اگر یک سوم دارایی او برای تمام آن کافی باشد، باید به تمام آن عمل شود و چنانچه کافی نباشد، اگر باقیمانده تماما یا قسمتی واجب مالی باشد، باید از اصل مال بدهند و اگر باقیمانده تماما یا قسمتی واجب بدنی باشد، لازم نیست به آن عمل کنند و در صورتی که وصیّت او به ترتیب نباشد، باز باید نخست واجبات مالی و بدنی را انجام دهند و بین واجبات هم ترتیب نیست و اگر ثلث مال از مقدار مورد نیاز واجبات مالی و بدنی کمتر باشد، ثلث را بین واجب مالی و بدنی به نسبت تقسیم کنند و باقیمانده واجب مالی را از اصل مال بدهند و باقیمانده واجب بدنی را لازم نیست عمل نمایند و در هر صورت عمل به مستحبّات هنگامی واجب است که ثلث، علاوه بر واجبات، برای آن هم وافی باشد.
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی، مانعی ندارد.
- [آیت الله بروجردی] شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است، ولی برای حفظ جان و مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.
- [آیت الله خوئی] شکستن نماز واجب از روی اختیار بنابر احتیاط واجب حرام است، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است، ولی برای حفظ جان و مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.
- [آیت الله سبحانی] شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است، ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.
- [آیت الله وحید خراسانی] شکستن نماز واجب از روی اختیار حرام است ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] شکستن نماز واجب از روی اختیار بنا بر احتیاط واجب حرام است؛ ولی برای حفظ مال و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.
- [آیت الله اردبیلی] شکستن نماز واجب از روی اختیار بنابر احتیاط جایز نیست، ولی برای حفظ مال و جان و جلوگیری از ضرر مالی یا بدنی مانعی ندارد.