یوگا نوعی ورزش همراه با تمرکز است و از آثار معنوی، فرهنگی و تربیتی و ارتباط با مبدأ هستی تهی است، در حالی که نماز جامع ترین و کامل ترین راه پرواز از جهان ماده و پیوستن به معبود و معشوق حقیقی و کمال و جمال مطلق است. هر یک از شرایط، اجزا، اقوال و افعال نماز دارای معانی و اسراری عظیم و در بردارنده اصول تربیتی و پبام آور فرهنگی خاص هستند که هیچ یک از آنها در یوگا وجود ندارد.
به نظر می رسد آنچه باعث این مقایسه نادرست شده چند چیز است:
الف. این که غالبا نمازهای ما حقیقی و با حضور قلب و آداب باطنی نیست و چون به ژرفای نماز راه نیافته و نماز در هویدای دل ما رسوخ نکرده است، با حرکات دیگری که با نگرش سطحی مشابه می نمایند یکسان انگاشته می شود.
ب. بی توجهی به اسرار و روح نماز و تعالیم و پیامدهای معنوی، تربیتی، روحانی، دنیوی و اخروی هر یک از اجزا و شرایط آن باعث پناه بردن به ورزش هایی چون یوگا می شود. باید بدانیم که یوگا تنها یک ورزش برای تقویت بعدی از ابعاد درونی انسان است و برای عبادات و نیایش و شکرگزاری آفریدگار نیست1.
پی نوشت:
1. مجتبی کلباسی، یکصد وده پرسش درباره نماز، انتشارات ستاد اقامه نماز، 1388ش، نهم
منبع: www.porseman.org
