نماز چه تأثیری در زندگی سیاسی - اجتماعی افراد می گذارد؟
آثار سیاسی - اجتماعی نماز جماعت را در چندین شاخص مهم می توان یافت؛ برقراری وحدت اجتماعی نماز باعث بروز همکاری اجتماعی بین نمازگزاران می شود؛ اگر این همکاری بین مردم در شئونات مختلف زندگی اجتماعی باشد و این همکاری ها افزایش یابد، زمینه برای انجام کارهای خیر که جنبه عمومی دارد و همچنین، تعهدات اجتماعی نمازگزاران نسبت به جامعه افزایش می یابد. این گونه تعاملات اجتماعی که برخاسته از روحیه معنوی و خدامحوری است، تنها در بُعد مادی همچون کمک مالی به نیازمندان خلاصه نمی شود؛ بلکه در ابعاد مختلف عاطفی و معرفتی نیز می باشد و هر چه این ابعاد گسترش بیشتری پیدا نمایند، میزان ناامیدی و انفعال اجتماعی در جامعه کمتر می شود.1 جامعه پذیری افراد نماز به صورت مستقیم و غیرمستقیم در جریان جامعه پذیری افراد تأثیر می گذارد. تأثیر مستقیم نماز در جامعه پذیری بدین صورت است که نمازگزاران با پذیرش و درونی ساختن ارزش های موجود در نماز، رفتاری مطابق با انتظارات جامعه اسلامی از خود بروز می دهند. تأثیر غیرمستقیم نماز در جامعه پذیری بستگی به میزان تأثیر نماز و دین در سایر نهادها و نظام های اجتماعی در جامعه دارد. با توجّه به تأثیر فراوان نماز و دین در نهادها و نظام های اجتماعی در جامعه اسلامی می توان بیان نمود که نماز تأثیری بنیادی در نهادها و نظام های اجتماعی جامعه داشته و به همین میزان، نماز تأثیر غیرمستقیم فراوانی بر جامعه پذیری افراد دارد.2 تشخیص و اطاعت از رهبری برای امام جماعت شرایطی گفته شده که در صورت وجود آن شرایط می توان به وی اقتدا کرد. مشکل امروز مسلمانان آن است که نماز می خوانند ولی رهبرانشان افراد ترسو و وابسته و دست نشانده و بدون ملاک های الهی اند. با زبان از خداوند راه مستقیم می خواهند، ولی در عمل بیراهه می روند. امام جمعه و جماعت علاوه بر دارا بودن زهد و تقوا، باید شخصیت آگاه به مسایل روز و انسانی با بصیرت باشد در غیر این صورت نمی تواند جامعه اسلامی را به سمت کمال و پیشرفت رهنمون باشد. امام باقر علیه السلام در این زمینه می فرماید: (کُلُّ مَنْ دَانَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِعِبَادَةٍ یجْهِدُ فِیهَا نَفْسَهُ وَ لاَ إِمَامَ لَهُ مِنَ اللَّهِ فَسَعْیهُ غَیرُ مَقْبُول)3؛ (هر کسی که به خدا ایمان دارد و عبادت های طاقت فرسا هم انجام می دهد ولی امام لایقی از طرف خدا ندارد، تلاشش بی فایده است). در صورتی که مسئولین و دست اندکاران جامعه از نمازگزاران واقعی باشند و در مساجد حضور پیدا کنند، این امر خود باعث ایجاد و افزایش تفاهم سیاسی و اعتماد متقابل مردم و مسئولان می شود و از امکانات، محدودیت ها و قابلیت طرفین باخبر شده و زمینه پذیرش انتقادات سازنده بین مسئولین و مردم نیز فراهم می گردد.4 کوتاه سخن این که از نظر (سیاسی) نماز و به خصوص نمازهای جمعه و اعیاد نشانگر شکوه و اتحاد مسلمانان و همچنین زمینه ساز پویایی و رشد سیاسی جوامع اسلامی می باشد و همین امور دست به دست هم می دهد تا مسلمانان همواره برای مقابله با توطئه های دشمن آماده بوده و در نتیجه دشمنان اسلام را در پیاده نمودن نقشه های شومشان ناکام بگذارند. پی نوشت: 1. علیرضا وحدت پناه، نماز و جامعه شناسی، ستاد اقامه نماز و احیای زکات، بهار 84، دوم، ص 164. 2. همان، ص 53. 3. الکافی، ج 1، ص 183. 4. علیرضا وحدت پناه، نماز و جامعه شناسی، ص 162. منبع: www.porseman.org
عنوان سوال:

