شوخی
سخن یا عملی که در مخاطب نوعی احساس دلپذیری ایجاد کند و او را بخنداند را شوخی گویند. از احکام آن در بابهای طهارت، صلات، تجارت و شهادات سخن گفته‌اند.
حد شوخی کردن چقدر است؟
البته شوخی کردن، مرزهایی دارد که نباید از آن تجاوز کرد. یکی این است که از مرز حق و صداقت خارج نشود. شوخی نباید به باطل کشیده شود و یا آلوده به دروغ و...گردد .به پیامبر خدا(ص) با تعجب عرض کردند: شما با ما شوخی می کنید؟ حضرت فرمود:(ولی جز حق نمی گویم). در جایی حضرت تصریح می کند که: من اگر چه با شما شوخی می کنم، ولی جز حق نمی گویم) مرز بعدی این است که شوخی نباید با دشنام، آلوده باشد. امام باقر(ع) می فرماید: خداوند- عزوجل- کسی را که در جمع، بدون دشنام دادن، شوخی می کند، دوست می دارد . مرز سوم این که شوخی نباید از راه تمسخر دیگران صورت گیرد. ممکن است برخی از راه برداشتن وسایل دیگران با آنان شوخی کنند و از راه ترساندن آنان، خودشان بخندند. در چند مورد نقل شده که اصحاب پیامبر خدا(ص) این گونه شوخی کردند و حضرت ،ناراحت شده، آنان را از این گونه شوخی نمودن برحذر داشتند . مرز چهارم، شوخی با نامحرم است. شوخی با نامحرم، زمینه را برای گناه فراهم می سازد؛ از این رو باید از آن پرهیز کرد. اگر هزینه یک شوخی، ارتکاب گناه باشد، ارزش آن را ندارد که انجام شود. ابوبصیر می گوید: در کوفه به زنی قرآن می آموختم. روزی با وی شوخی کردم. وقتی خدمت امام باقر(ع) رسیدم، مرا سرزنش کردند و فرمودند: دیگر این کا ر را تکرار نکن. مرز پنجم، کثرت شوخی و خنده است. هر چیزی و از جمله شوخی و خنده، اگر از حد خود بگذرد، پیامدهای ناگواری خواهد داشت. قهقهه زدن و خندیدن زیاد، موجب قساوت قلب و مردن دل می‌گردد و هیبت و وقار انسان را از بین می‌برد. منبع: سایت انوار طاها
البته شوخی کردن، مرزهایی دارد که نباید از آن تجاوز کرد. یکی این است که از مرز حق و صداقت خارج نشود. شوخی نباید به باطل کشیده شود و یا آلوده به دروغ و...گردد .به پیامبر خدا(ص) با تعجب عرض کردند: شما با ما شوخی می کنید؟ حضرت فرمود:(ولی جز حق نمی گویم). در جایی حضرت تصریح می کند که: من اگر چه با شما شوخی می کنم، ولی جز حق نمی گویم) مرز بعدی این است که شوخی نباید با دشنام، آلوده باشد. امام باقر(ع) می فرماید: خداوند- عزوجل- کسی را که در جمع، بدون دشنام دادن، شوخی می کند، دوست می دارد . مرز سوم این که شوخی نباید از راه تمسخر دیگران صورت گیرد. ممکن است برخی از راه برداشتن وسایل دیگران با آنان شوخی کنند و از راه ترساندن آنان، خودشان بخندند. در چند مورد نقل شده که اصحاب پیامبر خدا(ص) این گونه شوخی کردند و حضرت ،ناراحت شده، آنان را از این گونه شوخی نمودن برحذر داشتند . مرز چهارم، شوخی با نامحرم است. شوخی با نامحرم، زمینه را برای گناه فراهم می سازد؛ از این رو باید از آن پرهیز کرد. اگر هزینه یک شوخی، ارتکاب گناه باشد، ارزش آن را ندارد که انجام شود. ابوبصیر می گوید: در کوفه به زنی قرآن می آموختم. روزی با وی شوخی کردم. وقتی خدمت امام باقر(ع) رسیدم، مرا سرزنش کردند و فرمودند: دیگر این کا ر را تکرار نکن. مرز پنجم، کثرت شوخی و خنده است. هر چیزی و از جمله شوخی و خنده، اگر از حد خود بگذرد، پیامدهای ناگواری خواهد داشت. قهقهه زدن و خندیدن زیاد، موجب قساوت قلب و مردن دل می‌گردد و هیبت و وقار انسان را از بین می‌برد. منبع: سایت انوار طاها
پاسخ:
البته شوخی کردن، مرزهایی دارد که نباید از آن تجاوز کرد. یکی این است که از مرز حق و صداقت خارج نشود. شوخی نباید به باطل کشیده شود و یا آلوده به دروغ و...گردد .به پیامبر خدا(ص) با تعجب عرض کردند: شما با ما شوخی می کنید؟ حضرت فرمود:(ولی جز حق نمی گویم).
در جایی حضرت تصریح می کند که: من اگر چه با شما شوخی می کنم، ولی جز حق نمی گویم)
مرز بعدی این است که شوخی نباید با دشنام، آلوده باشد. امام باقر(ع) می فرماید:
خداوند- عزوجل- کسی را که در جمع، بدون دشنام دادن، شوخی می کند، دوست می دارد .
