تداعی
مدّعی بودن دو نفر نسبت به یک چیز را تداعی گویند. از این عنوان در باب قضاء سخن رفته است.
شیوه ی تداعی - معانی در تربیت دینی چیست و چگونه می توان از آن استفاده کرد؟
تداعی - معانی، یعنی همراه شدن آموزش با یک خاطره که این خاطره می ‌تواند خوشایند یا ناخوشایند باشد. پدری ممکن است هنگام آموزش نماز، آن را با تنبیه بدنی یا داد و فریاد همراه کند. در این صورت، هرگاه نوجوان، تنبیه بدنی شود یا داد و فریاد بشنود، نماز در ذهنش تداعی خواهد شد و هرگاه کسی از نماز بگوید، تنبیه بدنی را به یاد خواهد آورد؛ بدین سبب خواهد کوشید هرگز به نماز نیندیشد. پدری دیگر، هنگام هدیه دادن یا خاطره‌ های خوش دیگر، فرزندش را به نماز می‌ خواند. از این پس، هرگاه نوجوان به نماز بیندیشد، خاطره‌ های خوش او تداعی می ‌شود و هرگاه خاطره ‌های خوشی برایش پیش آید، نماز را به یاد می‌ آورد؛ پس ناخودآگاه از شنیدن واژه‌ ی نماز لذت می ‌برد و به سوی نماز کشیده خواهد شد. توصیه می ‌شود آموزش ارزش‌ های دینی را با خاطره‌ های خوش همراه کنید. اولیای محترم مدارس نیز به خوبی نمی‌ توانند از شیوه‌ی تداعی - معانی استفاده کنند. زمانی که در حضور تعداد بسیاری دانش ‌آموز، به دانش ‌آموزی درسخوان جایزه می‌ دهید، بهترین موقعیت، برای القای درگوشی ارزش‌ها است؛ زیرا او بهترین موقعیت و شیرین ‌ترین خاطره را سپری می‌کند، و هیچ گونه مقاومتی نخواهد داشت. اردوهای دانش‌ آموزی، بهترین موقعیت است؛ البته بدان شرط که در القای مطالب دینی زیاده‌ روی نشود. منبع:سایت انوار طاها
تداعی - معانی، یعنی همراه شدن آموزش با یک خاطره که این خاطره می ‌تواند خوشایند یا ناخوشایند باشد. پدری ممکن است هنگام آموزش نماز، آن را با تنبیه بدنی یا داد و فریاد همراه کند. در این صورت، هرگاه نوجوان، تنبیه بدنی شود یا داد و فریاد بشنود، نماز در ذهنش تداعی خواهد شد و هرگاه کسی از نماز بگوید، تنبیه بدنی را به یاد خواهد آورد؛ بدین سبب خواهد کوشید هرگز به نماز نیندیشد. پدری دیگر، هنگام هدیه دادن یا خاطره‌ های خوش دیگر، فرزندش را به نماز می‌ خواند. از این پس، هرگاه نوجوان به نماز بیندیشد، خاطره‌ های خوش او تداعی می ‌شود و هرگاه خاطره ‌های خوشی برایش پیش آید، نماز را به یاد می‌ آورد؛ پس ناخودآگاه از شنیدن واژه‌ ی نماز لذت می ‌برد و به سوی نماز کشیده خواهد شد. توصیه می ‌شود آموزش ارزش‌ های دینی را با خاطره‌ های خوش همراه کنید. اولیای محترم مدارس نیز به خوبی نمی‌ توانند از شیوه‌ی تداعی - معانی استفاده کنند. زمانی که در حضور تعداد بسیاری دانش ‌آموز، به دانش ‌آموزی درسخوان جایزه می‌ دهید، بهترین موقعیت، برای القای درگوشی ارزش‌ها است؛ زیرا او بهترین موقعیت و شیرین ‌ترین خاطره را سپری می‌کند، و هیچ گونه مقاومتی نخواهد داشت. اردوهای دانش‌ آموزی، بهترین موقعیت است؛ البته بدان شرط که در القای مطالب دینی زیاده‌ روی نشود. منبع:سایت انوار طاها
پاسخ:
تداعی - معانی، یعنی همراه شدن آموزش با یک خاطره که این خاطره می تواند خوشایند یا ناخوشایند باشد. پدری ممکن است هنگام آموزش نماز، آن را با تنبیه بدنی یا داد و فریاد همراه کند. در این صورت، هرگاه نوجوان، تنبیه بدنی شود یا داد و فریاد بشنود، نماز در ذهنش تداعی خواهد شد و هرگاه کسی از نماز بگوید، تنبیه بدنی را به یاد خواهد آورد؛ بدین سبب خواهد کوشید هرگز به نماز نیندیشد.