نماز چه تأثیری در زندگی سیاسی - اجتماعی افراد می گذارد؟


پاسخ:

آثار سیاسی - اجتماعی نماز جماعت را در چندین شاخص مهم می توان یافت؛
برقراری وحدت اجتماعی
نماز باعث بروز همکاری اجتماعی بین نمازگزاران می شود؛ اگر این همکاری بین مردم در شئونات مختلف زندگی اجتماعی باشد و این همکاری ها افزایش یابد، زمینه برای انجام کارهای خیر که جنبه عمومی دارد و همچنین، تعهدات اجتماعی نمازگزاران نسبت به جامعه افزایش می یابد. این گونه تعاملات اجتماعی که برخاسته از روحیه معنوی و خدامحوری است، تنها در بُعد مادی همچون کمک مالی به نیازمندان خلاصه نمی شود؛ بلکه در ابعاد مختلف عاطفی و معرفتی نیز می باشد و هر چه این ابعاد گسترش بیشتری پیدا نمایند، میزان ناامیدی و انفعال اجتماعی در جامعه کمتر می شود.1
جامعه پذیری افراد
نماز به صورت مستقیم و غیرمستقیم در جریان جامعه پذیری افراد تأثیر می گذارد. تأثیر مستقیم نماز در جامعه پذیری بدین صورت است که نمازگزاران با پذیرش و درونی ساختن ارزش های موجود در نماز، رفتاری مطابق با انتظارات جامعه اسلامی از خود بروز می دهند. تأثیر غیرمستقیم نماز در جامعه پذیری بستگی به میزان تأثیر نماز و دین در سایر نهادها و نظام های اجتماعی در جامعه دارد. با توجّه به تأثیر فراوان نماز و دین در نهادها و نظام های اجتماعی در جامعه اسلامی می توان بیان نمود که نماز تأثیری بنیادی در نهادها و نظام های اجتماعی جامعه داشته و به همین میزان، نماز تأثیر غیرمستقیم فراوانی بر جامعه پذیری افراد دارد.2
تشخیص و اطاعت از رهبری
برای امام جماعت شرایطی گفته شده که در صورت وجود آن شرایط می توان به وی اقتدا کرد. مشکل امروز مسلمانان آن است که نماز می خوانند ولی رهبرانشان افراد ترسو و وابسته و دست نشانده و بدون ملاک های الهی اند. با زبان از خداوند راه مستقیم می خواهند، ولی در عمل بیراهه می روند. امام جمعه و جماعت علاوه بر دارا بودن زهد و تقوا، باید شخصیت آگاه به مسایل روز و انسانی با بصیرت باشد در غیر این صورت نمی تواند جامعه اسلامی را به سمت کمال و پیشرفت رهنمون باشد.
امام باقر علیه السلام در این زمینه می فرماید: (کُلُّ مَنْ دَانَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِعِبَادَةٍ یجْهِدُ فِیهَا نَفْسَهُ وَ لاَ إِمَامَ لَهُ مِنَ اللَّهِ فَسَعْیهُ غَیرُ مَقْبُول)3؛ (هر کسی که به خدا ایمان دارد و عبادت های طاقت فرسا هم انجام می دهد ولی امام لایقی از طرف خدا ندارد، تلاشش بی فایده است).
در صورتی که مسئولین و دست اندکاران جامعه از نمازگزاران واقعی باشند و در مساجد حضور پیدا کنند، این امر خود باعث ایجاد و افزایش تفاهم سیاسی و اعتماد متقابل مردم و مسئولان می شود و از امکانات، محدودیت ها و قابلیت طرفین باخبر شده و زمینه پذیرش انتقادات سازنده بین مسئولین و مردم نیز فراهم می گردد.4
کوتاه سخن این که از نظر (سیاسی) نماز و به خصوص نمازهای جمعه و اعیاد نشانگر شکوه و اتحاد مسلمانان و همچنین زمینه ساز پویایی و رشد سیاسی جوامع اسلامی می باشد و همین امور دست به دست هم می دهد تا مسلمانان همواره برای مقابله با توطئه های دشمن آماده بوده و در نتیجه دشمنان اسلام را در پیاده نمودن نقشه های شومشان ناکام بگذارند.
پی نوشت:
1. علیرضا وحدت پناه، نماز و جامعه شناسی، ستاد اقامه نماز و احیای زکات، بهار 84، دوم، ص 164.
2. همان، ص 53.
3. الکافی، ج 1، ص 183.
4. علیرضا وحدت پناه، نماز و جامعه شناسی، ص 162.
منبع: www.porseman.org





1396@ - موتور جستجوی پرسش و پاسخ امین