مرز سوم این که شوخی نباید از راه تمسخر دیگران صورت گیرد. ممکن است برخی از راه برداشتن وسایل دیگران با آنان شوخی کنند و از راه ترساندن آنان، خودشان بخندند. در چند مورد نقل شده که اصحاب پیامبر خدا(ص) این گونه شوخی کردند و حضرت ،ناراحت شده، آنان را از این گونه شوخی نمودن برحذر داشتند .
مرز چهارم، شوخی با نامحرم است. شوخی با نامحرم، زمینه را برای گناه فراهم می سازد؛ از این رو باید از آن پرهیز کرد. اگر هزینه یک شوخی، ارتکاب گناه باشد، ارزش آن را ندارد که انجام شود. ابوبصیر می گوید: در کوفه به زنی قرآن می آموختم. روزی با وی شوخی کردم. وقتی خدمت امام باقر(ع) رسیدم، مرا سرزنش کردند و فرمودند: دیگر این کا ر را تکرار نکن.
مرز پنجم، کثرت شوخی و خنده است. هر چیزی و از جمله شوخی و خنده، اگر از حد خود بگذرد، پیامدهای ناگواری خواهد داشت. قهقهه زدن و خندیدن زیاد، موجب قساوت قلب و مردن دل می‌گردد و هیبت و وقار انسان را از بین می‌برد.
منبع: سایت انوار طاها
- [سایر] آیا به شوخی دروغ گفتن اشکال دارد؟
- [سایر] آیا دروغ به شوخی حرام است؟
- [سایر] شوخی کردن با نامحرم چه حکمی دارد؟
- [سایر] شوهر من درباره همسر دوم با من خیلی شوخی می‌کند و من ناراحت می شوم. آیا این شوخی ها درست است ؟
- [سایر] چگونه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شوخی می کردند ولی در همان شوخی هم جز حق نمی گفتند. ؟
- [آیت الله مکارم شیرازی] دروغ گفتن به شوخی چه حکمی دارد؟
- [سایر] در مورد شوخی های دوران عقد توضیح دهید.
- [سایر] آیا افراط در شوخی و مزاح امری پسندیده است؟
- [سایر] شیفته ی شوخی و سرگرمی بودن چه اشکالی دارد؟
- [آیت الله صافی گلپایگانی] اگر روزهدار بدون قصد بیرونآمدن منی با همسرش شوخی کند بطوری که بعد از شوخی منی از او خارج شود در صورتیکه میدانسته منی از او خارج خواهد شد، حکم روزه او چگونه خواهد بود؟
- [آیت الله نوری همدانی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمد منی با کسی بازی و شوخی کند در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود اگر چه اتفاقاً منی بیرون آید روزة او صحیح است . ولی اگر شوخی را ادامه دهد تا آنجا که نزدیک است منی خارج شود و خودداری نکند تا خارج گردد روزه اش باطل است . 4-دروغ بستن به خدا و پیغمبر (ص)
- [آیت الله اردبیلی] اگر روزهدار بدون قصد بیرون آوردن منی با کسی بازی و شوخی کند، در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود، بلکه اطمینان داشته باشد که خارج نخواهد شد، اگرچه اتفاقا منی بیرون آید، روزه او صحیح است، ولی اگر شوخی را تا آنجا ادامه دهد که نزدیک باشد منی خارج شود و خودداری نکند تا خارج گردد، روزه او باطل است.
- [امام خمینی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند، در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود، اگرچه اتفاقا منی بیرون آید، روزه او صحیح است. ولی اگر شوخی را ادامه دهد تا آن جا که نزدیک است منی خارج شود، و خودداری نکند تا خارج گردد، روزه اش باطل است.
- [آیت الله مکارم شیرازی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی مثلاً با همسر خود بازی و شوخی کند در صورتی که عادت نداشته باشد که به این مقدار بازی و شوخی منی از او خارج شود ولی اتّفاقاً منی بیرون آید روزه اش صحیح است.
- [آیت الله اردبیلی] نسبت دادن دروغ به خدا و معصومان علیهمالسلام از روی شوخی، به نحوی که به هیچ وجه معنای آن را قصد نکند و شوخی بودن آن برای شنونده و گوینده معلوم باشد، هر چند بیادبی است ولی روزه را باطل نمیکند.
- [آیت الله مظاهری] اگر روزهدار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند در صورتی که عادت نداشته باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج شود گرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است. 6 - باقی ماندن بر جنابت تا اذان صبح:
- [آیت الله سبحانی] اگر روزه دار بدون قصد بیرون آمدن منی با کسی بازی و شوخی کند اگر مطمئن باشد که بعد از بازی و شوخی منی از او خارج نمی شود اگرچه اتفاقاً منی بیرون آید روزه او صحیح است و در غیر این صورت روزه او باطل است. 4. دروغ بستن به خدا و پیغمبر
- [آیت الله مظاهری] جواب سلام کسی که از روی مسخره یا شوخی سلام می‌کند واجب نیست و خوب است در جواب سلام غیر مسلمان گفته شود علیک.
- [آیت الله میرزا جواد تبریزی] کسی که به قصد بیرون آمدن منی بازی و شوخی کند؛ اگرچه منی از او بیرون نیاید؛ باید روزه را تمام کند و قضا هم بنماید.
- [آیت الله بروجردی] جواب سلام کسی که از روی مسخره یا شوخی سلام می‌کند و جواب سلام مرد و زن غیر مسلمان واجب نیست.