پدری دیگر، هنگام هدیه دادن یا خاطره های خوش دیگر، فرزندش را به نماز می خواند. از این پس، هرگاه نوجوان به نماز بیندیشد، خاطره های خوش او تداعی می شود و هرگاه خاطره های خوشی برایش پیش آید، نماز را به یاد می آورد؛ پس ناخودآگاه از شنیدن واژه ی نماز لذت می برد و به سوی نماز کشیده خواهد شد.
توصیه می شود آموزش ارزش های دینی را با خاطره های خوش همراه کنید. اولیای محترم مدارس نیز به خوبی نمی توانند از شیوه‌ی تداعی - معانی استفاده کنند. زمانی که در حضور تعداد بسیاری دانش آموز، به دانش آموزی درسخوان جایزه می دهید، بهترین موقعیت، برای القای درگوشی ارزش‌ها است؛ زیرا او بهترین موقعیت و شیرین ترین خاطره را سپری می‌کند، و هیچ گونه مقاومتی نخواهد داشت. اردوهای دانش آموزی، بهترین موقعیت است؛ البته بدان شرط که در القای مطالب دینی زیاده روی نشود.
منبع:سایت انوار طاها
- [سایر] شیوه‌ی تداعی - معانی در تربیت دینی چیست و چگونه می‌توان از آن استفاده کرد؟
- [سایر] بنده مادر پسری 5 ساله هستم برای تربیت دینی پسرم کتابهای درهمین حوزه (تربیت دینی) معرفی نماید؟
- [سایر] نقش تذکردر تربیت دینی چیست؟
- [سایر] شیوههای تربیت دینی چگونه است؟
- [سایر] تربیت دینی کودکان چه لزومی دارد؟
- [سایر] تعریف تربیت دینی را بیان نمایید.
- [سایر] انواع تربیت دینی را توضیح دهید؟
- [سایر] تربیت دینی کودکان چه لزومی دارد؟
- [سایر] برای یاد دادن مطالب دینی و تربیت دینی فرزند از چه روشهای استفاده کنیم؟
- [سایر] مقصود از «روش الگویی» در تربیت دینی چیست؟
- [آیت الله مظاهری] درختها در دست کسی که آنها را آبیاری و تربیت می‌کند امانت است و اگر تلف شود ضامن نیست، ولی اگر در تربیت و آبیاری آنها کوتاهی کند و یا به شرایطی که گفته شد عمل نکرده باشد ضامن است.
- [آیت الله بروجردی] اگر کسی که تربیت درختها به او واگذار شده بمیرد، چنانچه در عقد شرط نکرده باشند که خودش آنها را تربیت کند، ورثهاش به جای او هستند و چنانچه خودشان عمل را انجام ندهند و اجیر هم نگیرند، حاکم شرع از مال میت اجیر میگیرد و حاصل را بین ورثه میت و مالک قسمت می‌کند و اگر شرط کرده باشند که خود او درختها را تربیت نماید، پس اگر قرار گذاشتهاند که به دیگری واگذار نکند، با مردن او معامله به هم میخورد و اگر قرار نگذاشتهاند، مالک میتواند عقد را به هم بزند، یا راضی شود که ورثهی او، یا کسی که آنها اجیرش میکنند درختها را تربیت نماید.
- [آیت الله شبیری زنجانی] اگر کسی که تربیت درختها به او واگذار شده بمیرد چنانچه شرط نکرده باشند که خودش آنها را تربیت کند ورثهاش به جای او هستند و چنانچه خودشان عمل را انجام ندهند و اجیر هم نگیرند، حاکم شرع از مال میّت اجیر میگیرد و حاصل را بین ورثه میّت و مالک قسمت می‌کند ولی اگر قرارداد کرده باشند که خود او درختها را تربیت نماید، به گونهای که به تربیت درختها توسّط شخص دیگر اصلاً رضایت ندارد، با مردن او معامله به هم میخورد و اگر برای کسی حقّ به هم زدن معامله را در صورت مرگ تربیتکننده درخت قرار داده باشد، وی میتواند بر طبق حقّ خود معامله را به هم بزند.
- [آیت الله مظاهری] تربیت باید با تلطّف و مهربانی و تسلّط بر اعصاب و با صبر و حوصله باشد، و از پرخاشگری و تندی و کتک پرهیز شود، مگر اینکه چارهای برای تربیت جز تندی یا کتک نباشد که در این صورت به انداز? ضرورت جایز است و دیه هم ندارد، ولی اگر کتک بیجا باشد یا برای تشفّی خاطر باشد نه بهخاطر تربیت، علاوه بر اینکه حرام است، دیه نیز دارد، و دی? آن در باب قصاص و دیات گذشت.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] اگر کسی که تربیت درختها به او واگذار شده بمیرد؛ چنانچه در عقد شرط نکرده باشند که خودش آنها را تربیت کند؛ ورثه اش به جای او هستند و چنانچه خودشان عمل را انجام ندهند و اجیر هم نگیرند؛ حاکم شرع از مال میت اجیر می گیرد و حاصل را بین ورثه میت و مالک قسمت می کند و اگر قرار کرده باشند که خود او درختها را تربیت نماید؛ با مردن او معامله به هم می خورد.
- [آیت الله اردبیلی] هیچ مسلمانی نباید نسبت به مسائل و مشکلات سایر مسلمانان بیتفاوت باشد و به اندازه قدرت و توان خود موظّف است در اصلاح امور دینی و دنیایی دیگران اقدام نماید. از رسول خدا صلیاللهعلیهوآلهوسلم نقل شده است که فرمودند: (کسی که صبح کند در حالی که به امور مسلمانان اهتمام نورزد مسلمان نیست).(1)
- [آیت الله صافی گلپایگانی] . از مهمترین مطالب اسلامی، توجه به وضع تعلیم و تربیت فرزندان و مراقبت در حسن ترقی و تکامل علمی و تربیتی آنها است.
- [آیت الله مظاهری] مالک و کسی که تربیت درختها را به عهده میگیرد باید رشید باشند و کسی آنها را مجبور نکرده باشد و شرعاً بتوانند در مال خود تصرّف کنند.
- [آیت الله علوی گرگانی] اگر زمینی را به دیگری واگذار کند که در آن درخت بکارد و آنچه عمل میآید مال هردو باشد، معامله باطل است پس اگر درختها مال صاحب زمین بوده بعد از تربیت هم مال اوست و باید مزد کسی که آنها را تربیت کرده بدهد و اگر مال کسی بوده که آنها را تربیت کرده، بعد از تربیت هم مال اوست ومیتواند آن را بکند ولی باید گودالهایی را که به واسطه کندن درختها پیدا می‌شود، پر کند واجاره زمین را از روزی که درختها را کاشته به صاحب زمین بدهد ومالک هم میتواند او را مجبور نماید که درختها را بکند و اگر به واسطه کندن درخت، عیبی در آن پیدا شود، باید تفاوت قیمت آن را به صاحب درخت بدهد در صورتی که مالک کنده باشد و نمیتواند او را مجبور کند که با اجاره، یا بدون اجاره، درخت را در زمین باقیبگذارد.
- [آیت الله فاضل لنکرانی] اگر کسی که تربیت درختان به او واگذار شده بمیرد چنانچه در عقد شرط نکرده باشند که خودش آنها را تربیت کند، ورثه اش بجای او هستند، و چنانچه خودشان عمل را انجام ندهند و اجیر و کارگر هم نگیرند، حاکم شرع از مال میّت اجیر و کارگر می گیرد و حاصل را بین ورثه میّت و مالک قسمت می کند، و اگر شرط کرده باشند که خود او درختان را تربیت نماید، پس اگر قرار گذاشته اند که بدیگری واگذار نکند، با مردن او معامله مساقات بهم می خورد و اگر قرار نگذاشته اند مالک می تواند عقد را بهم بزند یا راضی شود که ورثه او یا کسی که آنها اجیرش می کنند، درختان را تربیت نماید.